روز شنبه اول مهر ، زنگ مدرسه ها به صدا در آمد و بیش از سیزده میلیون دانش آموز و حدود نهصد هزار معلم به سرکلاس ها رفتند. در گذشته ای نه چندان دور که هنوز معمران و بزرگان به خاطر دارند ،دانش و آموزش شامل همه ی فرزندان این سرزمین نمی شد و حتا آموزش تفننی بیش نبود، آن هم ویژه ی جمعی از خواص و توانگران .
آن روزگار، چوب و فلک نماد راستین تهذیب و تربیت مکتب به شمار می آمد و خواندن و نوشتن فارسی و سپس " نصاب الصبیان " و نیز " سیاق الاعداد" مهمترین دستمایه ای که به آدمی داده می شد.
اما امروز که سخن از میلیون ها دانش آموز است و قاعدتا هیچ قید و بندی چون داشتن و نداشتن و فرزند کدام بودن و نبودن مانع از تحصیل نمی شود، پرسش هایی مطرح می شود که به ظاهر ساده اما تامل برانگیز است .
بچه ها را به کی سپرده ایم؟ به آموزش و پرورش با همه ی پیچیدگی و نابسامانی هایش؟ معلم با همه ی مشکلات پیش رویش؟ کتاب درسی با همه ی نواقص محتوای اش ؟ به کی ؟
با فرا رسیدن مهر ، اسم فرزندانمان را با هزار مشکل در مدرسه ثبت نام می کنیم و چند قلم لوازم و چند جلد کتاب برایش تهیه می کنیم .کتاب هایی که چندین سال از زمانه ما عقب تر است و لوازمی که مناسب برای آموزش نیست.
قرار نیست فرزندان ما چند متن نارسا و گسسته از هم را به حافظه خویش بسپارند . آنها الفبای زندگی را باید در کلاس های درس و با آموزش کتاب بیاموزند. آنچه نادیده گرفته شده کمبودهایی است که در دوران تحصیل کودکان مان در آموزش وجود دارد .آنچه آنها می آموزند برای همیشه در ذهنشان می ماند و تا آخر عمر همراهشان است.
آیا نباید به کتاب های درسی بیشتر توجه کنیم ؟ آیا نباید به وضعیت معلمان فرزندانمان و وضعیت معیشتی آنها توجه کنیم؟ چقدر برای معلمان فرزندان مان ارزش قایلیم؟ اگر باور داریم که آینده بچه های ما در دستان معلمان است،باید باری از دوش آنها برداریم.
آنچه آنها می آموزند برای همیشه در ذهنشان می ماند و تا آخر عمر همراهشان است معلم امروز خسته و مضطرب از آینده خود است و نمی تواند بر پای خود بایستد.آنچه او را به ادامه کار خود وا داشته است شرافت و عشق او ست. عشق به فرزندان ما.هم اوست که به اعتراف تاریخ بنیان عشق به تعلیم و تربیت را در کشور بنا نهاده است و با مشقت بسیار و محرومیت های بی شمار فرزندان متخصص و کارآمدی را به جامعه هدیه داده است.
آری !
زنگ مدرسه ها را به صدا در آوردند.تا دیر نشده به یاری معلمان بپردازیم و به بازبینی کتاب های درسی و روش های آموزشی نوین توجه نماییم.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
نه برای مسولان ؟انها گوش شنوایی ندارند لمن تقل؟!