قبلاً جدی نمی‌گرفتم و حتی فکر می‌کردم که حسادت شغل دوم بسیاری از ماست. حالا ایمان دارم که شغل اول خیلی از ما ایرانی‌ها حسادت است، شغلی که بابت‌اش حقوق هم نمی‌دهند!
بیشتر ما (البته به جز شما) به هر کس که یک قدم جلوتر رفته، یک پله بالاتر ایستاده یا حتی یک لبخند بیشتر روی صورتش نشسته باشد حسودی‌مان می‌شود.
چون رشدکردن توام با رنج و دشواری است، لم می‌دهیم و آدم‌ها را با برچسب‌ها تخریب می‌کنیم. موفقیت دیگران حتماً محصول شانس، پارتی، دزدی، جیره‌خواری و ... است.
عموم ما به جای تلاش برای بالا کشیدن خود، انرژی‌مان را صرف چنگ‌زدن و پایین کشیدن دیگران می‌کنیم.
آدم موفق اما راهش را می‌رود و حسود پشت سرش حرف می‌زند. خون خونش را می‌خورد و وقت و توانش را صرف خراب کردن او می‌کند اما حق با عرب‌هاست که می‌گویند:
کاروان می‌گذرد و سگ ها فقط عوعو می‌کنند!
به جای حسادت کردن به دیگران و تلاش برای کوچک نشان دادن کار آنها، خودمان را بزرگ کنیم. به رشد خودمان فکر کنیم. این طور این همه حرص و البته قرص مُسکن نمی‌خوریم.
آدم‌های موفق، چراغ راهند. مثل فانوس دریایی. آنها آن سوی توفان ایستاده‌اند، بکوشیم از آنها این نکته را یاد بگیریم که ما هم می‌توانیم موفق شویم به شرطی که به جای حسادت، بجنگیم، کار کنیم و راهمان را باز کنیم.و این دو نکته:
1- به کسانی که پشت سرتان با حسادت حرف می‌زنند لبخند بزنید. آنها جایشان همان‌جاست؛ درست پشت سرتان!
2- آنها را دوست داشته باشید چون تنها کسانی هستند که موفقیت شما را باور دارند و با حسادت کردن به آن اعتراف می‌کنند!
تمرین کنیم.
روزنوشت های احسان محمدی
نظرات بینندگان
کی حسادت کرده؟
ترک هاست نه عرب ها :
کاروان می‌گذرد و سگ ها فقط عوعو می‌کنند!
مدیریت تکنولوژی ، برداشته شده است که پوتین به آمریکا در برابر تحریم روسیه گفته است.