انتقاد یک آموزش دهنده سوادآموزی از عملکرد مسئولان

کاش کسی که قانون استخدام آموزش دهندگان نهضت سواد آموزی را تدوین می کرد،کمی درایت و اشراف به وضعیت کاری آموزش دهندگان داشت . از روی بی اطلاعی هر قانونی را تعیین وتصویب نمی کرد‌.
همه ی ما نهضتی ها می دانیم که هر دوره کلاس سواد آموزی و یا انتقال بر طبق قانون باید ۶۰۰ الی ۸۰۰ ساعت تمام طول بکشد وگرنه آزمون گیری اتفاق نمی افتد .
حال کسی که ۲۵ سواد آموز داشته باشد یا اینکه یک یا دو یا سه سواد آموز فرقی نمی کند دوره به صورت ساعت کامل باید طی شود، با این تفاوت که آموزش دهنده ای که ۲۵ سوادآموز داشته پول بیشتر و کسی که ۱ نفر داشته پول کمتر دریافت می کند،در صورتی که هر دو یک زحمت را کشیده اند. این یعنی ظلم،که همگی به جان خریدیم و تلاش کردیم .
ولی از انصاف به دور است که برای استخدام هم ملاک تعداد شاگرد و تعداد دوره باشد، چه بسا اگر میزان ساعت تدریس هر کس را تا به امروز ملاک استخدام قرار می دادند هرگز حقی از کسی ضایع نمی شد، همانند سال ۹۰ که نهضتی ها را بر اساس ملاک ۶۰ ماه خدمت تعین تکلیف کردند.
چرا نوبت ما که رسید حق کشی و پایمال کردن حقوق واقعی آموزش دهندگان ملاک کار تصمیم گیرندگان شد؟
کسی که قبل از سال ۹۱ دو دوره کلاس ثبت کرده و طاقت کار در نهضت را نداشته و به امان خدا سپرده و رفته ،الان با این وضعیت مشمول طرح شده و برای استخدامی تشکیل پرونده داده، ولی کسی که هشت سال مدام در نهضت تلاش کرده و هر سال کلاس گذاری کرده و ساعت های تدریسش را پر کرده ،با یک قانون بی منطق و من درآوردی همچنان بلا تکلیف مانده است .
باشد که صدای ما به گوش مسئولین محترم برسد و کمی انصاف به خرج دهند،که روز قیامت خدای نکرده سوز آهی دامن گیر شان نشود .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید