گروه گزارش/
سرانجام و پس از تبلیغات فراوان ؛ سی و هشتمین اجلاس رؤسای آموزش و پرورش کشور با قرائت میثاق نامه ملی پايان يافت .
در این دو روز و مطابق روال پیشین ، شخصیت های مختلف و در سطوح گوناگون به ایراد سخنرانی پرداختند .
نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که آیا حداقل در یک سال گذشته تغییر خاص و یا معناداری در وضعیت آموزش و پرورش حاصل شده که ضرورت و یا الزام برگزاری چنین نشستی احساس شده و آیا آن که بر اساس یک عادت معمول و ثابت ؛ تعدادی از مدیران و روسا دور هم جمع می شوند و حرف می زنند بدون آن که تحول خاصی در روندها ، فرآیندها ، برنامه ها و چشم انداز آموزش و پرورش حاصل شود ؟
سوال این است که آیا برگزاری 38 اجلاس در این چهار دهه موجب شده که آموزش و پرورش در اولویت های نخست حاکمیت قرار بگیرد ؟
گفته می شود پزشکیان بیشترین وقت خود را به آموزش و پرورش اختصاص داده و نشست های زیادی را در این حوزه برگزار کرده است ؛ اما برون داد و محصول آن چه بوده است ؟
آیا کسی در این نشست ها در مورد وضعیت تحقق وعده ها و برنامه های وزیر آموزش و پرورش پرسش کرد ؟
آیا کسی در این نشست از پزشکیان در مورد وعده ها و کارهایی که پیش از رئیس جمهور شدن داده بود و توسط علی اصغر فانی وزیر پیشین آموزش و پرورش در سالن حجاب خوانده شد پرسشی کرد ؟ ( این جا )
آیا از فردا در مدارس عادی دولتی پولی از مردم بابت تحصیل گرفته نمی شود ؟
آیا دیگر کسری بودجه در آموزش و پرورش نخواهیم داشت ؟
آیا سهم آموزش و پرورش از تولید ناخالص داخلی و بودجه عمومی افزایش پیدا خواهد کرد ؟
آیا از فردا از استقلال آموزش و پرورش دفاع شده و اجازه داده نخواهد شد هر جریان و شخصیت حقیقی یا حقوقی خارج از آموزش و پرورش در امور آن دخالت کند ؟
آیا هدف از برگزاری این اجلاس سنگین برای آن بود که پرداخت بخشی از پاداش معلمان بازنشسته پس از مدت ها بارها و بارها بیان شود در حالی که در نهادها و دستگاه های دیگر کارمندانشان پاداش را بلافاصله پس از صدور حکم بازنشستگی دریافت می کنند و مقام و مسئولی هم بابت آن منتی بر سر آنان نمی گذارد ؟
آیا بندها و موارد مکتوب در این میثاق نامه مورد رضایت و پذیرش سایر ارکان و اضلاع مدرسه مانند معلمان و دانش آموزان و اولیای آنان قرار گرفته که پسوند « ملی » به آن الصاق گردیده است ؟
در میثاق نامه ی صادره توسط این روسای آموزش و پرورش چنین می خوانیم : ( این جا )
« متعهد میشویم با بسیج تمامی امکانات و همکاری دستگاههای اجرایی، پروژه مهر ۱۴۰۴ را با محوریت «مدرسه آماده، با نشاط و ایمن»، اجرا نموده و ضمن ساماندهی عادلانه و بهموقع نیروی انسانی تمامی تلاش خود را برای تکمیل پروژههای نیمهتمام آموزشی، به کار ببندیم و با تجهیز و بهسازی فضاهای آموزشی با اولویت مناطق محروم و طراحی برنامهها و استقبال خلاقانه از دانشآموزان در ابتدای مهر ماه، سال جدید آموزشی را با سرافرازی آغاز کنیم » .
آیا روسای آموزش و پرورش چگونه می خواهند سال تحصیلی جدید را شروع کنند در حالی که « بحران آب » همه کشور را در برگرفته است ؟
مدرسه ای که در آغاز کارش نتواند حداقل نیاز اساسی مانند آب و برق و یا گاز را برای دانش آموزان و معلمان و کادر مدرسه فراهم کند ؛ چگونه مسئولان آن شعار «مدرسه آماده، با نشاط و ایمن» سر می دهند ؟
و به این اضافه کنید بحران های مهم دیگر مانند آلودگی هوا را .
این روسا در چه فضا و اتمسفری سیر و سیاحت می کنند .
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
کار آقای پزشکیان برای آموزش کشور تا حالا درحد چیدن چند آجر وریختن چند بیل سیمان بوده