از مدرسه طاویران سفلی تا مدرسه فوجی ژاپن و اورستد دانمارک!

اخیرا ویدئویی  از کلاس درس یک مدرسه محروم روستایی منتشر شده که معلم کلاس با لحنی تلخ و دردمند می گوید که به دلیل نبودن بخاری و سردی کلاس در روز سوم آذر مجبور شده در داخل کلاس با چوب آتش روشن کند.

نکته غم انگیز و در عین حال خنده دار ماجرا این است که دانش آموزان این کلاس  به توصیه اخیر وزیر  مانند مدرسه فوجی ژاپن و اورستد دانمارک به صورت نعل اسبی (نیم دایره ای ) نشسته اند. معلوم نیست اگر توصیه وزیر را کامل اجرا می کردند و  نیمکت ها را جمع می کردند و روی زمین سرد کلاس می نشستند چه اتفاقی می افتاد؟

تفاوت بین ایده های آوانگارد  وزیر و و واقعیت های تلخ مدارس را چگونه می توان توضیح داد؟ به گمانم مدیران ارشد روی ابرها راه می روند. نقش زمینی وزیر هم توزیع پستهای ستادی و اداری با هدف ایجاد بالانس  بین جریانهای مختلف سیاسی و صنفی و نمایندگان مجلس و گروه های فشار است.
 
در ویدئو  اسمی از استان برده نشده. معلم یا شخصی که در این ویدئو صحبت می کند کاملا مشخص است که لهجه کردی کرمانشاهی دارد. اما آموزش و پرورش آذربایجان شرقی اطلاعیه داده که : "در فیلم پخش شده در فضای مجازی .... این فیلم مربوط به استانی دیگر است. " در اطلاعیه صحت فیلم زیر سوال نرفته است . اسم روستا در این ویدئو طاویران سفلی اعلام شده است.

طاویران سفلی روستایی است در استان کرمانشاه . این روستا در دهستان سرفیروزآباد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 85 حدود  ۱۰۰ نفر (200 خانوار ) جمعیت دارد. سر فیروز آباد یکی از دهستانهای شهر کرمانشاه است که شامل ده ها روستای محروم است. این خبر نیاز به تایید از یک منبع مستقل دارد اما تا حدود زیادی باورپذیر است. در حالی که سیاست رسمی معاونت پرورشی توسعه هیات های عزاداری دانش آموزی و پرورش مداح است ، وزیر در توئیتر از فضای نشاط و شادی در مدارس حرف می زند
 
خبر آتش روشن کردن درون منقل برای گرم کردن کلاس که بر اثر تولید گازهای منواکسید و دی اکسید کربن ممکن باعث مسمومیت دانش آموزان شود، خبر مهمی است و اگر در کنار نمایش های شیک وزیر در توئیتر و سخنرانی های او  قرار گیرد نشان می دهد که مسئولان آموزش و پرورش چه قدر از فضای واقعی مدارس فاصله دارند.

به نظر می رسد وزیر آموزش و پرورش ناتوان از حل مسایل روزمره و ابتدایی مدارس به توصیه برخی مشاوران رند خارج از آموزش و پرورش ، دست به کارهای نمایشی و شبه روشنفکری می زند تا حواس همه را پرت کند.

وزیر را گذاشته اند که به مسایل  گرمایش و سرمایش کلاس  و تامین معلم برای کلاس درس و تامین بودجه برای سرانه مدارس و سرویس رفت و آمد دانش آموزان روستایی  و تعمیر دیوار و سقف مدارس بپردازد.

هفته گذشته در یادداشتی با عنوان : " آقای وزیر  دبستان فوجی ژاپن و اورستد دانمارک را رها کن!" نوشتم : ( این جا )

"درمساله فضای آموزشی درگیر مسایل بسیار ابتدایی هستیم. دانش آموز ما در دبستان حین بازی زیر آوار دیوار مدرسه دفن می شود. یک سوم مدارس ما  مخروبه و غیر ایمن هستند. وزیر رفته سراغ مدرسه فوجی که حتی در ژاپن هم غیرعادی است! مدرسه مدرن فضای سبز دارد. چمن ورزشی دارد. سالن نهار خوری دارد. باغچه برای کار تجربی دارد. سالن رقص دارد. سالن موزیک دارد. سالن کامپیوتر دارد. کلاس ها متناسب با نوع درس طراحی و تجهیز شده اند. آشنایی با اینها خوب است اما طرح اینها چه ربطی به وظایف وزیر و مدیران زیردست او دارد؟"

به نظرم تملق گویی متملقان، توصیه ها و مشاوره های رندان فرصت طلب و سکوت کارشناسان و آگاهان و شخصیت ضعیف و تاثیرپذیر وزیر باعث هوایی شدن وزیر می شود.
 
این ویدئو باور پذیر است اما تایید آن به طور مشخص نیاز به اطلاعات بیشتری دارد.

آموزش و پرورش با مشکلاتی مواجه است که مدیران از طرح آنها فرار می کنند. مثلا در حالی که مساله فضای مدارس مدفون شدن معلم و دانش آموز زیر آوار دیوار لرزان مدرسه است وزیر معماری پست مذرنیست برخی مدارس ژاپن و دانمارک را به رخ می کشد.

در حالی که  محتوای کتابهای درسی پر حجم و استعدادکش ما بر اساس دستورالعمل های غیر کارشناسی خارج از آموزش و پرورش تهیه می شوند ، وزیر از آموزش مهارتهای زندگی سخن می گوید.

در حالی که سیاست رسمی معاونت پرورشی توسعه هیات های عزاداری دانش آموزی و پرورش مداح است ، وزیر در توئیتر از فضای نشاط و شادی در مدارس حرف می زند .

این ویدئو را بگذارید کنار حرفهای وزیر تا به عمق فاجعه امروز آموزش و پرورش پی ببرید. مسئولانی که مثل هنرپیشه ها نمایش می دهند و واقعیت های متضادی که در مدرسه جریان دارد.

گروه تلکرامی

( کلیپ را ببینبد )