در هیاهوی دلار ،ارز، سکه، پوشک ، موشک و ترامپ و انبوه خبرهای ریز و درشت داخلی و جهانی،کسی معلم و گرامی داشت او را در دستور کار خود ندارد.
ظاهرا"تشکل های فرهنگی و بدنه اجتماعی به این باور رسیده اند که؛
«گرامی داشت یک شمع و از یاد بردن همه ی تاریکی ها، سهیم شدن در خاموش کردن همان یک شمع است».
مسوولان جامعه و نظام آموزشی نیز نهادهای بین المللی از جمله یونسکو را ذیل لیبرال دموکراسی تعریف کرده ،از کنار گرامی داشت روز جهانی معلم (جالب است بدانیم ایران از تصویب کنندگان این روز می باشد) به سکوت گذشته و حتی از دادن یک بیانیه خشک و خالی هم پرهیز نموده اند.
ظاهرا هویت گرایی پر رنگ ما در ارتباط با نظام بین الملل ،تبدیل به مانعی بزرگ شده است. در حالی که مطبوع ترین بازی جهان، خوشایند کردن زندگی است .
ما گمان کرده و می کنیم زندگی خوب یعنی تنبیه آدمهای بد ، بر این اساس دائم از کیفر قوای شر توسط قوای خیر می گوییم.
.
اما در زمینه و زمانه ما ،اینجا و اکنون و در این وانفسا، هم باید از معلمی و گرامی داشتش گفت و هم به آینده امیدوار بود.
با یک نگاه حقوق بشری می توان از «آموزش کیفی» به عنوان یک حق برای کودکان این کشور سخن گفت و آن گاه با صدای بلند اعلان کرد که:
«سپاسگزاری و حمایت از معلمان مقدمه ی یک نظام آموزشی موثر خواهد بود.»
نظام آموزشی موثری که به قول «دورکیم » با آموزش مدنی و خلقیات مدنی، احترام به انسانهای دیگر ،گفت وگو و توجه به مسولیت های خود را در دانش آموز ان دنبال می کند.
تعامل با دنیا و تجارب بشری نیز به ما آموخته است که؛ «برای ایجاد توسعه ی پایدار و صلح دائم هیچ پیش نیازی قوی تر از آموزش کیفی توسط معلمان حرفه ای ،آموزش دیده، حمایت شده وبا انگیزه وجود ندارد.»
مرحوم دکتر عظیمی استاد توسعه و فارغ التحصیل آکسفورد می گفت ؛ اگر می خواهیم به کشوری توسعه یافته بدل شویم، باید در آموزش و پرورش سرمایه گذاری کنیم .
باید اندیشید که چرا این سخن چندان اقبالی در میان تصمیم گیران نیافت و تلاشی برای اصلاح جایگاه معلمان و ارتقای منزلت آنان صورت نگرفت و نمی گیرد؟
چرا در ثصمیمات و سیاست های آموزشی که به معلمان مربوط است ،آنها کنار گذاشته می شوند؟
چرا غفلت از آموزش و پرورش تداوم دارد و عزمی جدی در مجموعه دولت در حل مسائل این نهاد دیده نمی شود.؟
شاید عزم عمومی و ملی گره گشای مسائل ما باشد.....
به امید آن روز
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
همکار محترم
سپاسگزاریم و ما هم این روز خجسته را به همه تبریک می گوییم .
پایدار باشید .
روز جهانی معلم دیگه چه صیغهایه؟ شما هم همش دنبال اینید که یه چیزی پیدا کنید فقط غُر غُر بزنید. مرسی اَه.
صیغه مبالغه است بر وزن آزادی ، همدلی ، همراهی ،
اندیشه جهانی و عقب نماندن از قافله بشریت.
لابد شما بسیار معلم داشته اید، غُر را مسئولین می زنند
نه معلمان. معلمان از حریم خویش دفاع می کنند. می توانستید مؤدبانه تبریک بگوئید مرسی آه.
آنچه که برای معلم ایرانی مهم است این است که آیا ملت ایران شایستگی داشتن یک نظام آموزشی مناسب و کارآمد را ندارد؟!
یا مسئولینی بی مسئولیت دارد که نه تنها تا به حال ملت را از حق مسلم خویش محروم کرده اند، بلکه در آینده نیز قصد کوتاه آمدن از سیاست های استعمارگونه خویش در قبال آموزش و معلمان را ندارند؟!
همین «طرح معلم تمام وقت» سندی زنده است بر این مدعا که در آینده هم قصد اصلاح آموزش و پرورش وجود ندارد!
ما مشکلات را بیان میکنیم و وزیر و وکیل هم انگار نه انگار...
روز جهانی روز داخلی؛ فرقی ندارد چون بزرگواران پنبه در گوش دارند و چشم بر واقعیتها بسته...
معلوم نیست تا کی باید مشکلات معلم نادیده گرفته شود.