شعری برای دانش آموز و روز دانش آموز

روز دانش آموز

به کودکان جهان قصه الف گویم
الف خدای جهان است و من همان گویم

ضمیر پاک درخشان طفل پا بر جا
اگر طریق سخن های عارفان گویم

مرا ز بند جهالت الهه ای برهاند
که نیست غم چو رهایی به طفلگان گویم

دلا ز کنج خرابات گنج صد ساله
نصیب عارف سرگشته بی گمان گویم

ولی خدای جهان سلطنت ببخشاید
که خرج توشه کنی فارغ از جهان گویم

روز مبارزه با استکبار جهانی

طفلی نشسته پای درختی نظر کنان
دنبال تکه نان جوینی نفس زنان

سرمای دل احاطه نموده طفیل را
با پای لرز دست به گردن قد کمان

حزن از قیافه جلوه که ای مردمان شهر
چون من هزار مستحق این جا و هر زمان

آهنگ شوق پنجره کاخ می رسد
با صد ندای حزن بگویم که مردمان

از یک طرف شداید سرما احاطه کرد
از جانب دگر غم حزن گرسنگان

جایی که فقر زیست مچاله وجود من
دیگر کسان چگونه توان زیست همنوعان

چنگال مرگ ریشه دوانده مرا برد
چون من هزار خاطره محتاج قرص نان

ای جان عزیز منت دونان مکش بدان
آن کاخ مستیان ز خودت ران و باز ران

ایمان قوی است هاتف دوران مرا بگو
این فقرهای جامعه بهر چه است دان

اندیشه سست شد خط قانون چو دید گفت
بیچاره مردمان حزین دل شکستگان

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید