گروه گزارش /
هیتلر در نبرد من در خصوص آموزش پرورش می نویسد، دولت مردمی لازم است نظام آموزش عمومی ما را به شیوه ای بازسازی کند که فقط مطالب ضروری را در بر داشته باشد. علاوه بر این ، دولت باید برای تدریس پیشرفته تر موضوعات مختلف برای افرادی که می خواهند در آن زمینه ها متخصص شوند، امکاناتی فراهم آورد. آموختن مبانی موضوعات مختلف برای کمک به تحصیلات همه جانبه برای یک فرد معمولی کافی خواهد بود. او باید به نحوی جامع و با جزئیات فقط آن موضوعی را فراگیرد که مایل باشد در آن رشته برای تمام عمر کار کند . آموزش عمومی در تمام موضوعات و رشته ها باید اجباری باشد و انتخاب تخصص باید برعهده ی خود فرد نهاده شود.
در این شیوه دوره ی آموزش باید کوتاه شود تا فرصت لازم برای تعلیم جسمی و تعلیم شخصیت و قدرت اراده و توانایی برای قضاوت های نظری ، تصمیم گیری و نظایر آن بدست آید.
امروزه در مدارس ما ، خصوصا در دبیرستان ، توجه اندکی به وظایفی نشان داده می شود که در آینده باید دنبال گردد و این توجه اندک را می توان با این حقیقت اثبات کرد که مقدر شده انسان ها برای همین وظایف در زندگی در سه نوع مدرسه مختلف تحصیل کنند. آن چه اهمیتی سرنوشت ساز دارد فقط آموزش عمومی است و نه آموزش خصوصی . زمانی که دانش خاصی مورد نیاز است ، نباید آن را در برنامه ی درسی مدارس راهنمایی و دبیرستان گنجاند ، درست مانند کاری که اکنون انجام می شود.
بنابراین دولت مردمی یک روز باید این معیارهای ناقص را اصلاح کند. تغییر دیگری که دولت مردمی موظف است در برنامه درسی اعمال کند از این قرار است:
این ویژگی دوران مادی گرایی ماست که آموزش و پرورش علمی ما به آنچه واقعی و عملی است تاکیدی فزاینده نشان می دهد:
موضوعاتی مانند ، ریاضیات کاربردی ، فیزیک ، شیمی و غیره . البته این علوم در عصری که تکنولوژی صنعتی و شیمی حکم فرماست و در همه ی وجوه زندگی حداقل جلوه هایی از این علوم را نمایش می دهد، ضروری است ، اما بنا نهادن فرهنگ عمومی ملت بر دانش این علوم امری خطرناک است ، زیرا فرهنگ عمومی همیشه باید در جهت آرمانها هدایت شود. باید در قواعد انسانی یافت گردد و هدفش فقط دست یابی به زمینه کار برای آموزش تخصصی تر علوم عملی مختلف باشد. در غیر این صورت باید آن نیروهایی راکه برای حفاظت از ملت مهم تر از دانش فنی است قربانی کنیم . در گروه تاریخ موسسات آموزش عالی مطالعه ی تاریخ باستان نباید نادیده گرفته شود.
تاریخ روم ، با خطوط کلی آن ، نه تنها برای دوران ما بلکه برای آینده نیز بهترین معلم است و خواهد بود. آرمان فرهنگ یونانی با تمام زیبایی دل انگیزش باید برای ما حفظ شود . تفاوت های میان مردم مختلف نباید مانعی برای شناخت اجتماع نژادی شود که آن ها را برای برنامه ای عالی تر متحد می کند . نزاع دوران ما برای موضوعات و اهداف بزرگ آغاز می شود. یک تمدن برای حفظ حیات خود می جنگد . این تمدن است که محصول هزاران سال پیشرفت تاریخی است و یونان و آلمان بخشی از این تمدن را شکل می دهند.
باید میان فرهنگ عمومی و شاخه های تخصصی تفاوتی روشن ایجاد شود. علوم فنی بیش از پیش خود را برای خدمت به خدای پول فدا می کند. به منظور خنثی کردن این گرایش ، فرهنگ عمومی باید حداقل در اشکال آرمانی اش حفظ شود . این اصل را که پیشرفت فنی و صنعتی ، تجارت و بازرگانی ، تنها تا زمانی می تواند شکوفا باشد که جامعه ای بومی وجود داشته باشد که نظام عمومی تفکر آن از آرمان ها الهام می گیرد، باید مکررا مورد تاکید قرار گیرد ، زیرا این اصل شرط اولیه برای شکوفایی و پیشرفت است . اما خودبینی مادی گرایانه این شرط زمینه را هموار نمی کند ، بلکه خویشتن داری و لذت به خدمت به دیگران آفریننده ی این شرط است .
نظام آموزشی رایج کنونی هدف اصلی خود را در فرو کردن دانش مورد نیاز در زندگی آینده به مغز جوانان می بیند. این اصل با این عبارت بیان می شود:«هر جوانی باید روزی عضوی سودمند برای جامعه ی بشری شود.»
منظور آن ها از این عبارت توانایی کسب معیشت روزانه با شرافتمندی است . تعلیم سطحی وظایف شهروند خوب، که او صرفا به عنوان مطلبی تصادفی کسب کرده است ، مبانی بسیارضعیفی دارد ، زیرا دولت در خود فقط یک قالب را به نمایش می گذارد و بنابراین آموزش مردم برای نگاه کردن به این قالب به عنوان آرمانی که باید به خدمت کنند و نسبت به آن احساس مسئولیت داشته باشند ، بسیار دشوار است. این قالبی است که به راحتی می شکند . اما همان طور که مشاهده کرده ایم عقیده و نظر مردم به دولت هیچ وجه روشن و واضحی را نشان نمی دهد.
بنابراین ، آموزه ای جز تعلیم کلیشه ای «میهن پرستی» وجود ندارد.
پارسینه
نظرات بینندگان