سالهاست تفکر کاهش تصدی دولت در حوزه آموزش و پرورش که به نگاه نئولیبرال ها از سر اتفاق بسیار نزدیک است ، در سطح کلان سیاست گذاری رسوخ کرده و ابتدا با حذف دانشگاه های تخصصی برتر تربیت دبیر تهران ، سبزوار و تبریز در صدد حذف دانشجو معلم و تامین نیروی مدرس مدارس از آزمون های استخدامی برآمد و سپس به سراغ مراکز تربیت معلم رفته و آنها را در قالب دانشگاه فرهنگیان تجمیع کرده با پتانسیلی به مراتب کوچکتر...
در سال ۹۲ با پروپاگاندای رسانه ای درصدد تلقین مازاد ۱۰۰ هزار نفری نیرو در آموزش و مرورش برآمدند تا نسخه دانشگاه فرهنگیان را در هم بپیچند که خوشبختانه با حمایت مستقیم رهبری از توسعه دانشگاه فرهنگیان ، این هدف ابتر ماند ...
در عوض مخالفان به سیاست جذب نیروی خرید خدمات و افزودن بر میزان آن در لوایح بودجه سنواتی بر آمدند که با مخالفت مجلس در حد سالی ۱۰ درصد تمدید شد و کماکان سیاست طرفداران کاستن تصدی دولت بر اموزش و پرورش ، اصرار بر تامین مدرس مورد نیاز به شیوه ماده ۲۸ دانشگاه فرهنگیان ، سرباز معلم ، خرید خدمات ، حق التدریس آزاد ( ابتدایی) ، حق التدریس شاغلین تا سقف ۱۵ ساعت ، بازنشستگان تا سقف ۱۴ ساعت و ۶ ساعت غیر موظف اختیاری ، به جای توسعه ظرفیت جذب دانشجو معلم در دانشگاه فرهنگیان و احیای مجدد ظرفیت تربیت دبیر دانشگاه های تخصصی تهران (خوارزمی) تبریز و سبزوار است و حال سوال اساسی آن که اگر احیای ظرفیت بالای تربیت دبیر در دانشگاه های تبریز ، سبزوار و خوارزمی تهران به صلاح نیست و از ظرفیت دانشگاه های پیام نور به واسطه گستردگی جغرافیایی و امکان بومی گزینی راه کار منطقی تری است ، مشروط به آن که همه امتیازات دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان را دارا باشند، طرحی منطقی نیز خواهد بود .
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
بی اعتنایی، بی تفاوتی، اهمیت ندادن، ضروری ندانستن و..... تمامی مسئولان
ذی ربط ، مسبّب چنین بن بست است.
نه می توانند حذف کنند چون جایگزینی مناسب ندارند.
نه می توانند تقویت و پشتیبانی کنند چون توان ، قابلیت و شعورش را ندارند.