شمع عشقم گر بسوزم تا بسوزانم خوشم
ساز خاموشم كه با غوغاي در جانم خوشم
پيرمردي مرده ام سر بر لحد كوبيده ام
كودكي شادم ز همبازي جانانم خوشم
شاعري بي ذوق شعرم لنگ تك بيتي روان
با همين اشعار بي معني و سامانم خوشم
غرق در خونم سراپا غصه ام بي كينه ام
تا كه با مهديه ام يا يار يارانم خوشم
من همان درويش خوارم دلخوشم كردند با
ساغري بشكسته يا با تكه ي نانم خوشم
مصر و زندانش، زليخا و جفاكاري او
هيچ دردم نيست تا در فكر كنعانم خوشم
عيب من گفتي كه اينسان نيستم ناراحتي
هيچ دانستي كه من تا آنكه آنسانم خوشم؟
مولوي من نيستم ليكن چو اندر اين قفس
با دهانم خود شكاندم قفل زندانم خوشم
من نه مجنونم نه فرهادم وليكن تا كه در
بيستون يا آنكه در صحرا چو سبحانم خوشم
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
می گفتید؟! ذوق و قریحه ی
ایرانی است، چه ربطی دارد؟ آیا
جسارتی صورت گرفته؟ شما شعر
را بخوانید و لذت برید.
در ابتدا تشكر ميكنم از مدير سايت و معلمان و بزرگان عزيزي كه بنده را شايسته دانسته و شعر مرا خوانده اند
ولي در جواب عزيزي كه گفته اند خوب نيست كه اين اشعار نه حرف هاي دل من از رسانه صداي معلم منتشر شود
بنده به عنوان يك دانش آموز و شما يك معلم، اگر من مطالبي كه زحمت ميكشم و مينويسم در اينجا به اشتراك گذاشته نشود كجا به اشتراك گذاشته شود
معلمان در دفتر دوست دارند به راحتی (با همترازان.جمع بندی و هماهنگی اموزشی و تربیتی و....) صحبت نمایند.
معمولا اگر همکاری بخواهد با دانش اموز در زنگ های تفریح صحبت کند با تذکر همکاران در دفاتر مجاور.
در ضمن بنده از معلمانی هستم که بسیار ببا دانش اموز ان خود راحتم . شما خیالتان راحت خیلی حرص نخورید.
در ضمن اون موقع که من با دبیرستان فردوسی تهرانسر ارتباط داشتم.اقای سبحان اکبری با این قطعه زیبایش فکر کنم در دوران طفولیت بودند.ما معلمیم. و فکر کنم شما که می گویید بعضی چگونه معلم شدند هنوز معلم نشده بودید.
می خواهید؟!!! هر فردی حق تلاش و کوشش
در حد توانایی های خود را دارد و وظیفه ی معلمان حمایت از ذوق و استعداد دانش آموزان است نه
مرزبندی ؟!!! یک نگاه مهربانانه حلّال نظر شماست آقای فریاد !! امید که جیغ بنفش سر ندهید !!!
دوست عزیز
آقا / خانم فریاد
ضمن تشکر از نظر شما
پاسخ این پرسش مشخص است .
نگاهی به بالای سایت بییندازید .
یکی از یخش های مختلف ، " دانش آموز " هستند .
دانش آموزان هم حقوقی دارند و مناسفانه تریبونی برای بیان مشکلات شان ندارند .
پایدار باشید .
شما را به خدا معلمان کی در دفتر با یکدیگر همفکری کرده اند ؟!! مگر ما جسارت سئوال از همکار را هم داریم ؟!! ما هر کدام متکامل ترین هستیم و هرگز غرور را خود نمی شکنیم.
یک کلام ختم کلام : قضاوت درستی نکرده اید. قبول این واقعیت نباید زیاد سخت باشد. شما بزرگوارید اما معلم نظام آموزشی ایران !!
هرگز غرور خود را نمی شکنیم.
همکار محترم ، جناب فریاد ،
اگر ما دانش آموزان را برخلاف مثلا ژاپنی ها در دفتر خود نمی خواهیم ، شاید برای بسیار راحت نشستن مان در دفتر و یا بسیار راحت و باز سخن گفتن مان با همکاران و یا شوخی هایمان و یا لقمه خوردنمان است و.... و گر نه دانش آموز چرا باید خلوت من معلم را در دفتر بشکند؟
اگر این شعر که صد البته برای تشویق این دوست عزیز هم است که در راه خود مصمم و با اراده باشد، در این سایت گذاشته نشود یعنی دانش آموزان منع امنیتی برای ورود به این سایت خواهند داشت ؟!!! آنان اگر اراده کنند هر سایت مجاز و غیرمجاز سر می زنند که همه این را به خوبی می دانیم.
ادامه دارد
ما چنین انرژی مثبت ، زیاد در مدارس نداریم و یا والدین و معلمان آن را بارور و شناسایی نمی کنند.
ما در کنار هم و با هم معنا می یابیم ، مدرسۀ بدون دانش آموز را متصور شوید ؟ تازه جناب آقای عسگری ، دانش آموزی فوق العاده محجوب و مؤدب هستند عکس را یک بار دقیق نگاه کنید ، ما معلم هستیم و سره از ناسره را بخوبی می شناسیم. به نظر شما ایشان با خواندن نظر حضرتعالی ، چه حالی شدند ؟!!
با رعایت حریم معلم و دانش آموز ، تعامل لازمۀ زندگی است.
به امید زیستی مسالمت آمیز در کنار تمامی هموطنان سپاس .
تشکر از لطف تان. من شخصا هیچ حمله ای را به
دانش آموز تحمل نمی کنم. حتی اگر دانش آموزی
خطا و یا جسارتی کند ، با مهر و صبر و شگردهای روانشناسانه در پی جلب اعتماد او و اصلاح رفتارش برمی آیم.
حال چگونه ممکن است به روی ذوق و استعداد دانش آموزی که سعادت گذرگاهی برای جستجوی مخاطب یافته است ،چشمانم را ببندم؟
در انتظار دیگر آثار زیبا و پرمحتوای شما هستیم.
امیدوارم صف شکن سایر همسن و سالان خود
باشید و روزی شاعر بِنام معاصر باشید و بنده برای
گرفتن امضا خدمت رسم. شما امیدوارانه و عاشقانه
راه خویش را ادامه دهید. در تمامی مراحلِ زندگیِ
فردی و اجتماعی تان موفق و سربلند باشید. مؤثر و
مفید باشید. انشاا...