وزیر آموزش و پرورش در مقابل فشارهای بیرونی مقاومت کند

  آموزش و پرورش ایران، برای بهسازی و تحول، به چیزهای زیادی نیاز دارد. مثلا به وزیری دلسوز و جسور، که بلد باشد نه بگوید و بلد باشد به موقع استعفا دهد.

از چند روز پیش خبری منتشر شده که نهادی بیرون از آموزش و پرورش درخواست برکناری نجات بهرامی، معاون رسانه مرکز روابط عمومی واطلاع رسانی وزارت آموزش و پرورش را کرده است – گویا به این دلیل که بهرامی به درستی مخالف دخالت های افراد و نهادهای بیرون از آموزش و پرورش بوده است- و گویا وزیر هم گفته چشم!

 گویا برخی از نمایندگان مجلس، درخواست برکناری مرتضی نظری، رئیس مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش را کرده اند چرا که نظری سخن حقی گفته و نوشته :

"دخالت برخی از نمایندگان مجلس در امور داخلی آموزش و پرورش استان ها و شهرستان ها به حد غیرقابل تحمل رسیده. مدیران تحولگرای آموزش و پرورش، تحت فشار انتصابات قومی و قبیله ای هستند. آموزش و پرورش، سازمان رای کسی نیست!"

هنوز نمی دانم که وزیر این بار هم گفته چشم یا نگفته.

من بهرامی و نظری را می شناسم و هیچ گمانی ندارم که اگر قرار است آموزش و پرورش ایران، گامی به سوی بهسازی بردارد یکی از لوازمش این است که افراد جوان و خوشفکری چون این دو، کار مدیریت این نهاد را در سطوح متفاوت به دست گیرند. و حالا که دیگران می خواهند چنین افرادی در آموزش و پرورش نباشد به نظرم بهتر است وزیر هم دست از این آش دهان سوز و آبرو و استقلال و حتی غیرت سوز وزارت بردارد.

کانال فرهنگیان سلام