دبستان امام سجاد که واقع در محله شهرک امام رضای شیراز است ، امان مردم محله را بریده است.
یک شیفت پسرانه و یک شیفت هم دخترانه است یعنی هر روز خدا از صبح اول وقت تا غروب آفتاب مردم محله از دست سر و صدای مدیر و ناظم های مدرسه ذله هستند !
اول صبح که می شود در صف صبحگاهی اول قرآن خواندن ، بعد دعای فرج ، بعد نیایش صبحگاهی ، بعد انواع و اقسام دعاهای دیگر و بعد از همه ی این ها تازه سخنرانی های مدیر، ناظم، معلم بهداشت، معلم پرورشی، معلم ورزش و..... شروع می شود و کلی بچه های زبان بسته را الکی سرپا نگه می دارند و با آلودگی صوتی که درست می کنند محله را روی سرشان می گذارند .
تازه هر یک ساعت یک بار هم در زنگ های تفریح صدای توپ و تشر ناظم مدرسه خطاب به بچه های مدرسه :
"جمشیدی ندو یا محمودی آشغال نریز یا افراسیابی دفتر یا........" و مردم محله میلیون ها بار چه تلفنی و چه حضوری با مدرسه صحبت کردند ولی نهایتا یکی دو روز ساکتند ولی بعدش دوباره روز از نو روزی از نو !
به خدا قسم که همه این کارها را بدون بلندگو هم می شود انجام داد.
چرا وزارت آموزش و پرورش نظارتی ندارد ؟
نظرات بینندگان
وزارت آموزش و پرورش خاک بر سر تر و بی‌عرضه‌تر از این است که نظارت داشته باشد، وزارت آموزش و پرورش در حد نظارت و ناظر بودن نیست (و اگر چشم ناظری باشد بستنش را ترجیح می‌دهد) چه برسد که در حد تفکّر و عقلانیت باشد. بومی بودن در بلندگوهایشان نافذتر است.
چقدر اهانت که از این بلندگوها نمی‌شنویم.
نظامت پیشکش
عجب منطقی؟
بهتره بگویید عمدی در کار است تا همه بدانند
اولیای یک مدرسه چی می کِشند؟
باز عجب منطقی؟
نظم برقرار می کنند. چون جایگاه ارزشی
ندارند پس فریاد !