با عرض سلام
جناب آقای نادر قدیمی
عضو کانون صنفی معلمان همدان
دختری هستم ده ساله که به علت سوال پرسیدن چندین بار تنبیه شده ام که بارها از خودم پرسیده ام چرا مرا تنبیه می کنند یا با من برخورد می کنند که متوجه این نکته شدم که وقتی حرف های برادر کوچکم را متوجه نمی شوم یا نمی دانم چه درخواستی دارد با او به احتمال زیاد برخورد بدی خواهم داشت ؛ پس در نتیجه معلم من هم یا جواب سوال مرا نمی داند یا متوجه نمی شود که در هر دو صورت من گناهکار هستم.
البته به قول پدر عزیزم و مادر مهربانم سوال پرسیدن عیب نیست ندانستن عیب است که فعلا حکایت ما بر عکس شده است.
بارها پدر و مادرم به من تذکر داده اند که در مدرسه هیچ گاه نه سوالی چه درسی و چه غیر درسی از اولیاء مدرسه نپرسم ولی نمی شود مدرسه محل یادگیری است و با توجه به کتابهایی که خوانده ام یکی از راههای یادگیری سوال پرسیدن است.
آقای دکتر رنانی نوشته بودند آموزش ریاضی و تاریخ و ... مشکل اصلی جامعه را حل نمی کند باید زندگی کردن و خلاقیت و ... را آموزش داد، با چه چیزی باید آموزش داد با تنبیه یا تغییر صورت مساله ؟
مشکل اصلی جامعه زمانی حل می شود که من دانش آموز ده ساله به خاطر کم سواد بودن مدیر در برقراری ارتباط با دانش آموز؛ عدم احساس مسئولیت اولیا مدرسه ؛ عدم توجه به شرح وظایف ؛ و چندین عدم دیگر ؛ دچار سردرگمی نشوم و حقایقی را امروز ببینم که فردا در جامعه آن را تحقق ببخشم.
خواهش می کنم از افراد با توجه به تخصص؛ توانمندی؛ تعهد و شایستگی در پستهای کلیدی از جمله پرورشی استفاده کنید چون ما فردایی نه چندان دور جانشین شما خواهیم شد پس بیائید جانشینانی برای خود تربیت کنید که انسان واقعی باشند به خاطر منافع شخصی دیگران را دچار دردسر نکنند و آیه چهارده سوره علق را همیشه با خود زمزمه کنند.
با تشکر از توجه شما.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
در ضمن شما از کجا فهمیدی مدیر کم سواد است؟