گروه اخبار/
« مریم میرزاخانی » که مدت ها در حال جدال با بیماری خود به سر می برد سرانجام همه را داغدار فقدان خود نمود .
هجرت نابه هنگام دانشمندی این چنین سترگ و بی همتا، آن هم در عنفوان جوانی و در اوج شتاب علمی ، اندوهی بس گران است .
« صدای معلم » درگذشت این نابغه و دانشمند ایرانی را به جامعه علمی ایران و جهان تسلیت می گوید .
پایان پیام/
نظرات بینندگان
صد بوسه مهر بر جبین می زندش
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف
می سازد و باز بر زمین می زندش
با عرض تسلیت به جامعه علمی جهان و خانواده ایشان،از خداوند متعال برای ایشان مغفرت و برای خانواده شان صبر مسألت می نمایم.
روانش شاد باد. خدا به خانواده اش صبر دهد.
درود به روحش فرستا ه و از تداوند باری تعالی برای خاواده اش صبر تسلا داریم.
الذین اذا اصابهم مصیبة قالوا انا لله و انا الیه راجعون
از شمار دو چشم، یک تن کم
وز شمار خرد، هزاران بیش
مریم میرزاخانی، دانشآموختهٔ دبیرستان فرزانگان تهران بود.
معلم ریاضیاش میدانست که باید برای او و رویا بهشتی زواره، متفاوت از دیگران سؤال و تمرین طراحی کند.
مدیرش میدانست و باور داشت دانشآموزان دختر هم میتوانند در المپیادهای علمی، پابهپای پسرها و گاهی پیشتر از آنها قدم بردارند.
امثال میرزاخانی را، نظام آموزشی سنتی و یکپارچهساز پرورش نمیدهد.
او پرورشیافتهٔ مدارس استعدادهای درخشان (به معنای حقیقی آن) بود. همان مدارسی که، بیآنکه جایگزینی برای کارکردهایشان داشته باشند، روز و شب و از چپ و راست به آنها میتازند.
تقدیر الهی، عمر ظاهری کوتاهی برای مریم میرزاخانی رقم زده بود. امید که نوجوانان و جوانان مستعدی که هرکدام میتوانند پا جای پای خالی او بگذارند را نیک دریابیم.
گمان مبر که به پایان رسید قصهٔ عشق
هزار بادهٔ ناخورده در رگ تاک است...
زمانی که در خبرها افتخار آفرینی این استاد ارجمند فقید رو شنیدم بعنوان یک ایرانی احساس غرور کردم