مرگ مدرسه و همسان سازی گرایی

 تلاش برای همانند ساختن همه چیز در مدرسه ،یکی از مهمترین چیز هایی است که مدرسه را در جاده مرگ قرار می  دهد و یا حرکتش در راه مرگ را تند می کند.
برای این ادعا نشانه هایی وجود دارد. امتحان های همانند هم، لباس های همانند هم چه برای معلمان و چه برای شاگردان، دستورها یا بخش نامه  هایی که به  در و دیوار مدارس آویزان است و مدام به  آنها می گویند که چگونه بپوشید و چگونه نبوشید. برخی از رنگ ها انگار  ذاتا مجرمند  از جمله رنگ سرخ و زرد و سفید و صورتی و ارغوانی و نارنجی رنگی هم هست که جرم نباشد؟چ را یکی دوتا هست که ابدی  بی گناهند.
معلم  های همانند: یک معلم حتما باید مثل بقیه معلمان باشد و اگر یک معلم در چیزی متفاوت باشد.به هیچ رو تحمل نمی شود اگر معلمی متفاوت‌ بپوشد،یا متفاوت درس بدهد و یا متفاوت امتحان بگیرد یا اصلا امتحان نگیرد ، ....معلم باید حتما مثل بقیه معلم ها باشد  ؛ آن مثل‌ بقیه بودن را هم خود معلمها  ابداع نکرده اند .از جایی در بیرون  آمده است. آیا می شود خودت نبود و شاد بود ؟ آیا می‌شود خودت نبود و زنده بود؟ اصلا شادی ها هم باید مثل هم باشند.چه معنی دارد که هر کس هر طور دلش خواست شادی کند !
کتاب های  همانند هم، اندوه های  همانند هم، ستایش های  همانند هم، شعار های  همانند هم، تنفر های همانند هم، پاداش های همانند هم. شما تا وقتی بهتان می گویند باید ،از کسی  گروهی یا کشوری متنفر باشید و علیه اش شعار بدهید و پس از آن ممکن  است ،باید خوشتان بیاید و دیگر نباید متنفر باشید.

آنچه که نشانگر سر زندگی یک شاگرد است دقیقا‌ همان هایی نیست که در مدرسه اندازه می گیرند. آن وقت یک شاگرد که استعدادی ویژه دارد و  چون نمونه  یک آلت موسیقی را خوب می نوازد، حرکات بدنی ویژه ای انجام می دهد، یا به انداره مجموع معلمان و والدین مدرسه کتاب خوانده است یا یک زبان خارجی چون  بومی های آن زبان صحبت می کند،یا تحلیل هایی دارد که محشر است،در مدرسه ی یکسان ساز، پخمه به نظر می رسد و اولیا مدرسه برای پدرش که از قضا  او  هم متفاوت است، دل می سوزانند.
شادی و سرزندگی  هر کودک مدرسه ای از تفاوت های او بر می خیزد.این همان جایی است که او چیزی برای ارایه و نمایش دارد. چیزی که او را با دیگران متفاوت می کند. و از راه آن می تواند نیاز بنیادی نمایش گری خود را بر طرف سازد وقتی این حس از راه اجبار برای چون دیگران بودن، خفه می شود، دقیقا زمانی است که باید مامور بررسی پرونده های قتل های خاموش،بی صدا و یواشکی راخبر کرد.

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید