ایران عزیز ما مملکت آدم زرنگ هاست. همان هایی که یا ژن شان خوب است یا با توانایی های خاصی توانسته خود را به یک ژن خوب نزدیک و متصل کنند. فقط چیزی که اینجا کمی عجیب به نظر می رسد این است که ما در چه چیزی شبیه غربی های بچه مثبت و ساده هستیم که هی در سیاست و ورزش و اقتصاد و فرهنگ می خواهیم خود را با آنها مقایسه کنیم.
آدم زرنگ در فرهنگ غنی و چندهزار ساله ما کمی تفاوت معنایی با سایر کشورها و ملل عموما بی تمدن جهان دارد. امروزه در اغلب کشورهای جهان به افرادی که با تلاش و پشتکار به موفقیت های مختلف دست می یابند و در زمینه شغلی، اجتماعی و زندگی خصوصی خود آدم موفق و قانونمداری هستند آدم زرنگ و کار بلد گفته می شود و همین افراد عموما در رسانه ها و نظام آموزشی مورد تشویق قرار می گیرند. مثلا در کشور فرانسه شاعران و نویسندگان و فیلسوفان هستند که آدم زرنگ و کاربلد محسوب شده و در کتب آموزش و پرورش، رسانه ها، نامگذاری خیابان ها و فضاهای مجازی به عنوان آدم زرنگ و موفق به مردم معرفی می شوند.
اما آدم زرنگ در فرهنگ امروز جامعه ما معنی و مفهوم کمی متفاوتی دارد و اصولا کسی مثلا فلان شاعر، مترجم، نویسنده را که هنوز هم مستاجر است و در تامین نیازهای اولیه اش مشکل دارد به عنوان آدم زرنگ و موفق نمی شناسد و اصولا نامی هم از او در هیچ جا به عنوان الگوی موفقیت و زرنگ بودن برده نمی شود.
در ایران ما آدم زرنگ به کسی گفته می شود که:
* هنگام رانندگی هیچ کدام از قوانین و مقررات را رعایت نمی کند و در عین حال جریمه نمی شود .
* کسی که مالیات نمی پردازد و هیچ کس هم متوجه نمی شود.
* کسی که چند دقیقه دیر سر کار خود حاضر شده و چند دقیقه زود در می رود و در عین حال از انجام وظایف خود طفره می رود.
* کسی که در صف نمی ایستد و با شارلاتان بازی حق دیگران را می خورد .
* کسی که از اینترنت رایگان همسایه استفاده می کند.
* کارمند و پلیسی که رشوه می گیرد و هیچ گاه گیر نمی افتد.
* دزدی که نه با دله دزدی و بالا رفتن از دیوار کسی بلکه با کت و شلوار و کروآت و شست و رفته کار خود را به انجام می رساند.
* کسی که با چرب زبانی و خود شیرینی به پست و پول و مقام می رسد.
* کسی که ماشین داغون و خراب خود را بزک کرده و به جای کالای سالم به فروش می رساند.
* کسی که کالاهای مختلف را احتکار می کند و به چند برابر قیمت واقعی به مردم قالب می کند.
* کسی که با رانت حاصل از دلالی یک شبه ره صد ساله را می پیماید.
* و.....
آدم زرنگ در فرهنگ ما خواننده پاپی است که تا دیروز پیک موتوری بوده و بدون هیچ درکی از موسیقی در یک ماه بیش از پنجاه کنسرت برگزار کرده و سود میلیاردی به جیب می زند.
آدم زرنگ در فرهنگ ما سلبریتی لوده همیشه حاضر در سینما و تلویزیون است که با گرفتن ژست انتقادی ماهی صدهها میلیون دستمزد دریافت می کند .
آدم زرنگ در جامعه ما بابک زنجانی و شهرام جزایری و امثال آنهاست که هر روز عکس و تصویر آنها در رسانه ها و روزنامه ها به عنوان انسان کاربلد، چاپ می شود.
در آلمان «اولی هوینس» ملی پوش سابق تیم ملی فوتبال این کشور و مدیر باشگاه بایرن مونیخ به علت فرار مالیاتی چهار سال زندان و رفت و بارها به خاطر این رفتار خود از مردم عذرخواهی کرده و این رفتار خود را باعث شرم همیشگی خود عنوان کرد اما در ایران شهرام جزایزی پس از آزادی از زندان به عنوان قهرمان زرنگی شناخته می شود، او مدام در برنامه های مختلف تلویزیونی و مجازی حاضر شده و از تجربیات خود می گوید و مردم هم مدام با او سلفی می گیرند و به یکدیگر نشان می دهند.
امثال شهرام جزایری و بابک زنجانی و پزشکی که زیر میزی گرفته و مالیات نمی دهد نماد آدم زرنگ در فرهنگ جامعه ماست.
فقط چیزی که اینجا کمی عجیب به نظر می رسد این است که ما در چه چیزی شبیه غربی های بچه مثبت و ساده هستیم که هی در سیاست و ورزش و اقتصاد و فرهنگ می خواهیم خود را با آنها مقایسه کنیم.
کانال خرمگس
نظرات بینندگان