گویا هشت سال زمان لازم بود تا مسئولان وزارت آموزش و پرورش، مساله اعتیاد بین دانش‌آموزان را بپذیرند و این علی‌اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش بود که پس از سال‌ها انکار دانش‌آموزان معتاد، این مساله را به‌طور علنی اعلام کرد.
براساس آماری که ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام کرده بود، یک درصد از دانش‌آموزان معتاد هستند و این آمار با توجه به تعداد دانش‌آموزان، عددی حدود 130هزار دانش‌آموز معتاد را در کشور نشان می‌دهد.
همین آمار دلیلی شد که وزیر آموزش و پرورش عنوان کند: «دانش‌آموز معتاد در مدارس هست، اما تعدادشان خیلی کمتر از چیزی است که از منابع غیررسمی اعلام می‌شود.»
همچنین علیرضا جزینی، قائم‌مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر نیز پیش از این گفته بود: «شیوع پدیده اعتیاد میان دانش‌آموزان بسیار نگران‌کننده است و توقع ما در حوزه آموزش و پرورش بیش از این است، زیرا مدیران و معلمان مدارس در موضوع آگاه‌سازی حرف اول را می‌زنند.»
اسفندیار چهاربند، مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران در مورد آمار دانش‌آموزان معتاد اظهار کرد: «اعتیاد، جامعه را تهدید می‌کند و محدود به محیط مدرسه نیست. ضمن اینکه رویکرد در آموزش و پرورش، رویکرد پیشگیری است و خانواده، دانش‌آموز و مربیان را تحت آموزش قرار می‌دهیم.»
او در نشست خبری دیروزش که قرار بود با محوریت «آسیب‌های اجتماعی و کودکان کار» باشد بیشتر به مسائل آموزشی و رشته‌های تحصیلی پرداخت و درباره کودکان معتادی که ناچار به ترک تحصیل می‌شوند، گفت: «هیچ‌یک از مراجع قانونی تاکنون گزارش رسمی‌ای را از اعتیاد دانش‌آموزان ارائه نداده‌اند و گزارش رسمی تایید‌شده در این باره وجود ندارد؛ آماری از سوی نهادها اعلام می‌شود که از نظر آموزش و پرورش رسمیت ندارد. از طرفی آموزش و پرورش با نگاه خوش‌بینانه و ساده به این پدیده نگاه نمی‌کند و اگر مواردی از اعتیاد دانش‌آموزان مشاهده شود، به واحدهای مشاوره ارجاع خواهد شد.»
مخدر صنعتی، مصرف را راحت کرده است
جعفر ابراهیمی، آموزگار و فعال صنفی در مورد وضعیت دانش‌آموزان معتاد معتقد است: «از گذشته تا امروز دانش‌آموز معتاد وجود داشته‌‌اند و انکار دانش‌آموز معتاد نمی‌تواند مشکل آنان را حل کند، زیرا حقیقتی است که در جامعه وجود دارد.» او با بیان اینکه من به‌عنوان معلمی که در منطقه آسیب‌دیده تدریس می‌کند بارها سرنوشت دانش‌آموزان معتاد را دیده‌ام، افزود: «در گذشته مصرف مواد مخدر به دلیل اینکه سنتی بود، سخت‌تر و کمتر بود؛ اما امروزه با وجود مواد روانگردان و صنعتی، تعداد دانش‌آموزان معتاد بیشتر از گذشته شده است، به‌خصوص در مناطق آسیب‌پذیر که بیشتر دانش‌آموزان با خانواده معتاد زندگی می‌کنند، این موضوع بیشتر دیده می‌شود.»
ابراهیمی بر این باور است که چاپ پوستر و نصب آن تنها تبلیغاتی است که به محیط‌زیست آسیب می‌زند و هیچ کمکی به پیشگیری از مصرف مخدر و درمان اعتیاد دانش‌آموزان نمی‌کند. او معتقد است مسئولان آموزش و پرورش باید فکر اساسی‌تری برای پیشگیری و آموزش در این زمینه بکنند. او تاکید کرد: «در مناطق محروم، خانواده‌ها دانش‌آموزان را به مدرسه می‌فرستند تا ساعتی را در محلی امن باشند.
حالا تصور کنید دانش‌آموز که برای دور ماندن از محیط بیرون به مدرسه می‌آید، با فضایی که هیچ جذابیتی ندارد مواجه می‌شود. همین موضوع باعث می‌شود برخی از آنها از مدرسه زده شوند.»
ابراهیمی با بیان اینکه پشت درهای مدرسه به‌ویژه در مناطق آسیب‌پذیر، مواد مخدر و هزار و یک خطر در انتظار دانش‌آموزان است، معتقد است: «زمانی که نه سرانه فضای آموزشی و نه سرانه ورزشی مناسبی برای دانش‌آموزان در مدرسه وجود نداشته باشد، هر لحظه ممکن است به سمت خطرهایی که پشت در مدرسه وجود دارد، کشیده شوند.»
او در مورد سرنوشت و نحوه برخورد با دانش‌آموزان معتاد اظهار کرد: «پارسال دانش‌آموزی که به دلیل مصرف و شرارت برای مدتی به کانون اصلاح و تربیت رفته بود، زمانی که آزاد شده بود مدیر مدرسه به هیچ عنوان قبول نکرد که این دانش‌آموز را ثبت‌نام کند و چنانچه من اطلاع دارم وضعیت الان این دانش‌آموز اصلا مناسب نیست؛ اما معتقدم این شیوه در مواجهه با دانش‌آموزان آسیب‌دیده شیوه‌ای است که آنها را بیشتر دچار آسیب می‌کند.»
روزنامه فرهیختگان
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در سایت سخن معلم
با گروه سخن معلم باشید .
نظرات بینندگان