در کشوری که برخی مدیرانش آموزش ندیدند که خطای خود را گردن بگیرند و یا سمت خود را به خاطر قصور در مدیریت رها کنند باید همه اردوهای دانش آموزی برون استانی آن تعطیل گردد ! فرار مغزها و مرگ مغزها تفاوتی ندارد !

آقای وزیر ؛ دانش آموزان که در راه عزیمت به مناطق جنگی جهت برگزاری اردوهای راهیان نور کشته می شوند،شهید محسوب می شوند.
یکی از کارهای بسیار پسندیده ایی که در این چند سال گذشته برای دانش آموزان انجام شده و می شود آشنایی دانش آموزان با اهداف شهدا و تجدید میثاق با شهدای دفاع مقدس و حفظ روحیه شهادت طلبی در بین دانش آموزان درقالب کاروان راهیان نور است  .

یک معلمم و می دانم اگر در این اردو شرکت نکند نمره کامل درس دفاعی به آن تعلق نمی گیرد و آینده تحصیلی آن دستخوش این تصمیم خواهد شد  همه می دانیم آرامش و استقلال امروز ما، مدیون دلاوری ها و جانفشانی های ایثارگرانی است که با اهداء خون خود زمینه این استقلال و آرامش  رافراهم کردند.جوانان امروز ،باتوجه تبلیغات گسترده ی استکبارجهانی که میلیون ها دلار صرف انحراف فکری جوانان ایران کرده و می کند، نیاز به برگزاری چنین اردودها ی معنوی و مقدسی دارند. من خود دوران نوجوانی ام را ،زمانی که 13سال بیشتر نداشتم در جبهه های حق علیه باطل گذراندم . اگر امروز تبلیغات بیگانان هیچ اثری بر روی فکر و ذهنم ندارد ،ثمره زندگی کوتاه آن دوران در کنار شهدا و بزرگان بوده است.
متاسفانه مرگ دانش آموزان بی گناه در سنوات گذشته که به علت بی احتیاطی جاده ایی رخ داده است دل هر ایرانی را به درد می آورد.

تمام اندوخته ی زندگی یک فرد در یک لحظه از بین می رود. خانواده ای برای همیشه متلاشی می شود، آرامش آنها تا پایان عمر گرفته می شود و...
اما با همه ی این مصائب غیر قابل جبران چنین حوادثی،نباید مطلبی نوشته یا سخنی بیان شود که دل دشمنان این نظام مقدس را شاد کند، یا چونان تیری بر قلب مادران و پدران و فرزندان  و خانواده های  داغدار شهدای دفاع مقدس باشد و یازمینه  سوء استفاده دشمنان داخلی و خارجی از برگزاری چنین اردوهایی را  فراهم کند.

راهیان نور باید تحت هر شرایطی برگزار شود،اما ابتدا باید زیر ساختهای اولیه ایمنی  آن فراهم شود. سلامتی  نخبگان این مرز و بوم را بر هر چیز ارجح بدانیم.

در کشوری که برخی مدیرانش آموزش ندیدند که خطای خود را گردن بگیرند و یا سمت خود را به خاطر قصور در مدیریت رها کنند باید همه اردوهای دانش آموزی برون استانی آن تعطیل گردد .

فرار مغزها و مرگ مغزها تفاوتی ندارد !

آینده علمی کشور در دستان همین دانش آموانی قرار دارد که امروز به علت برخی سوء مدیریت ها و بی توجی ها و کاستی ها یا جذب کشور های دیگر می شوند و یا در زیر خروارها خاک مدفون می شوند.

آیندگان باید بر این رفتن ها و مردن ها افسوس و غبطه بخورند.

هنوز داغ دانش آموزان نخبه هرمزگانی را از قلبمان پاک نکرده بودیم که داغ دیگری بران افزوده شد.

در انتظار استعفا یا عزل مدیران متخلف واقعه هرمزگان بودیم که حادثه دیروز دانش آموزان البرزی هم بر آن افزوده شد.
من خود یک معلم ام، بسیجی ام، پدرم .فرزندی دارم که در سال دهم از طرف آموزشگاه خود ،دعوت به شرکت در کاروان راهیان نور شده است .کاری به هزینه این اردو ندارم که والدین باید قسمتی از آن را خود پرداخت کنند.

از طرفی دوست می دارم فرزندم از نزدیک گوشه هایی از آنچه در این هشت سال بر مملکت گذشته است را ببیند و بشنود .

از طرفی دلهره ناامنی جاده ها ذهنم را مشغول کرده است. ( و یقین دارم درکشوری که جرایم رانندگی از حالت بازدارندگی و ارشاد و اصلاح به یک درآمد هزار میلیاردی  برای دولت تبدیل شده است هیچ وقت حادثه های جاده ایی آن تمام شدنی است) .

یک معلمم و می دانم اگر در این اردو شرکت نکند نمره کامل درس دفاعی به آن تعلق نمی گیرد و آینده تحصیلی آن دستخوش این تصمیم خواهد شد.

واقعا بر سر چند راهی قرار گرفتم که تصمیم گیری را برایم سخت کرده است.

پیش خود می اندیشم :

آیا نمی شود هم اردو را برگزار کرد ،هم آرمان های شهدا و دفاع مقدس را شناساند و هم یک درس  را به صورت ناقص تمام نکرد و هم تلفات جانی نداد. .

آیا چنین امکانی وجود ندارد؟

من که در نهایت برخلاف عقیده و ایمان خود  تصمیم به نرفتن فرزندم گرفتم اما پیشنهاد می کنم مسئولین امر در این وضعیت نابه سامان جاده ایی درکشور حتما تدابیر جدیدی اتخاذ نمایند چرا که این سرمایه هایی که از دست یک  خانواده خارج می شود با هیج چیز دیگری قابل جبران نیست.
اولا  ؛ به عنوان یک مجروح دوران دفاع مقدس و عضو کوچکی از خانواده شهدای این نظام به همه دست اندرکاران این اردوها توصیه می کنم ابتدا دست از تصمیمات  و کلمات احساسی خود بردارند و یک لحظه خود رابه  جای پدر و مادر این دانش آموزان متوفی قرار دهند .

دوم ؛ آیا نمی شود همین اردوها را در مراکز استانها برگزار کرد ؟ خوشبختانه بسیج  امکانات خوبی در پادگانها دارد و می شود با کمک سرداران و فرماندهان دوران جبهه و جنگ، مناطقی را در استان به همان شکل شبیه سازی نمایند و دانش آموزان با کمک فیلم و اسلاید  و ماکت دوران دفاع مقدس  به واقعیت های آن روزها پی ببرند .

سوم ؛ اگر شهر اهواز ارتباط ریلی  به سراسر کشور داشت هیچ وقت این مشکلات پیش نمی آمد و دانش آموزان راحت و با امنیت بیشتری  از سراسر کشور به مناطق جنگی منتقل می شدند. در برخی استانها که راه آهن وجود دارد باز به علت بالا بودن هزینه های ایاب و ذهاب از اتوبوس استفاده می شود .

چهارم ؛ نمابندگان مجلس، وزیر آموزش و پرورش باید پیگیری این باشند تا تمامی دانش اموزانی که در راه اردوهای راهیان نور کشته می شوند ،شهید اعلام شوند و کلیه حقوق شهدا به بازماندگان این عزیزان تعلق بگیرد .
در پایان  تسلیت خود را به تمامی خانواده های داغدار  این حادثه تاسف بار اعلام می نمایم  .

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید