یکی از دوستان می گفت، آقای تشکری در بین اعضای شورای شهر فعلی از همه بهتر است. اخیرا در صحن شورا به بستن بیدود اعتراض کردند. در تلویزیون هم از مردم به دلیل عملکرد زیر صفر شهرداری در ترافیک و رساندن آن به مرحله فوق بحران از مردم عذر خواهی کردند.
آقای تشکری، تشکر می کنم از این یک ذره وجدانی که دارید. این یک ذره وجدان در اوضاع بلو بشوی مدیریتی هم در گرانبهاهی است این روزها. ولی راستی شما از سال ۸۵ تا ۹۵ یعنی یک دهه معاون قالیباف در حمل و نقل و مدیر عامل سازمان ترافیک بودید. چرا نتوانستید مشکل ترافیک را حل کنید؟
یک مدیر باید قدرت پیش بینی داشته باشد، به خصوص مدیریتی که یک دهه آن هم در زمان سردار قالیباف مسئول ترافیک شهر بوده است. شما زمانی مسئول ترافیک شهر بودید که پروژه نجومی پل صدر ساخته شد. چرا نتوانستید جناب شهردار را از اجرای چنین پروژه ای منع کنید و پولش را خرج توسعه حمل و نقل عمومی کنید؟
آیا شما هم در تایید و اجرای این پروژه نقش داشتید؟
در زمانی که شما در پست خود بودید، در همان روزنامه ارگان شهرداری به تاریخ ۴ تیر ۱۳۸۷، که قیمت بنزین ۱۰۰ تومان و قیمت اتوبوس ۱۰۰ میلیون تومان بود من راه حل مشکل ترافیک و بنزین را ارائه دادم.
شک ندارم که همکاران شما این یادداشت را در کارتابل تان گذاشته بودند. آیا حاضر شدید به من زنگ بزنید و با یک مذاکره شاید راه حل من برایتان مفید بود. الان ۱۵ سال از آن زمان می گذرد و شک ندارم که کسی جرات ندارد دست به قیمت بنزین بزند.
تحریم های کشنده کار را به جای رسانده که شاید از چین هم نشود جنسی وارد کرد. برای این دوستان ارزشی شما ، دوچرخه برابر مرکب ابلیس است و هر کس می آید به این وسیله لگدی می زند.
سالی ۴۰ میلیارد دلار بنزین مفت به مردم می دهید و آنها را در گرداب آلودگی و ترافیک خفه کرده اید در صورتی که کافی است با ۲-۳ سال برنامه ریزی جلوی این فاجعه را بگیرید. البته برای گرفتن جلوی این فاجعه به سه پیش شرط نیاز دارید: اول عوض کردن بیسوادان سیاسی و یا فرصت طلبان و جایگزین کردن آنها با سوادان و افراد فاقد تضاد منافع، دوم اصلاح روابط بین الملل جهت بهره وری از تکنولوژی و ورود تکنولوژی به روز به کشور و سوم همراه کردن مردم با برنامه ها که بدون همراهی و اعتماد آنها هیچ کاری جلو نمی رود.
هم شما می دانی و هم بقیه که هیچ کدام از این سه شرط قابل انجام و اجرا نیست و طبیعی است که داستان همچنان ادامه دارد ...
تا کی ؛ نمی دانم!
کانال دغدغه‌های محیط زیستی و دانشگاهی
نظرات بینندگان
ببخشید غیر حضوری شد!!
اینجا هوا خوبه، این چه کاریه اینا می کنن؟
الان من فردا گوشیمو لازم دارم که با خودم ببرم بیمارستان یعنی باید بدم به بچه ام؟ اونم برای دو ساعت؟ بعد بچه ام تا ظهر باهاش چکار خواهد کرد؟ بعد آموزش رایگان قانون اساسی یعنی همین دیگه؟