گروه رسانه/
« محسن رنانی » به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید یاداشتی را تقریر کرد .
این یادداشت انعکاس های فراوان و بعضا متفاوتی را در بین اقشار مختلف ایجاد کرد .
« صدای معلم » بر اساس اصل " تفکر انتقادی " و " تاسیس و تثبیت فرهنگ گفت و گو » یادداشتی را از احد نویدی ( دانشیار و پژوهشگر تعلیم و تربیت ) منتشر کرد . ( این جا )
« بنفشه امیری اسفرجانی » نقدی بر نقد « محرم آقازاده » نگارش کرد .
پس از انتشار یادداشت خانم امیری ؛ آقای آقازاده نقدی کوتاه بر آن به رشته تحریر درآورده است که تقدیم مخاطبان محترم صدای معلم می گردد .
" به نام خدا
سلام
سرکار خانم بنفشه امیری
یادداشت پر از مهر شما را در دفاع از استادتان دیدم. دوستی زحمت همرسانی آن را کشیدند. از ایشان برای اطلاع رسانی و از شما برای دفاع از عملکرد و نیک اندیشی و مهرورزی استاد رنانی ممنونم.
امیدوارم روزی، به حضور سرکار و جناب دکتر رنانی بتوانم برسم و ادای ادب و احترام بکنم.
باری، دوست مشترکی از جناب دکتر رنانی تقاضا فرمودند جوابیه ای به یادداشت من بنویسند. تاکنون این کار نشده است. به هر دلیلی است نمی دانم و بنای ذهن خوانی هم ندارم.
پاسخی به یادداشت شما هم نخواهم نوشت. چون یادداشت شما را نه یادداشتی تحلیلی بر یادداشت خودم بلکه یادداشتی برای نشان دادن ارادت و مودت به استادتان می دانم. با این همه، از شما که دانشجوی جامعه شناسی هستید و ان شالله در اندک زمانی دیگر جامعه شناس می شوید، پرسش می کنم، آیا واقعاً فضای اخلاقی دانشگاه های ایران را نمی شناسید؟ اگر می شناسید و اطلاعات آن را در اختیار دارید، چرا بر آن سرپوش می گذارید؟
خواهش می کنم. پاسخ این پرسش ها را فقط به خودتان بدهید.
در پایان، همچنان بر این باور هستم که جناب دکتر رنانی فاقد صلاحیت حرفه ای برای اظهار نظر در تعلیم و تربیت هستند. ایشان به مثابه یک شهروند می توانند و باید مطالبه گر باشند هم از آموزش و پرورش و هم از هر جای دیگر. آن چنان که من به مثابه یک شهروند حق خود می دانم پرسشی از اقتصاد توسعه داشته باشم. "
ارادتمند
محرم آقازاده
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
از دلسوزی شما نسبت به آموزش و پرورش و همچنین اقتصاد کشور سپاس گزارم.
همانگونه که در دفاعیّه ی سرکار خانم امیری اسفرجانی نظر داده ام، به استحضار جنابعالی می رسانم شما از موضع تقابل با دکتر رنانی قلم رانده اید و این با نقد یا انتقاد سازنده بسیار تفاوت دارد. در برخی سطور قصد تخریب شخصیّت ایشان را داشته اید و در بعضی قسمت ها صراحتاً به ایشان توهین نموده اید که این ادبیّات نه در شأن شماست و نه در شأن جناب آقای دکتر رنانی.
نه شما برابر آموزش و پرورش کشور هستید و نه دکتر رنانی برابر آموزش عالی و اقتصاد کشور.
هر چند اینجانب دکتر رنانی را دلسوزتر از شما نسبت به آموزش و پرورش و آموزش عالی کشور یافتم. آقای دکتر رنانی و هر استاد دانشگاهی در هر رشته ای حق دارند در خصوص آموزش و پرورش نظر کارشناسانه بدهند.
پایدار باشید.