آقایان در طرح معلم تمام وقت ، معلمان را عقب مانده های ذهنی تصور نکنند !

در طرح معلم تمام وقت بین آنچه از سوی وزیر و معاون پشتیبانی وزارتخانه به عنوان اهداف طرح عنوان شده و آنچه که مَد نظر سازمان برنامه و بودجه و کارگزاران این نهاد در وزارت آموزش و پرورش است تفاوت از زمین تا آسمان است.

هدف از اجرای این طرح در یک جمله حل بحران کمبود معلم در سال جاری و سالهای آینده از طریق افزایش ساعات کار معلمان رسمی است. اما مسئولان آموزش و پرورش آن را به عنوان طرحی رفاهی برای افزایش حقوق دبیران متوسطه اعلام کرده اند. همین وارونه جلوه دادن اهداف طرح نشانه بی صداقتی مدیران ارشد آموزش و پرورش و تلاش آنها برای فریب معلمان است. این نوع طرح ها بازتاب نگاه مدیران سازمان برنامه به معلمان است. نگاهی که معلمان را در حد عقب مانده های ذهنی تصویر می کند.

 
این طرح فعلا داوطلبانه است یعنی ابتدا می خواهند معلمان را تست و با تبلیغ روی جنبه های رفاهی طرح  آنها  را جذب کنند. می گویند حق الزحمه 6 ساعت و در فاز دوم 12 ساعت اضافه تدریس در قالب فوق العاده ویژه وارد فیش حقوقی می شود و معلمان شرکت کننده در طرح معلم تمام وقت از مزایای این افزایش حقوق در تابستان و حتی هنگام بازنشستگی  هم بهره می‌برند و پاداش پایان خدمت بیشتری دریافت می کنند.  این حرفها در حکم کرم قلاب ماهیگیری برای جذب معلمان است.

جالب اینکه معاون پشتیبانی وزیر گفته که از طرح معلمان تمام وقت برای ارتقای "کیفیت آموزشی" استفاده می کنیم!

معلمان به خوبی می دانند که افزایش ساعات تدریس نسبت معکوس با افزایش کیفیت تدریس دارد.

ساعات تدریس هفتگی موظف عضو هیات علمی با مرتبه استادیار به صورت تمام وقت در واحد تهران شمال  دانشگاه آزاد 15 ساعت در هفته است. البته ساعت حضور هیات علمی در دانشگاه ها 40 ساعت در هفته است که شامل ساعات تدریس ، ساعات پاسخگویی به سوالات درسی دانشجویان ، ساعات راهنمایی و مشاوره و داوری پایان نامه ها و ساعات انجام امور پژوهشی است.

کار معلم دبیرستان با عضو هیات علمی تفاوت دارد اما ماهیتا یکسان است. می توانند از معلم بخواهند که 40 ساعت در مدرسه حضور داشته باشد و 15  تا 20  ساعت سر کلاس برود و بقیه ساعات هم به فعالیت های مرتبط با تدریس بپردازد. این اتفاق اگر شرایط و امکاناتش فراهم شود باعث افزایش کیفیت می شود.

اگر آموزش و پرورش دنبال افزایش کیفیت و خدمت به دانش آموزان است باید دوکار انجام دهد :

اول ارتقای کیفیت و استاندارد کردن برنامه های دانشگاه فرهنگیان، از نظر کیفیت  اعضای هیات علمی ،  استاندارد کردن مواد درسی دانشگاه و استاندارد کردن فضا و امکانات این پردیس ها در حد متوسط دانشگاه های دولتی ، دوم  برگزاری دوره های ضمن خدمت واقعی و به درد بخور و مرتبط با کار معلم برای دبیران و آموزگاران شاغل. متاسفانه جذب معلم از راه های مختلف و عدم وجود نهادهای نظارتی باعث شده که افرادی به عنوان معلم به کلاس راه یابند که بعضا حتی خواندن و نوشتن فارسی را درست نمی دانند. آموزش و پرورش به کنترل کیفیت نیاز دارد. طرح معلم تمام وقت  قطعا کیفیت را از اینکه هست پایین تر می آورد.
 
اگر در مرحله اول 100 هزار دبیر از این طرح استقبال کنند ، آموزش و پرورش از استخدام 25 هزار معلم بی نیاز می شود. فوق العاده ویژه هم به تدریج شامل مرور زمان و تورم می شود ، اما آنچه باقی می ماند افزایش ساعات موظف هفتگی تدریس معلم است.

کسانی که وارد این طرح شوند منطقا تایید می کنند که ساعات تدریس معلم تمام وقت بیش از 24 ساعت است ؛ این افزایش ساعت در آینده گردن همه معلمان می افتد و معلم 24 ساعت تدریس به عنوان معلم پاره وقت یا نیمه وقت محسوب می شود.

نمی توان در مقابل کار نیمه وقت یا دو سوم وقت حقوق کامل پرداخت کرد.

اکبر پرورش وزیر وقت آموزش و پرورش در اوج جنگ ایران و عراق اعلام کرد که  دبیران به خاطر شرایط  جنگی دو ساعت اضافه بدون دستمزد کار کنند.  البته آن زمان از معلمان نظرخواهی نشد. اما وزیر وقت متوسل به نیرنگ نشد و راستش را گفت. هر چند با پایان جنگ این دو ساعت اضافه کار داوطلبانه گردن معلمان ماند.

حالا  هم اگر آقای نوبخت و شاگردانش صداقت دارند بگویند به خاطر کمبود معلم و شرایط تحریم و کمبود بودجه و... معلمان  داوطلبانه  در هفته  6 ساعت مجانی برای کمک به دولت تدریس کنند. اما اینکه این طرح را به عنوان یک طرح رفاهی به معلمان معرفی کنند واقعا نوبر است. اضافه کردن 6 ساعت تدریس معلم در هفته را به عنوان ارتقای کیفیت آموزشی و یا طرح رفاهی جا زدن ماند رنگ کردن گنجشک و فروش آن به عنوان قناری است.

کانال تلگرامی