تقدیم به تمامی مربیان و دست اندر کاران تعلیم و تربیت
از زبان دل دانش آموز :
کاش ! برای آموختن به من ، به راهنمایی شفاهی و آموزش کلامی بسنده نمی کردی ؛ من نیازمند رهبری عملی هستم.
کاش ! مرا آزاد می گذاشتی ، از کندی حرکاتم ناشکیبا نمی شدی و به خاطر عملکرد ناشیانه ام فرصت کسب تجربه و یادگیری را از من سلب نمی کردی.
کاش ! مرا سرزنش نمی کردی که من به علت عدم توانایی ، مستحق ملامت نیستم.
کاش ! زندگی من قلبی بود که آهنگ تپش پر مهرش را به عنوان هدیه ای ناقابل در آستانه باورت نثار می کردم تا اطمینان کنی که خواهم آموخت.
کاش ! در آموزش من , به انتظار معجزه نبودی تا از کوشش و مبارزه در آموختنم مایوس نمی شدی و اندک پیشرفتم را مقدمه پیشرفتی دیگر تلقی می کردی .
کاش ! به من فرصت می دادی تا کار هایم را خود انجام می دادم ، آهنگ کند رفتارم را پذیرا بودی و به تعجیل وادارم نمی ساختی .
کاش ! صبورانه می گذاشتی میزان سرعتم را خود تعیین کنم تا بدانی که در پناه صبر تو خواهم آموخت...
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان