صدای معلم - اخبار فرهنگیان، معلمان و آموزش پرورش

« نقد‌کردن کار آسانی نیست. شما برای نقد‌کردن مدیریت یک سیستم، لازم است تاریخچه و گردش کار این سیستم را بدانید. آمار و ارقام مربوط به این سیستم را مرور کنید و با فرایند تجزیه و تحلیل اطلاعات آشنا باشید. پس نقد‌کردن تخصص و مهارت و صرف وقت و انرژی می‎خواهد. اما شما می‎توانید راجع به هرچیزی نق‌ بزنید بدون این‌که کمترین وقتی صرف مطالعه و پژوهش آن کرده‌ باشید! »

روشنفکر و شبه‌‌روشنفکر

دکتر محمدرضا سرگلزایی / معلم و روان‌پزشک

تفاوت میان روشنفکر و شبه روشنفکر و فرق بین نقد کردن و نق زدن

«ادوارد سعید» که کتابی با عنوان «روشنفکر کیست؟ روشنفکری چیست؟» نوشته‌ است، وظیفه روشنفکر را «نقد نهادهای قدرت» می‎داند. یک اصل مهم که در طول تاریخ و در عرض جغرافیا به‌ اثبات رسیده‌ است این است که قدرت بدون نقد فساد می‎آورد. اخلاقی‎ترین آدم‎ها هم وقتی در بالای پلکان قدرت بنشینند، اگر به طور جدی با نظارت و نقد کنترل نشوند دچار «خودشیفتگی» می‎شوند و پس از این به باتلاق «ایدئوکراسی» یعنی «مذهب حافظ قدرت» فرو‌می‎غلتند و پس از آن هرچه بر دیگران مکروه و حرام است بر «سلطان» مباح می‎شود. به همین دلیل در جامعه، روشنفکر نقد می‎کند و نقد می‎کند تا نهادهای قدرت «سالم» بمانند. ویژگی مهم روشنفکران این است که تشکّل و شبکه‌سازی می‎کنند، روشنفکر اهل انزوا و در خود فرورفتن نیست.

 

نق‌زدن یا نقد‌کردن

یکی از ویژگی‌هایی که روشنفکر را از «روشنفکرنما» یا همان «شبه‌روشنفکر» جدا می‎کند، این است که شبه‌روشنفکر «نقد» نمی‎کند بلکه «نق می‎زند». نقد‌کردن کار آسانی نیست. شما برای نقد‌کردن مدیریت یک سیستم، لازم است تاریخچه و گردش کار این سیستم را بدانید. آمار و ارقام مربوط به این سیستم را مرور کنید و با فرایند تجزیه و تحلیل اطلاعات آشنا باشید. پس نقد‌کردن تخصص و مهارت و صرف وقت و انرژی می‎خواهد. اما شما می‎توانید راجع به هرچیزی نق‌ بزنید بدون این‌که کمترین وقتی صرف مطالعه و پژوهش آن کرده‌ باشید!

«نق‌زدن» یک فرایند «هیجان‌مدار» است. یعنی ما با نق‌زدن آرام‎تر می‎شویم. خشم و غم‎مان را با دیگران درمیان می‎گذاریم و «دردِ دل» می‌کنیم اما «نقد‌کردن» یک فرایند «مسأله‌مدار» است، ما هنگام نقد، خودمان را سبک نمی‎کنیم بلکه مساله را «حلاجی» و «زیر و رو» می‎کنیم.

تفاوت میان روشنفکر و شبه روشنفکر و فرق بین نقد کردن و نق زدن

«نق‌زدن» مخاطب تعریف‌ شده‎‌ای ندارد، کافی ا‎ست گوش مفت بیابی، آن‌وقت می‎توانی شروع به نق‌زدن کنی ولی نقد‌کردن، مخاطب تعریف‌شده‎ای دارد. مخاطب روشنفکر پیش از همه، خود نهادهای قدرت‎ هستند و سپس کارشناسان، گروه‌های ذی‌نفع، رسانه‎ها و سایر نقدکنندگان.

نقد‌کردن علاوه بر نیاز به دانش و مهارت و صرف وقت و انرژی، نیاز به شهامت و شجاعت دارد، شجاعت پرداخت هزینه! شما می‎توانید در هر مهمانی که می‎نشینید و هر تاکسی که سوار می‎شوید نق بزنید؛ کسی کاری به کار شما ندارد! ولی اگر نقد خود را برای نهادهای قدرت و رسانه‎ها ارسال‌ کنید باید آمادگی پرداخت هزینه را هم داشته‌ باشید، بنابراین یکی دیگر از ویژگی‎های روشنفکران که آنها را از شبه‌روشنفکران جدا می‎کند «شجاعت» است.

البته اینجا لازم است راجع به گروهی از روشنفکران توضیح دهم که کار سخت‎تری درپیش می‎گیرند و آن آگاه‌سازی توده‎های مردم است. کسی که قرار است توده‎های مردم را آگاه کنند از یک‌سو باید دارای دانش و مهارت نقد باشد و از سویی باید بتواند با زبان غیرتخصصی سخن بگوید. این کار شبیه «بندبازی» است. اگر کمی تخصصی‎تر سخن بگوید مخاطبانش سخنش را نمی‎فهمند و اگر کمی عوامانه‎تر سخن بگوید به سرعت دچار «پوپولیسم» (عوام‌زدگی) می‎شود!

تفاوت میان روشنفکر و شبه روشنفکر و فرق بین نقد کردن و نق زدن

بسیاری از روشنفکران که به این قلمرو پا گذاشتند یا از این‌ طرف یا از آن‌ طرف فرو‌افتادند؛ با این حال این قلمرو پرخطر را نباید خالی گذاشت چرا که با خالی‌ گذاشتن این قلمرو، جا را برای «پوپولیست‎های واقعی» باز می‎کنیم، کسانی که به جای نوشتن کلمه «مار» شکل «مار» را طراحی می‎کنند. نقد‌کردن علاوه بر نیاز به دانش و مهارت و صرف وقت و انرژی، نیاز به شهامت و شجاعت دارد، شجاعت پرداخت هزینه!

ویژگی مهم روشنفکران این است که تشکّل و شبکه‌سازی می‎کنند، روشنفکر اهل انزوا و در خود فرورفتن نیست. او از جامعه قهر نمی‎کند و ناامید نیز نمی‎شود چرا که از ابتدا هم توقع تغییرات دراماتیک نداشته‌است. شبه‌روشنفکرها ناامید و سرخورده‌اند. شاید برخی از آنها روشنفکرهایی بوده‌اند که توقع زیادی از مردم و جامعه داشته‎اند، آنها به‌دنبال «اتوپیا» (مدینه فاضله) بوده‎اند و ناکام مانده‎اند.

روشنفکر به حرکت دائمی و پله‌پله اجتماع امیدوار است بنابراین تماسش را با جامعه حفظ می‎کند و تیم و تشکّل می‎سازد. منظورم از تشکّل، محفل نیست بلکه نهادهای مدنی است، نهادهای مدنی شناسنامه‎دار که به طور دائمی رشد می‎کنند و با جامعه‎ی بیرون از خود ارتباط برقرار می‎کنند، اثر می‎گذارند و اثر می‎پذیرند.

دکتر محمدرضا سرگلزایی – روان‌پزشک
پی‌نوشت:

راجع به روشنفکران ایرانی سه کتاب بسیار ارزشمند منتشر شده: «هویت‌اندیشان و میراث فکری احمد فردید»، «نواندیشان دینی» و «گونه‌شناسی روشنفکران ایرانی».

دو کتاب اول را «محمدمنصور هاشمی» نوشته و کتاب سوم را «نظام بهرامی کمیل». هر سه کتاب را نشر کویر منتشر کرده‌است.

سایت دکتر محمدرضا سرگلزایی


تفاوت میان روشنفکر و شبه روشنفکر و فرق بین نقد کردن و نق زدن

یکشنبه, 09 آذر 1399 11:31 خوانده شده: 1124 دفعه چاپ

نظرات بینندگان  

پاسخ + 0 0 --
محمد باقر شیبانی 1399/09/09 - 13:07
نقاد منصف ،آن دانای سینه سپر کرده ای است،که هزینه اش را از جان و مال و امنیت خویش می پردازد.
"آنچه یافت می نشود ،آنم آرزوست".
فهم معنای زندگی و آزاد زیستی ،به سادگی حاصل نشود و چون حاصل شد،عشق به پر کشیدن از دنیای دونان و زبونان که چونان سنگند و میخ آهنی هم در آنها فرو نمی رود،منتهی آرزوی اوست.خواندن رسالهء دفاعیه حضرت سقراط ، برای مردان تعلیم و تربیت ،خالی از لطف نخواهد بود.

نظر شما

صدای معلم، صدای شما

با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.

نظرسنجی

میزان استفاده معلمان از تکنولوژی آموزشی مانند ویدئو پروژکتور ؛ تخته هوشمند و .... در مدرسه شما چقدر است ؟

دیدگــاه

تبلیغات در صدای معلم

درخواست همیاری صدای معلم

راهنمای ارسال مطلب برای صدای معلم

کالای ورزشی معلم

تلگرام صدای معلم

صدای معلم پایگاه خبری تحلیلی معلمان ایران

تلگرام صدای معلم

Sport

تبلیغات در صدای معلم

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به صدای معلم - اخبار فرهنگیان، معلمان و آموزش پرورش بوده و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلا مانع است.
طراحی و تولید: رامندسرور