گروه گزارش/
امروز سه شنبه 15 مهر 1399 است .
با اعلام استانداری تهران از تاریخ ۱۲ مهر تا ۱۸ مهر فعالیت برخی مراکز در استان تهران ممنوع شد .
یکی از این مراکز ، « مدارس » و « دانشگاه ها » بودند . این اعلام استانداری در حالی اعلام شد که به گفته وزیر آموزش و پرورش 90 درصد مدارس تعطیل بودند .
نخستین پرسش « صدای معلم » آن است که آیا واقعا فعالیت ده درصد باقیمانده آن قدر خطرناک و پُرریسک بود که تصمیم به تعطیلی آن ها گرفته شد ؟
مسئولان پاسخ دهند که اعلام این تعطیلی یک هفته ای چه تاثیری بر وضعیت ازدحام مردم در شهر تهران داشته است و آمار بیماری را کاهش داده است ؟ ( اگر بپذیریم که این تعطیلی ریشه سیاسی نداشته و متاثر از جنگ آذربایجان و... نبوده است )
گزارش ها و اخبار منابع رسمی نشان می دهند که تقریبا با اعلام این تعطیلی موج « مسافرت های بین شهری » طبق معمول آغاز شده و به گفته رئیس پلیس راه کشور در پایان هفته به اوج خود خواهد رسید .
این افراد خواسته و یا ناخواسته موجب انتشار ویروس کرونا به سایر نقاط کشور خواهند شد .
نظیر این وضعیت که منجر به پیک سوم کرونا در حال حاضر شده است در اوایل شهریور و هم زمان با دهه ی محرم رخ داد و دو عامل مسافرت و وضعیت شرکت مردم در هیات ها ، حسینیه ها ، مساجد و... موجب گردید که " ایران " رتبه اول مرگ و میر روزانه بیماری کرونا در جهان را از آن خود کسب نماید .
به گفته مسئولان ؛ در ۳۰ استان از ۳۱ استان ایران وضعیت قرمز یا هشدار اعلام شده است.
از 15 شهریور که مدارس بازگشایی شدند پیامدهای این گونه حرکات به گردن " مدارس " افتاد .
برخی مسئولان به ویژه در وزارت بهداشت و... با تندی و صراحت با بازگشایی مدارس مخالفت کردند و این در حالی است که این عده تاکنون مخالفت جدی و مستمری با دو عامل قبلی نداشته اند و نوع گفتمان و برخورد آن ها با مساله بیشتر از جنس " توصیه " بوده است .
بسیاری از مدیران ، معاونین ، معلمان و کادر آموزشی مدارس نیز با انتشار اخبار غیرواقعی ، یک طرفه و اغراق آمیز بدون آن که در مورد منبع انتشار و شیوع بیماری مطمئن باشند ؛ انگشت اتهام را به سوی « مدرسه » گرفته و دائما بر طبل « تعطیلی مدارس " کوبیده اند .
علی رغم اعلام وزیر آموزش و پرورش مبنی بر « اولویت داشتن آموزش حضوری » در مدارس کم نبودند مسئولان و مقاماتی که با « محسن حاجی میرزایی » همدل نبودند و ساز ناکوک می زدند .
در آخرین مورد ، « الحسینی » مسئول شبکه شاد ، در نشست رسانه ای آموزش حضوری را در این شرایط بی معنا دانست که این گفته با انتقاد و اعتراض شدید مدیر صدای معلم در نشست رو به رو گردید .
نتیجه این اقدامات ضدتربیتی و پوپولیستی افت بیش از 40 درصدی حضور دانش آموزان در مدارس پس از گذشت یک ماه فعالیت بود .
« صدای معلم » بارها در گزارش های خود به این وضعیت اعتراض کرده و از عملکرد مسئولان وزارت آموزش و پرورش به ویژه نهادهای نظارتی و کنترل مانند حراست ها ، بازرسی ها و...در این مورد انتقاد کرده است .
پیش بینی می شود پس از این تعطیلات و نیز تعطیلی هفته آخر مهر ماه که احتمالا موج چهارم کرونا شروع خواهد شد ؛ باز هم همان افراد ، گروه ها و جریانات ذره بین به دست گرفته و با انداختن تقصیرات ، آخرین ضربات را بر جسد نیمه جان " مدرسه " فرود آورند .
واقعا این پرسش مطرح است که در کجای جهان این رفتارها قابل مشاهده هستند جز کشور ما ؟!
پایان گزارش/
( کلیپ ویدئویی زیر را مشاهده نمایید )
نظرات بینندگان
نمیدونم چرا «شمال» رفتن موجب انتشار کرونا نمیشه ولی «مدرسه» با تمام روادید و پروتکل های بهداشتی عامل انتقال کرونا میشه. ما میگیم دانش آموزان بچه ان کله شون باد داره متوجه نمیشن ولی چرا معلمان و مسئولین که ازشون انتظار میره با اینا همراه میشن و بدتر میکنن ؟؟!!!من واقعا از معلمان انتطار این حرکت رو نداشتم.من اسم ایشان رو معلم نمیذارم اسم شون رو کارمند میذارم چون معلم «دلسوز» است و کاری نمیکند که به ضرر مدرسه و دانش آموز باشد
بعدشم اینکه معلم ها دارند به طور مرتب به بچه ها درس می دهند، حالا چند ماه مجازی و حضوری بصورت تلفیقی. این کجاش اشکال داره؟؟
اینهمه کنسرت، همایش، دانشگاه ها، ، تالارها، سینماها، سیرک ها، جشنواره ها و همه و همه تعطیل شدند. یعنی اونا هم بر طبلِ به گفته شما تعطیلی می زنند یا اینکه واقعیت و نیاز امروز جامعه و اولویت بر مراقبت های بهداشتی است و چاره ای جز محدودیت تجمع نیست.
حقیقتا روزهای اول بازگشایی مدارس از کلاس من ۷۰ درصد حضوری می آمدند و بعد از اینکه جناب وزیر فرمودند آموزش حضوری اختیاری هست تعداد دانش آموزان به حالت متغیر ۵۰یا ۶۰ درصد رسید ، طبق معمول سال های گذشته برای آشنایی و توجیه اولیا جلسه ای تشکیل شد در جلسه یکی از اولیاء فرمودند همسر من در صداو سیما شاغل هستند همکارانش فهمیدند بچه ی ما حضوری می آد مدرسه ، به همسرم گفتند دیوانه ای می فرستی مدرسه!!! برای همین ما دیگه نمی خواهیم بیاد مدرسه ، اولیاء دیگر در روزهای بعد یکی پس از دیگری اجازه ندادند تا اینکه الان به ۳۰ درصد حضوری رسیده است
باز بودن مدارس و آموزش در آن ، یک تصمیم جمعی و کلی است و مربوط به ۱۵ - ۱۶ میلیون جمعیت کشور.
سفر نرفتن من در شرایط کرونایی
می تواند ناشی از ترس ، شعور برای کمک جهت پیشگیری از سرایت بیماری
و.......باشد. اما آیا همه مردم ، این ویژگی ها را دارند؟
دوست عزیز کرونا به خصوص در تهران وضعیت خطرناکی پیدا کرده و اگه شعور بالای اولیای دانش آموزان و معلمانی که سعی کرده اند آگاهی دانش آموزان و خانواده ها رو بالا ببرند نبود الان اوضاع به مراتب وخیم تر بود.
چگونه است که در کار تدریس، در مدارسی یک نفر دانش آموز نیز نیست ولی در مکانهایی حضور داوطلبانه دانش آموزان دیده می شود ؟!