دکتر نجفی: در مورد آموزش و پرورش آن چه که در صحبت ها و برنامه های نامزدهای مختلف ذکر شده واقعا برنامه ای وجود ندارد/ خیلی مهم است که مردم از کاندیداها مطالبه کارنامه بکنند

گروه گزارش/

همان گونه که پیش تر نیز آمد ( این جا ) ؛ همایش مدیران و موسسان مدارس غیردولتی در سالن امام علی ( ع ) در منطقه 5 تهران برگزار شد .

دکتر محمدعلی نجفی وزیر پیشین آموزش و پرورش به مناسبت انتخابات سال 1396 سخنانی ایراد کردند که بخش نخست آن تقدیم مخاطبان محترم صدای معلم می گردد .

بسم الله الرحمن الرحیم . یا رب العالمین

خیلی خوشحالم که این توفیق نصیب بنده شد در ساعات صبحگاهی جمعه خدمت شما  برسم . حضورتان عرض سلام و ارادتی دارم.

حضور ما در روز جمعه و در این محل نشان می دهد که دغدغه ما صرفا دغدغه صنفی و شخصی نیست اگر حتی خواستیم بر اساس تکلیف شخصی مان هم عمل کنیم حداکثر این بود که  در روز جمعه آینده به پای صندوق رای رویم و رای خود را به صندوق بیاندازیم. این که از چند هفته قبل بسیاری از دوستان مشغول فعالیت هستند برای آگاه تر کردن مردم در ارتباط با انتخابی که باید هفته آینده انجام بدهند و این که شما عزیزان روز جمعه از کنار خانواده ها و از برنامه استراحت و تفریح که می توانستید تنظیم کنید عدول کردید و اینجا تشریف آوردید نشان می دهد که ما دغدغه بیشتر از دغدغه شخصی و صنفی داریم و دلمان می خواهد که مردم در یک فضای آگاهانه با علم با اطلاع و با هوشمندی تصمیم بگیرند.

ان شاءالله و آینده اجرایی کشور را در یک مسیر درستی هدایت بکنند. انتخابات در همه دنیا یک ابزاری است برای اعمال خاص مردم در مورد بعضی از امور حکومتی. انتخاب رئیس جمهور معمولا مهمترین انتخابی است که مردم انجام می دهند در تمام دنیا و سرنوشت اجرایی که بخش مهمی از کل حاکمیت را تشکیل می دهد تعیین می کنند که بر عهده چه کس و چه کسانی باشد در یک دوره زمانی معین  که در کشور ما چهار سال  است.  

فضای انتخاباتی و روزهای قبل از انتخابات معمولا باید فضایی شود برای بحث و گفت و گو پیرامون مهمترین مسائل و مشکلات  ،مهمترین چالش ها و راه حل هایی که برای عبور از مشکلات و چالش ها وجود دارد.

متاسفانه در این دوره از انتخابات این فضا خیلی آلوده شده به تحریف و تهمت و به دروغ و به فریب کاری . خود شما دنبال می کنید مسائل انتخابات را و آن چه که از رادیو و تلوزیون پخش می شود چه به عنوان نظرات و گفته های نامزدهای انتخاباتی و چه به عنوان نظرات و گفته های خود صدا و سیما یا کارشناسانی که دعوت می شوند و آن چه که در مطبوعات است و در فضای رسانه ها و فضای مجازی کشور بیشتر به چشم می خورد مجموعه این مطالبی که مطرح می شود فضا را از یک فضای عالمانه و آگاهانه به یک فضایی که بر اساس اخلاق و ارزش های اسلامی شکل گرفته باشد و هر کسی حرف خودش و برنامه خودش را  برای اداره کشور مطرح کند و مردم هم به صورت آگاهانه ای تصمیم بگیرند.

متاسفانه یک نوع فریبکاری به چشم می خورد برای گول زدن مردم و یک نوع ایجاد طمع در بعضی از اقشار جامعه برای خریدن رای آنها. این فضا و این تبلیغات و این بحث ها تا  آخر هفته تمام می شود . مردم هم تصمیم خواهند گرفت و ان شاءالله تصمیم درستی خواهند گرفت  و مانند سال 92 کشور را از یک مرحله خطرناک به سلامت عبور خواهند داد .

بعد از چهار سال دست های اجرایی آن کسی که به مردم وعده داده باید به آن وعده ها عمل کند و با بالا بردن مطالبات مردم بدون این که مبنای علمی  و حقیقی و واقعی داشته باشد در دادن وعده هایی بدون این که یک پشتوانه اجرایی و عملی پشت سر آن باشد طبیعتا مشکلاتی را نه تنها برای تیم اجرایی کشور بلکه برای نظام جمهوری اسلامی ایجاب می کند .

اگر مردم احساس می کنند کارهایی را می شود کرد ولی دولت نمی خواهد انجام دهد طبیعتا مقداری به نظام بدبین می شوند، به مسئولین دولتی بدبین می شوند و این مسئله ای است که کسانی که این جور بر طبل و وعده های تو خالی می کوبند ؛ آیا به آن فکر کرده اند ؟

به مسائل دراز مدت کشور توجه می کنند که آنها را به این راحتی زیر پا می گذارند برای منافع چند روزه خودشان و برای جلب مقداری آراء.

تاسف ما فرهنگیان کشور از این است که چرا فضای انتخابات به جای این که یک فضای سالم گفتمانی باشد به یک فضای توهین و تهمت و تحریف و دروغ تبدیل شده ولی به هر حال در این فضا هم ناچاریم تا جایی که ممکن است مردم را آگاه کنیم و به آنها هشدار بدهیم که این تصمیم، تصمیمی است که اگر خوب اتفاق نیافتد و خوب تصمیم گیری نشود خدای ناکرده ممکن است لطمات دراز مدتی به کشور وارد شود و اتفاقاتی که خواهد افتاد شاید به مراتب بدتر از اتفاقاتی باشد که در آن هشت سال اتفاق افتاد.

ما از یک طرف نگران آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت کشور هستیم و دلمان می خواهد که هر کس مسئولیت پیدا می کند موضوع آموزش و پرورش را به جد مورد توجه قرار دهد و یا لااقل در یک دوره چهار ساله بخشی از مشکلات افسار گسیخته آموزش و پرورش را برطرف کند و از یک طرف هم نگاهمان به مجموعه عوامل و مؤلفه های اداره این کشور و آینده این کشور و آینده مردممان و فرزندانمان و این که آیا واقعا آن چه که انجام خواهد شد در جهت رشد و اعتلای کشور خواهد بود؟

آیا در جهت پیشرفت و ترقی کشور خواهد بود و آیا در جهت توسعه واقعی کشور خواهد بود یا نه؟ به هر دو مسائل باید نگاه کنیم .

از یک طرف به عنوان معلم حساسیت و تجربه ای که در آموزش و پرورش و تعلیم و تربیت داریم و هر کدام مان بخشی از عمرمان را در این بخش گذراندیم و از طرف دیگر به عنوان کسانی که به آینده کشور هم امید داریم و هم نسبت به آن نگرانیم و برای آینده مردم و فرزندانمان احساس مسئولیت می کنیم. لذا باید به هر دو موضوع نگاه کرد و بر اساس آن تصمیم گرفت و مسئولیت خودمان را تعریف کنیم.

در مورد آموزش و پرورش آن چه که در صحبت ها و برنامه های نامزدهای مختلف ذکر شده و برنامه ای اعلام شد ولی واقعا برنامه ای وجود ندارد. یکی از مشکلات – از یک طرف برنامه ای وجود ندارد و به صورت دقیق و روشن نیست و بر اساس چه برنامه ای می خواهد موفق شود و به اجرا در آید و از یک طرف بعضی آقایون حتی کارنامه خودشان را که حتی واقعیت نیز ندارد ارائه نمی دهند.

ما بر فرض این که این شعارها و این وعده ها به پشتوانه یک برنامه ای بنا است اجرا شود کارنامه آنها را نگاه کنیم ببینیم آیا در کارنامه شان توانایی انجام یک چنین وعده هایی  و اجرای یک چنین برنامه ای موجود هست یا نه؟

اگر به کارنامه ها دقت کنیم مشخص می شود حتی اگر این وعده ها قابل اجرا باشد و حتی اگر برنامه ای برای اجرای چنین وعده هایی  وجود داشته باشد این آقایان با این کارنامه، مرد تحقق این وعده ها و اجرای این برنامه ها نیستند.

واقعا برخلاف آن چه که ما فکر می کردیم و هر چه جلوتر می رویم در رابطه با انتخابات ،انتخابات ما برنامه محورتر خواهد شد و مردم امکان قضاوت واقعی تری نسبت به توانایی نامزدها بر اساس کارنامه شان پیدا می کنند.

متاسفانه در این دوره درست برعکس شده است. کما این که سابقه شما نشان می دهد که اگر رئیس جمهور شوید کشور به شرایط سال 92 و قبل از آن برمی گردد و بسیاری از نگرانی هایی که آن روز مردم داشتند و خوشبختانه امروز برطرف شده دوباره برمی گردد و ذهن و روح مردم را اشغال خواهد کرد.

آقایان می گویند شما رقیب هراسی می کنید. بحث رقیب هراسی نیست بحث این است شما می گویید دولت عملکردش ضعیف بوده و دلایلی برای نظر خود مطرح می کنید که البته  معمولا آن چه که بیان می کنند در خیلی از موارد غلط یا دروغ است.

این دولت و جناب آقای روحانی لااقل یک کارنامه چهار ساله روشن دارد که مردم می توانند بر اساس آن قضاوت کنند آن چه که انجام شده و وعده داده شده بود مقایسه بکنند و میزان توفیق ایشان را مورد بررسی قرار بدهند و اگر در مواردی توفیق حاصل نشده می توانند ارزیابی بکنند .

آیا این توفیق به خاطر مشکلات و پیچیدگی های زیاد کار بوده و یا آن چه که تحویل گرفته اند اجازه نمی داده در یک دوره چهارساله همه اهداف محقق شود و آیا این عدم توفیق به خاطر کار شکنی ها و مسائلی بوده که در طول این چهار سال مرتبا در مقابل دولت ایجاد شده و اجازه نداده دولت به صورت متمرکز در جهت حل مسائل و مشکلات و انجام وعده ها و جلوگیری اهداف خودش کار را دنبال کند یا این که ناشی از ضعف است ممکن است هر سه اینها در این وضعیت دخیل بوده باشد.

در بعضی از موارد دو عامل و در بعضی یک عامل دخیل است. بنابراین یک کارنامه ای وجود دارد و یک شرایطی نیز برای ارزیابی دارد.

ما رقیب هراسی نمی کنیم .

جناب آقای رئیسی !

شما هم مانند بقیه 38 سال در این حکومت کار کرده اید و زحمت کشیدید. شما این طور که گفته می شود در سن بیست سالگی همزمان دادستان دو شهر بوده اید البته در اوایل انقلاب را می گوییم . در مناصب مختلف دستگاه قضائیه، قاضی بودید، دادستان بودید. دادستان قاضی شنود بودید . معاون اول بودید، رئیس سازمان بازرسی بودید، این کارنامه را به صورت روشن تر به مردم نشان بدهید. در موضعی که ده سال رئیس سازمان کل بازرسی کشور بودید اصلی ترین وظیفه بازرسی کل کشور مبارزه با فساد است.

در دستگاه های مختلف از خود دستگاه قضایی بگیرید تا دستگاه های اجرایی و بقیه دستگاه های کشور.

شما یک کارنامه روشنی از عملکرد ده ساله تان را به مردم ارائه بدهید تا مردم بدانند که یکی از شعارهای شما مبارزه با فساد است و در آن  ده سالی که مسئولیت اصلی مبارزه با فساد و بر اساس قانون داشتید چه کار کردید که الآن مردم دلشان محکم شود و شما این مسئولیتی که عهده دار می شوید و شعاری که مطرح می کنید را به انجام برسانید.

حدود ده سال معاون اول دستگاه قضایی بودید. شما معاون اول همان دستگاهی بودید که وقتی نفر بعدی آمد و این کار را از شما تحویل گرفت گفت من یک ویرانه تحویل گرفتم !

سوال این جاست آیا در ایجاد آن ویرانه و بر اساس گفته رئیس دستگاه قضایی شما هم به عنوان مقام اول نقش داشتید یا نه؟

اگر نداشتید توضیح بدهید پس شما چه کار می کردید به عنوان رئیس دستگاه و بقیه عوامل که در آنجا بودید؟

این بحث که مطرح می کنند رقیب هراسی واقعا بحث کاملا منطقی و روشنی است . آن طور که ما می فهمیم روی کار آمدن شما باعث می شود که مملکت به سال 92 و قبل از آن برگردد.

شما می گویید نه، پس کارنامه تان را نشان دهید چون با شعار به تنهایی که نمی شود  مردم به شما اعتماد کنند.

شما فرمودید که تصمیم گرفتم که بیایم و کاندید ریاست جمهوری شوم. خیلی به من اصرار کردند از سراسر کشور و بعد در برنامه تلوزیونی یک کتابی را نشان دادید و گفتید ما شش ماه است داریم روی این کتاب به عنوان برنامه رئیس جمهور کار می کنیم. این یک تناقض است خوب نیست. از این طرف می گویید یک ماه است که تصمیم گرفته ام برای کاندید شدن برای ریاست جمهوری و از طرف دیگر می گویید که شش ماه است که روی این کتاب داریم کار می کنیم. خیلی مهم است که مردم از کاندیداها مطالبه کارنامه بکنند !

جناب آقای قالیباف یک کارنامه دوازده ساله در تهران دارد. عملکرد ایشان را می شود مورد بررسی قرار داد. من عضو شورای شهر بودم. ما سه نفر بودیم در بین آن پانزده نفر. قدرت ما آن قدر نبود که شهردار انتخاب کنیم. جناح مقابل ما این قدرت را داشت. ما فقط تلاش کردیم بین آن دو سه نفر آقای قالیباف که به نظر ما بهتر بود به عنوان شهردار انتخاب کردیم.

در تمام آن شش سال که من در شورا بودم مسائل شهرداری را دنبال می کردیم . مشکلات و مسائل شهرداری طوری شد که ما ناامید شدیم که با این مدیریت و با آن نگاه قابل حل شدن نبود.

الآن که ایشان می خواهند رئیس جمهور شوند یا اگر هم نشد از شورای شهر بیرون می روند بین بیست هزار میلیارد تا شصت هزار میلیارد تومان بدهی شهرداری تهران است. فاصله بین بیست هزار تا شصت هزار میلیارد تومان خیلی زیاد است. سه برابر است. این یعنی عدم شفافیت شهرداری است. آن تعداد از اعضای شورای شهر که مسئولیت شان نظارت بر شهرداری بود و حساسیت بیشتری داشتند و از موضع مردم می خواستند وظایف خود را انجام دهند

بارها و بارها از شهرداری تهران خواسته اند که صورت دقیق بدهی هایتان را اعلام کنند . حتی شورای شهر هم اطلاع  نداشت. معاون ایشان گفته اند بیست هزار میلیارد تومان ولی شورای شهر می گوید شصت هزار میلیارد تومان شهرداری بدهی دارد. این نشان دهنده غیر شفاف بودن شهرداری است. این رقم را مقایسه کنید با بودجه سالانه کل شهرداری در سال 96 هفده هزار و ششصد میلیارد تومان است یعنی بیش از سه برابر کل بودجه بدهی دارد. اگر ایشان به مشهد برگردند به قول مشهدی ها در تلگرام که به زبان مشهدی گفته بودند که شما را به خدا تهرانی ها به قالیباف رای بدهید که به مشهد برنگردد. قالیباف به هر شهروند تهرانی هفت و نیم میلیون تومان بدهی دارد....

پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی

ادامه دارد