معلمان با هزینه شخصی و خودجوش آموزش آنلاین بدهند!

....و در این روزها کم نیستند معلمان عاشقی که در ساعت های قرنطینه به یاد بچه های محروم ومعصوم کلاسشان گریستند و با هزینه شخصی جزوه های درسی آماده کردند تا درصورت کسب مجوزهای لازم با وسیله شخصی، در مناطق محروم دست تک تک دانش آموزان برسانند. فرهنگیانی که برای رفع نیاز و تهیه تلویزیون دانش آموزان حاشیه شهر همیشه از آبرو و داشته های خود مایه گذاشته اند. و همکارانی که از همان روزهای آغاز تعطیلی خودجوش و خود خواسته با هزینه شخصی کار را در فضای مجازی شروع کردند..."

این فرازی از یک یادداشت  احساسی - تبلیغاتی برای واداشتن معلمان به ایثار و از خودگذشتگی است.

در میان صاحبان همه مشاغل از جمله پزشکان ، پرستاران ، پلیس ،آتش نشانان  افراد استثنایی ، از خودگذشته و فداکار وجود دارد.  پزشکانی هستند که در مناطق محروم  مجانی بیماران را درمان می کنند. پلیس هایی که بدون سلاح جانیان را دستگیر می کنند. آتش نشان هایی که بدون تجهیزات به قلب آتش می زنند. در میان معلمان هم چنین استثناهایی وجود دارند. اما در هیچ شغلی عاشقی ، فداکاری و انجام کارهای خارق العاده، قاعده کار نیست. شاید تعداد اینها از یک درصد شاغلین کمتر باشد. چرا هر وقت بحث به فداکاری و عشق و از خودگذشتگی می رسد همه توجهات متوجه معلمان می شود. اما هر وقت بحث افزایش 50 درصدی حقوق است معلمان فراموش می شوند؟

در جوامع مدرن اصل بر تقسیم کار بر اساس تخصص، سازماندهی، برنامه ریزی و تجهیز امکانات و انجام وظیفه طبق پروتکل های سازمانی است.

اکثریت نزدیک به اتفاق افراد هر جامعه ای، در همه مشاغل، انسان های عادی و متوسط هستند. آدم های معمولی و متوسط در کار و زندگی دنبال نفع بیشتر و ضرر کمتر هستند. تنها قاعده اخلاقی این است که افراد از کارشان ندزدند ، تقلب نکنند و به دیگران ضرر نزنند. هرجا صحبت از قهرمانی است یک جای مدیریت و برنامه ریزی می لنگد. ارتشی که فرماندهان و سربازان آن  وظایف عادی خود را انجام نمی دهند نیاز به آرش کمانگیر و رستم دستان دارد. در عالم واقع حماسه بسیار نادر است. داستان حسین فهمیده را از زبان مرحوم حمید هوشنگی روزنامه نگار دوران جنگ جست و جو کنید تا بدانید به شهادت یک نوجوان، چه پروبالی دادند.

 اگر کار تدریس آنلاین به قهرمانی و فداکاری معلمان واگذار شود اولا درصد بسیارکمی حاضرند با هزینه شخصی از آن نوع فداکاری هایی که دربند اول این نوشته آمد، دست بزنند. ثانیا میدان برای تقلب و خودنمایی باز می شود و فرصت طلبان میدان را از دست فداکاران خارج  می کنند.

حالا فرض کنیم معلمان عاشق و فداکار درصد کوچکی از دانش آموزان را پوشش دهند، تکلیف بقیه دانش آموزان چه می شود؟ قبلا در دهه 60  داستان معلم عاشق و متعهد و مکتبی را تجربه کردیم و البته تجربه موفقی نبود. آنهایی که معلم را به مقام فرشتگان می رسانند می خواهند ضعفها و کمبودها را مخصوصا در حوزه معیشتی معلمان بپوشانند و معلمان را بدهکار و شرمنده کنند.

گوشی تلفن و محتویات آن ابزاری شخصی است و اغلب اولیا نمی خواهند که گوشی خود را در اختیار فرزند دانش آموزشان قرار دهند. اغلب معلمان و اولیا هم تمایل ندارند نرم افزارهایی که ممکن است اطلاعات گوشی آنها را به سرقت ببرد روی موبایل خود نصب کنند. عده ای از اولیا هم گوشی و اینترنت ندارند.  این فقط حرف منتقدان نیست، حتی سخنگوی کمیته آموزشی مجلس حرف های مشابهی زده است.

من از فداکاری همکارانی که با  امکانات شخصی خود مشغول آموزش آانلاین هستند قدردانی می کنم.  اما آموزش آنلاین  14 میلیون دانش آموز  را نمی شود صرفا بر اساس عاشقی و فداکاری افراد از خودگذشته پیش برد. این منجر به سقوط آموزش و پرورش می شود. من نگرانم که این همه تاکید بر فداکاری و از خودگذشتگی همکاران، ترفندی اداری برای منحرف کردن تقاضای اصولی همکاران از وزارتخانه برای تهیه امکانات و لوازم ضروری آموزش آنلاین باشد.

اگر قرار است در شرایط بحرانی کارها را بر اساس عشق و ایمان و فداکاری معلمان پیش ببریم ، پس نقش برنامه ریزی و پشتیبانی ستاد وزارتخانه و ادارات کل چه می شود؟

من تعجب می کنم دوستانی که مرتبا بر عاشقی و از خودگذشتگی معلمان تکیه می کنند چرا هیچ انتقادی به انفعال و سردرگمی وزارتخانه و ادارات کل نمی کنند؟ چرا هر وقت بحث به فداکاری و عشق و از خودگذشتگی می رسد همه توجهات متوجه معلمان می شود. اما هر وقت بحث افزایش 50 درصدی حقوق است معلمان فراموش می شوند؟

حداقل انتظار این است که دوستان عزیزی که از معلمان طلب ایثار و عشق و فداکاری می کنند کمی تا قسمتی هم به مسئولیت وزیر و مدیران ارشد و میانی آموزش و پرورش  که از مواهب چندیرابری برخوردارند بپردازند.

معلمان از مدیران و مسئولان وزارتخانه انتظار عاشقی و فداکاری و ایثار ندارند. انتظار این است که در قضیه کرونا و آموزش آنلاین مسئولیت خود را بپذیرند و معلمان را به عنوان متهم ردیف اول معرفی نکنند.

گروه خبرنگاران حوزه آموزش و پرورش