گروه گزارش/
در دولت پیشین ؛ « صدای معلم » گزارش های متعدد و مستندی را در نقد عملکرد و جایگاه « گروه های آموزشی » منتشر کرد اما متاسفانه هیچ فرد و مقامی در مورد وضعیت پاسخ گو نبود .
جمعه 11 بهمن 1398 ؛ « صدای معلم » در گزارش خود با عنوان « سرانجام و پس از گذشت 4 سال ؛ شیوه نامه ی اجرایی " آیین نامه گروه های آموزشی و تربیتی " ابلاغ گردید ! » نوشت : ( این جا )
« سرانجام و پس از گذشت حدود 4 سال از مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش به شماره 914 و تاریخ 29 / 4 / 1394 با عنوان « آیین نامه گروه های آموزشی و تربیتی » که به تایید ریاست جمهوری اسلامی و رئیس شورای عالی آموزش و پرورش رسیده است ؛ « محسن حاجی میرزایی » وزیر آموزش و پرورش شیوه نامه ی اجرایی این مصوبه را به ادارات کل آموزش و پرورش استان‌ها ابلاغ کرد » .
در این گزارش آمده بود :
« حرکت از انتصابی بودن سرگروه های آموزشی و غیرپاسخ گو بودن به روش های انتخابی و ارجاع به افکار عمومی گامی است مهم .
« صدای معلم » بارها و در گزارش های متعدد خود و نیز نشست های رسانه ای با وزرای آموزش و پرورش پیشین از عدم اجرای آیین نامه گروه های آموزشی - تربیتی و نیز فقدان شیوه نامه برای اجرای آن انتقاد کرده بود . آیا سرگروه ها به وظایف خود آشنا هستند و دید علمی نسبت به مسایل دارند و از اقتدار و اختیارات لازم برای ایجاد تغییرات و بهبود شرایط و ایجاد فضایی علمی برخوردار هستند؟
اما ؛
به نظر می رسد آن چه در این شیوه نامه مهم تر است ؛ نقش گروه های آموزشی در تعیین محتوای آموزش ضمن خدمت معلمان است که تاکنون مغفول مانده است .
این که این نظارت تا چه میزان ضمانت اجرایی داشته و سایر بخش های وزارت آموزش و پرورش ملزم به اجرای آن ها و مصوبات گروه های آموزشی هستند ؛ زمان مشخص خواهد کرد .
مشارکت تعریف شده در طراحی، تدوین، اجرا و ارزشیابی از برنامه‌های درسی و تربیتی خیلی شفاف ، علمی و حتی عملیاتی نیست و این در حالی است که در سایر نظام های آموزشی توسعه یافته ، نقش معلمان در این بخش پر رنگ بوده و از آزادی عملا قابل قبولی در حوزه تعیین محتوای برنامه های درسی برخوردارند .
و اما پرسش مهم « صدای معلم » در مورد این شیوه نامه آن است که همچنان نقش گروه های آموزشی در کارگروه های ممیزی رتبه بندی معلمان در سطح مناطق ، ادارات کل و ستاد تعریف نشده باقی مانده است .
همچنین در این شیوه نامه و نیز آیین نامه گروه های آموزشی - تربیتی هیچ گونه اشاره ای به « سازمان نظام معلمی » و نقش آن به عنوان یک " ارزیاب مهم " نشده است و این یکی از اشکالات مهم و راهبردی آن است » .
اما یک سال پیش از ابلاغ این آیین نامه ؛ « صدای معلم » در یادداشتی با عنوان « گروه های آموزشی در بوته نقد » به قلم آقای « علیرضا طالب زاده » پرسش های زیر مطرح شده بودند : ( این جا )
« پرسش اساسی این است که آیا گروه های آموزشی هم به سرنوشت طرح هایی مانند طرح کاد، طرح امین، طرح تحول بنیادین آموزش و پرورش، طرح سبّاح، طرح هوشمندسازی مدارس، مدارس قرآنی و... دچار شده است؟
قبل از ورود به بحث هنگام بررسی عملکرد گروه های آموزشی و سرگروه ها ممکن است سوال های زیر به ذهن خطور کند:
1- آیا گروه های آموزشی محلی برای فرار از تدریس و نوعی حیاط خلوت برای عده ای خاص می باشد؟
2- دیدگاه معلمان درباره گروه های آموزشی چیست و تا چه حد گروه های آموزشی را جدی می گیرند؟
3- چرا بعضی معلمها به گروه های آموزشی و سرگروه های دروس به دیده تردید می نگرند و نظر مثبتی درباره آنها ندارند؟
4-چرا سالهاست افرادی به عنوان سرگروه در گروه های آموزشی ماندگار شده اند؟
5- آیا سرگروه ها به وظایف خود آشنا هستند و دید علمی نسبت به مسایل دارند و از اقتدار و اختیارات لازم برای ایجاد تغییرات و بهبود شرایط و ایجاد فضایی علمی برخوردار هستند؟
6- آیا گروه های آموزشی محلی برای اختلاط و استراحت و فرجه ای برای انجام کارهای شخصی مانند ادامه تحصیل، تکمیل ساختمان یا واریز قبض آب و برق و قسط وام می باشد؟
7- سرگروه ها چگونه انتخاب می شوند؟ آیا عوامل سیاسی، حراستی، گزینشی و روابط در انتخاب آنها دخیل است؟ و آیا سرگروه ها واقعاً جزو بهترین ها هستند؟
8- آیا کار سرگروه ها تنها بازدید از کلاس ها، بررسی دفترهای کلاسی دبیران، بازبینی درصدی از اوراق امتحانی و مچ گیری می باشد؟
9- آیا سرگروه ها توانسته اند خود را به عنوان پشتیبان و کمک دهنده به معلمان معرفی کنند، آنها را زیر چتر حمایتی خود گرفته و آموزش های لازم را به آنها منتقل کرده، نیازهای علمی آنها را رفع کرده و به سوالات تخصصی آنها جواب دهند؟
10- آیا سرگروه ها توانسته اند رشد حرفه ای معلمان و مهارت های علمی و تخصصی آنها را ارتقا بخشیده و دانش آنها را به روز کرده و ارتباط مؤثر و مستمری با آنها برقرار کنند؟ آیا وزارت آموزش و پرورش از انتخابی شدن سرگروه ها ترسی دارد ؟
11- دبیرخانه های راهبردی دروس (دوره متوسطه) و پایگاه های کیفیت بخشی به فرآیند آموزش دروس (دوره راهنمایی تحصیلی) در این بین چه نقشی بازی می کند؟ آیا این تشکیلات توانسته اند ارتباط موثری با گروه های آموزشی و سرگروه های درسی در استان ها و مناطق آموزشی کشور برقرار کرده و شبکه ای موثر ایجاد کنند؟
12- آیا انجمن های علمی معلمان توانسته است ارتباط و همکاری مؤثر و مفیدی با گروه های آموزشی داشته باشد یا عملاً رقیب و مزاحم آنها قلمداد می شوند؟ »
در پایان این یادداشت تحلیلی و تفصیلی به راه حل و ارائه برخی راهکارها پرداخته شده بود .
به نظر می رسد پس از گذشت سال ها هنوز تغییر معنادار و قابل توجهی در این زمینه رخ نداده اما مسئولان در حال بزرگ نمایی و ارائه اطلاعات خلاف واقع در این حوزه هستند که گشایشی در حل مساله ایجاد نمی کند .
معاون آموزش متوسطه در اجلاس سرگروه های آموزشی استان خراسان رضوی چنین عنوان می کند : ( این جا )
« سرگروه های آموزشی به عنوان دیده بان آموزش و قلب تپنده سیستم آموزشی هستند که در راستای ارتقای کیفیت آموزش و نقش آفرینی معلمان نقش ویژه ای دارند.
نقش تربیتی معلم است که می تواند بر ابعاد شخصیتی دانش آموز اثر بگذارد، پس تقویت نقش مربی بودن یک معلم، وظیفه ای بسیار مهم است که این امر مسئولیت سرگروه های آموزشی را پررنگ تر می کند .... »
نخستین و مهم ترین پرسش « صدای معلم » از ایشان همچون سابق آن است که چرا « آیین نامه گروه های آموزشی و تربیتی » اجرا نمی شود ؟
آیا محمدمهدی کاظمی می تواند حداقل به پرسش هایی که در « صدای معلم » مطرح شده اند ؛ پاسخ اقناع گرایانه ای ارائه کند ؟
پرسش مشخص و شفاف این رسانه ی مستقل و منتقد در حوزه ی عمومی آموزش ایران آن است که مصادیق نقش آفرینی معلمان در قالب گروه های آموزشی چه هستند ؟
آیا وزارت آموزش و پرورش از انتخابی شدن سرگروه ها ترسی دارد ؟
آیا معاون آموزش متوسطه که گروه های آموزشی را دیده بان آموزش و قلب تپنده سیستم آموزشی را می داند می تواند نقش این گروه ها را در « رشد حرفه ای معلمان » و « نظارت بر عملکرد حرفه‌ای معلمان » به صورت شفاف و مستند اثبات کند ؟
این دور تسلسل شعار دادن و نمایش های تکراری و بی حاصل تا کی و تا کجا ادامه پیدا خواهد کرد .
پایان گزارش/
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
چرا باید سیستم اینقدر از محبوبیت علمی و عمومی و داشتن وجهه اجتماعی خوب و قدرت مطالبه گری یک معلم هراس داشته باشد که اجازه ندهد این معلم را معلمان در یک انتخابات آزاد به عنوان سرگروه انتخاب کنند. چرا همیشه باید آقای یا خانم چوخ بختیار توسط اداره منصوب بشه.
آخر این درد را با کی در میان بزاریم که: بابا سرگروهی اگر در مسیر درستش قرار بگیرد به غیر زحمت و تلاش و شبانه روزی و عشق و علاقه چیزی ندارد. آخر سرگروهی چه امتیازی دارد که اجازه نمی دهند در ابتدایی ترین شکل خود انجام گیرد. مگر این چه پستی است که رییس اداره دستور مستقیم میده که فلانی نباید سرگروه شود.
با سپاس از این سوال هوشمندانه!
فکر کنم من جوابش را بدانم:
به ضرس قاطع و با اطمینان صدرصد می تونم بگم که آری وزارت از انتخابات واهمه شدید دارد و با تمام قدرت اجازه نخواهد داد که ۳۰ معلم فیزیک از بین خود یه نماینده انتخاب و به اداره معرفی کند و با صدای بلند اعلام کنه که مثلا آقای عبدی صدا و ندا و نماینده ما در درس فیزیک است. اصلا مگه کل نظام از انتخابات و رفراندم هراس ندارد؟ این وزارتخانه هم زیرمجموعه آنهاست.
در راستای همین ترند پاک کردن آموزش و پروش از وجود عناصر نامطلوب مانند من و شما! یه روش هم بازنشستگی اجباری همکاران با وجود نیاز شدید به معلم بود ....
لذا برداشت من این است که همان سرگروه های فسیل شده و خودی به حیات معنوی و طیبه خود در گروه های آموزشی ادامه خواهند داد ...