معلمان فارغ التحصیل دانشسراها در برابر دیوان عدالت اداری و وزارت آموزش و پرورش تجمع اعتراضی برگزار کردند

گروه گزارش/

امروز شنبه 28 فروردین جمعی از معلمان فارغ التحصیل دانشسراها تجمع اعتراضی برگزار کردند .

نخستین تجمع ساعت 10 صبح در برابر دیوان عدالت برگزار گردید سپس این گروه از معلمان در برابر وزارت آموزش و پرورش جمع شده و با سر دادن شعارهایی خواهان رسیدگی مسئولان به " مطالبات قانونی " خود گردیدند .

یکی از این معلمان به « صدای معلم » گفت :

« آن زمان ما که به دانشسرا رفته و مشغول تحصیل شدیم وزارت آموزش و پرورش به ما تعهد داد زمانی که دوره دانشسرا تمام شد بلافاصله ما را استخدام کنند و آن دوره 4 ساله دانشسرا برای " سنوات خدمت " حساب شود .

تا سال 91 آن دو سال و نیم پس از آن که دانشسرا تمام شد در هیچ اداره ای ما نمی توانستیم مشغول به کار شویم چون نسبت به خدمت در آموزش و پرورش تعهد داشتیم .

سال 1391 ، دیوان عدالت اداری رای وحدت رویه را صادر کرد که آن چند سالی را که بیکار بودیم برای سنوات محاسبه نماید حتی پول بیمه آن چند سال را هم به حساب سازمان بازنشستگی پرداخت کردیم .

الان وزارت آموزش و پرورش می خواهد آن حدود 3 سال سنوات خدمتی را حذف کند و هم آن 4 سالی را که در دانشسرا تحصیل کردیم را حساب نکند .

این معلم معترض تصریح کرد که وزارت آموزش و پرورش به علت فقدان برنامه که اکنون با بحران کمبود معلم رو به روست به ما فشار می آورد .

وی در پاسخ به این پرسش که اقدام مسئولان وزارت آموزش و پرورش در برابر این خواسته شما چه بوده گفت که آقای لاشکی معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش به ما گفته که در مجلس داریم روی آن کار می کنیم اما ما به این حرف ها اعتمادی نداریم .

تاکنون پاسخ مشخصی به این اعتراضات از سوی مسئولان وزارت آموزش و پرورش داده نشده است .

معلم دیگری به صدای معلم گفت :

« من سال 1372 ورودی تربیت معلم دانشسرای شهریار بودم . دو سال تربیت معلم طول کشید و سال 1374 باید استخدام می شدیم .

وقتی مراجعه کردیم به ما گفتند که در حال حاضر " ردیف استخدامی " نداریم .

حتی وزارت آموزش و پرورش متعهد شده بود که دو برابر آن یعنی 4 سال در این جا بمانیم و خدمت کنیم .

سال 74 تا 75 چون تعهد داده بودیم مجبور شدم به عنوان کارگر خدماتی اکباتان کار کنم .

بستگان ما به کنایه می گفتند که تربیت معلم خوانده ای که کارگر خدماتی شوی ؟!

کلی پی گیری کردیم و وزارت آموزش و پرورش به ما می گفت که برای تهران ردیف نداریم و اگر می خواهید به قزوین بروید .

آن زمان قزوین هم جزء تهران بود و مجبور شدم قبول کنم .

مرا به دورترین منطقه یعنی آوج فرستادند .

از لب جاده تا آن روستایی که تدریس می کردم 50 کیلومتر فاصله خاکی بود .

6 سال در آن منطقه محروم من درس دادم .

بعدا قزوین مستقل شد و به ما گفتند که شما دیگر نمی توانید به تهران برگردید و باید پنج سال بمانید تا به عنوان نیروی موقت فرم پر کنید .

سال ششم این فرم را تایید کردند .

پس از آن انتقالی گرفتم و به شهر قدس آمدم .

فقط به خاطر سوء مدیریت و فقدان برنامه ریزی این مسئولان سختی ها کشیدیم .

اگر نیرو لازم نداشتید چرا ما را از دبیرستان جذب دانشسرا کردید در حالی که می توانستیم در بهترین دانشگاه ها درس بخوانیم .

آزمون گرفتید و مصاحبه و گزینش و.. بعد بگویید ردیف نداریم !

این معلم معترض در برابر این پرسش که چند نفر وضعیت شما را دارند پاسخ داد : دقیقا نمی دانم اما در منطقه من حدود 60 نفر همین وضعیت را دارند .

مسئولان وزارت آموزش و پرورش به ما می گویند که داریم پی گیری می کنیم که دیوان عدالت اداری رای را برگرداند اما من خوش بین نیستم .

به نظر من مقصر خود وزارت آموزش و پرورش است که به این طریق می خواهد کمبود معلم را جبران کند .

آن اول خدمت ما بود و این هم آخر خدمت ما .

معلمان معترض شعارهایی علیه مسئولان وزارت آموزش و پرورش دادند .

آنان خواهان استعفا و یا برکناری علی اللهیار ترکمن معاونت برنامه ریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش شدند .

پایان گزارش/