ما معلمان فهمیدیم که : یک حکومت یک نظامی آرزو / قسط و عدلی را رعایت ای نکو ( در قالب مثنوی )

با گذر ایام دوران زندگی
بعد تحصیلات عالی بندگی

منتخب شغلی به خدمت اجتماع
همچو هر شغلی برایم انتفاع

با رضایت قلب شغلی انتخاب
بی ریا خالص به خدمت خلق یاب

در اوان خدمت به خدمت کودکان
دانش آموزان مرزی دور هان

در کپرها زندگانی این کسان
با اقل آسایشی امرار هان

دور افتاده ترین محرومیت
گر مزایایی مزایا لا پئت

در زمستان در کلاسی سرد هان
فاقد از گرمایشی بادی وزان

دانش آموزان چو گل یخ در میان
در میان سرمای دی دادی فغان

آری ای مسئول والایی نشین
با تجاهل عارفی ها لا غمین

گر معلم نغمه خوانی درس را
با محبت رسم بر دل های ما

رسم بر دل های هر یک مهر ورز
مهربان با دانش آموزان مرز

با تقلا بی ریا تدریس را
حک در قلبی چو بذر افشان دلا

همچو شمع ایثار جانی را فدا
تا نما رشدی دهد پروانه را

با کدامین عشق خود خدمتگزار
در میان معصوم افراد ای نگار

حق عیان کتمان چرا حق را بیان
در میان رودی معلم غرق هان

در میان بس شعله ای آتش فدا
جان خود را تا رها تلمیذ را

خوب می دانید ای والا نشین
مال رو راهی خطر دارد همین

از شما والا نشین ها حق را
خواستاری لا گدایی فهم ها

یاد دی کن حال را بینی چرا
خود شما بودید تلمیذان ما

حکم را اجرا دریغی از شما
منصبی دارید اجرا حکم را

عرضه شغلی را معلم بر شما
داده هر یک حال در منصب نما

لا گدایی حق ها را خواستار
دور از تبعیض ما خدمتگزار

از شمایان ما طلبکاریم هان
خون بها خدمت معلم بیش دان

این مزایا بر معلم شغل کم
این چه حکمی ما شما را متهم

در برابر آن نجومی حکم ها
ما شما را متهم قاصر شما

خود شما دانید با شغلی عموم
بین خلقی زندگانی لا ظلوم

انتخابی شغل را تا زندگی
با درآمد زندگی فرخندگی

یک حکومت یک نظامی آرزو
قسط و عدلی را رعایت ای نکو

با درآمد شغل تطبیقی همان
بین خلقی اجتماع حقی عیان

عاقلان را یک اشارت ، کم کسی
بس کنم کافی اشارت شد بسی

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید