سلام خانم:
در این روزهای بزرگ ناسپاسی و از هم هراسی، در این اندوه عالم گیر قحطی وجدان و در این روزگار شرمساریِ شرف، تعهدت به فرزندان ایران زمین را می ستایم خانم معلم.
خانم معلم:
کاش من هم شاگرد کلاست می شدم. کلاسی که در اسفند لبریز اخلاص و پند است. کلاسی که بوی مهر می دهد؛ بوی صمیمیت، کلاسی که بی گمان لبریز شور و شعور و شایستگی است.
در پشت کلام لبریز احساس و عاطفه ات، هزار کبوتر امید، بال و پر می گیرند. صدای رسایت در این عصر دلتنگی ها، آوای غریب یک معلم آگاه و مظلوم است؛ معلمی که سالهاست انکار شده است. سالهاست دیده و شنیده نمی شود.
خانم معلم:
وقتی در این عهدِ بدعهدی ها، ناراستی ها، خداناهراسی ها و خویش اندیشی ها، اخلاص و صداقتت را می بینم می گویم:
سرت را بالا بگیر خانم معلم؛ سرت را بالا بگیر !
تو نه اختلاس چند هزار میلیاردی کرده ای !
نه دکل نفتی را به غارت برده ای !
نه خاک این سرزمین را در کشتی کرده و فروخته ای !
نه مؤسسه مالی داشته ای که سرمایه ملتی را به یغما بری !
تو نه زمین خواری کرده ای !
نه کوه خواری و جنگل خواری کرده ای !
تو بوده ای و یک کلاس و گچ و تخته سیاه !
سرت را بالا بگیر خانم معلم:
تو نه صندوق ذخیره فرهنگیان را خالی کرده ای !
نه واردات خودرو و شکر داشته ای !
نه بانک ها را تهی کرده و راهی کانادا شده ای !
نه پول نفت را برنگردانده ای !
نه املاک نجومی و حقوق نجومی دریافت کرده ای !
نه دارو قاچاق کرده ای !
نه ماسک و دستکش احتکار کرده ای
تو در کلاست، عمری برای شاگرانت مهر و پاکی و شرافت را هجی کرده ای.
سرت را بالا بگیر خانم معلم:
تو یک معلمی، همین برای گردن فراز بودنت کافی است
تو با تعهدت، معلم ما شاگردان همواره ات هستی!
سرت را بالا بگیر خانم معلم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
با سپاس
ملخ ها و
الودگی هوا و
سیل و
زلزله و
ویروس کرونا و
گرانی و تورم فراگیر و
دلزدگی مردم و
انزوا و تحریم های بین المللی و
و ... و حتی این اخر سری بادمجون بر سرشون نازل کرد و ...
حالا هم مجبور شدند که
سران اینگونه اند
توخود حدیث مفصل بخوان از این مجمل
تمسخر و توهین و...شایسته یه اشتباه لپی انلاین یا ای لند نیست
به احترام این همکار می ایستم