درخواست یک معلم سقزی از رئیس جمهور

 رئیس جمهور محترم ایران

جناب  آقای دکتر حسن روحانی
با عرض سلام و ادب

کسی که در حال غرق شدن است تعارفات را فراموش و فقط در فکر نجات جان خویش است حتی به قیمت از دست دادن جان نجات غریق. هرچند نجات غریق با علم به این موضوع در حفظ جان غریق، تمام تلاش خود را خواهد کرد.
اما داستان معلم داستان دیگری است. معلم از نظر وضعیت معیشتی و منزلتی که آخرین تکه های آن در حال آب شدن است ، به جای نگرانی از غرق شدن خود،نگران غرق شدن ارزش های اخلاقی و انسانی دانش آموزانی است که پاره تن و نور دیدگان همین معلمان آب از سر گذشته می باشد .
من به عنوان یک معلم که دیروز جنابعالی سر کلاس من و امروز جوانان برومند و فرزندان نجیب ایرانم در کلاسم حضور دارند استدعا دارم :
به خاطر مملکت سراسر غرورم بیایید و از کلید تدبیر خود استفاده نمایید. باز کردن این قفل آموزش و پرورش تنها بازکننده و گره گشای مشکلات معیشتی من معلم نمی باشد  ، بازکننده مشکلات آموزشی و پرورشی 13 میلیون نفر دانش آموزی می باشد که فردا یکی از آنها جای من و دیگری جای جنابعالی را می گیرد.
بازکننده مشکلات جمعیت 40 میلیون نفری به صورت مستقیم و 32میلیون نفر به صورت غیر مستقیم می باشد. حل مشکل معیشتی فرهنگیان آغازی است به سمت توسعه پایدار و انسان مدار. آغازی است به ترمیم ترک اعتماد جامعه معلمی به دولت تدبیر و امید که قطعا این نیز از خواسته های جنابعالی می باشد.
رای دهندگان جنابعالی و رییس جمهوری های قبلی همان دانش آموزان قدیمی و کنونی من هستند . من معلم در زمان انتخابات روزها و شب ها گوش جان دادم به فرمایشات جنابعالی،این انتظار هست به مدت 5 دقیقه به عرایضم گوش بفرمایید .دوران دانش آموزی خود را به یاد بیاورید . قطعا در دوران تحصیل مورد پرسش و امتحان معلمان خود قرار گرفته اید . اکنون معلمی از سقز با 26 سال سابقه خدمت ،از استان کردستان ،استان ادب و فرهنگ و اصالت ،از جایگاه معلمی خود که بزرگترین شرف زندگی ام همین معلمی است ، چند پرسش دارم.

استدعا دارم با تمرکز و دقت و سعه صدر که از خصائص جنابعالی می باشد پاسخ بفرمایید:
1- چرا تمام بدهکاری ها و کمبود بودجه و نداری ها فقط در دامان آموزش و پرورش است و به حساب من معلم نوشته می شود  .
2 - چرا با وجود این که 25% کارمندان دولت مربوط به وزارت خانه آموزش و پرورش می باشد سهم من از بودجه کل کشور نزدیک به 6% می باشد . این در حالی است که تمام خانواده های ایرانم به شرط داشتن حداقل یک بچه 12سال با آن شریک اند ، اما کمترین سهم را از بودجه دریافت می کنند .
3 - چرا دانش آموزی که اعتبار سخن معلم اش بیش از والدینش می باشد ، بعد از ورود به بازار کار و یا جذب در ارگان های دولتی به صداقت بچگی خود پوزخند بزند و شکرگزار این باشد که معلمی را به عنوان شغل انتخاب ننموده است .

عمیق بشنویید جناب رییس جمهور !
ایمان و علم و ایثار و اعتماد و درستکاری در خطر است .
4- چرا به دستمزد کار انجام شده سنوات قبل «  مطالبات  »می گویند. همین مطالبات که گاه آن را « معوقات » می نامند و چندین سال است در هفته معلم و به مناسبت روز معلم به آن پرداخته می شود  ، توهینی بیش به خود نمی بینم .
فرضا ، حق تصحیح اوراق امتحانات نهایی شاید از جمع 3500 نفری اداره ما 100 نفر را شامل نشود و هر کدام به 100 هزار تومان نرسد (آن هم بعد از چند سال و چند برابر شدن نرخ تورم)
5- جنابعالی به من معلم 26 سال خدمت بفرمایید ، من تا کی به بچه ام بابت تامین نیازهای اولیه اش وعده سر برج بدهم و پیش معصومیت بچه ام ،دروغگو و بد قول تصویر شوم .معیشت ما تا چند سال پیش در حد زنده بودن بود ، نه در حد زندگی کردن .

حال جناب رییس جمهور  !

"زنده بودن هم سخت شده است"
6 - با کدام نظرسنجی جناب وزیر فرمودند: "معلمان توقع رسیدن به سطح دیگر کارمندان دیگر دولت را ندارند "
انتظار من معلم این است همچون تمام کشورهای توسعه یافته باید حقوق معلم از میانگین دستمزدهای مشاغل دولتی بیشتر باشد .
اگر ریه هر معلم را بشکافید حداقل نیم کیلو گچ در آن رسوب کرده است و چند سالی است بخارات گازهای سمی ماژیک (چینی) وایت بورد نیز به آن اضافه شده است .
یقینا تبعیض ها و نابرابری ها را جنابعالی بهتر از زبان من،از قلم توانای معلمان دیگر کشورم به سمع تان رسیده است .
معلم اعتراضی به مزایای سایر کارکنان خدوم و محترم وزارت خانه های دیگر ندارد ، درآمد مناسب و زندگی آبرومند حق هر خانواده ایرانی می باشد .
من معلم همچنان که در کلاس حامی سرسخت دانش آموزم هستم ،حامی والدین همان دانش آموز که خود نیز زمانی دانش آموزم بوده است می باشم.

ما جامعه معلمی: " از گذران سخت زندگی به ستوه آمده ایم"
و باید اذعان نمود وضعیت زنگی پیش کسوتان شریف ما به مراتب دردناک تر از شاغلین این وزارت خانه می باشد.

تدبیر جنابعالی را در پرونده هسته ای که با حفظ غرور و عزت ملی در مقابل قدرت های جهانی ،به تعاملی رسیدید که سیاسیون ارشد جهانی بهت زده شدند  و این حد اقل خواسته ی من معلم است که با "معلمان همان دانشمندان هسته ای و همان مذاکره کننده گان پرونده هسته ای" تعاملی با درایت و در خور شان ملت ایران داشته باشید .
باشد به سان همان پرونده هسته ای ،پرونده معیشتی فرهنگیان یک بار و برای همیشه حل و فصل گردد . البته این ممکن نیست تا دولت محترم باور و فهم عمیق به مولد بودن آموزش و پرورش را جایگزین نگاه و رویکرد مصرفی به آن ننماید.
در نهایت یک تقاضا و یک خواهش دارم :
نوع دغدغه های معلم را عوض کنید .

اجازه بدهید دانش آموزانی بار آوریم :
" نقاد، پرسشگر ،پاسخگو ،محقق، اخلاق مدار، متخصص و متعهد به تمام ارزش های والای انسانی"
بگذارید دانش آموزی که شغل معلمی را انتخاب می کند پر از غرور و عزت شود نه با دیدن معلمان خود به حال خود تاسف خورد  .

با تشکر از حوصله ای که به خرج دادید .

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید