نامه ی کانون همبستگی فرهنگیان نورآباد لرستان خطاب به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی!

گروه اخبار /

" کانون همبستگی فرهنگیان نورآباد لرستان "  در بیانیه ی خود که نسخه ای از آن برای سخن معلم ارسال گردیده است خواهان توجه مسئولان محترم به مطالبات فرهنگیان و معلمان گردیدند :

 وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

با سلام و درود؛

کانون صنفی همبستگی فرهنگیان شهرستان نورآباد لرستان به عنوان یک تشکل مستقل و منتقد، پیگیر حقوق و مطالبات معلمان است و از دولت دکتر حسن روحانی می‌خواهد تا در راستای وعده‌های داده شده تدبیر کرده و امید را به آموزش و پرورش برگرداند. کانون صنفی بر این باور است که اگر چه مشکلات نظام آموزشی تنها محدود به معضلات رفاهی و معیشتی معلمان نیست، اما بی‌گمان بارزترین و مهمترین آنها را نابه سامانی اقتصادی معلمان می‌داند. ایران کشوری است که براساس آمارهای رسمی حدود یک میلیون معلم دارد. بر اساس برآوردی کاملاً خوش بینانه بیش از سه چهارم معلمان کشور زیر خط فقر قرار دارند.

وزیر محترم بهداشت؛

نابه سامانی اقتصادی امنیت شغلی معلمان را در سطوح مختلف دچار مشکل کرده است، این عدم امنیت در ابعاد مختلف قابل بررسی است. تعداد زیادی از معلمان رسمی به خاطر مشکلات اقتصادی به شغل دوم روی آورده‌اند. نابه سامانی‌های اقتصادی معلمان، چشم‌انداز درخشانی را برای معلمان و نظام آموزش و پرورش به تصویر نمی‌کشد. هرسال ازسوی اولیای امر وعده‌ای داده می‌شود و احیاناً از سوی کارشناسان، فریادی سرداده می‌شود که از لوازم توسعه هرکشور، آموزش وپرورش است و در این بین معلم نقش انکارناپذیری دارد. شگفتی اما این است که حتی جهد و تلاشی عینی و ملموس برای حل تضادهای پیش رو، دیده نمی‌شود. به نظر می‌رسد آموزش و پرورش و مسائل آن جایگاه چندانی در نگاه مسئولان و حتی نمایندگان مجلس ندارد، و مشکلات معیشتی معلمان همچنان پابرجاست. در این شرایط، سخن از له شدن معلمان زیر بار مشکلاتِ اقتصادی که دامن گیر آنان است و هر روز در هوای آن دم می‌زنند، گفته‌ای به غایت تکراری است. اگر بگوییم این مشکلات موجب تنزل اجتماعی و از دست دادن پایگاه اجتماعی معلمان شده است بی راه نرفته‌ایم. با این تفاسیر سخن از شأن اجتماعی معلم، بیشتر به مزاح می‌ماند تا حرفی از روی واقعیت!

وزیر محترم بهداشت؛

با مشکلاتی از این دست که هر روزه معلمان، در زیستِ روزمره خود حس می‌کنند، معلم؛ هم دچار”دلسردی از نقش”شده است و هم “فشار نقش”. به این معنا که در انجام نقشی که از او انتظار می‌رود با مشکل مواجه گشته و در ایفای نقش خود دچار شکست شده است. بدین‌سان شاهدیم که”حاشیه‌ها” برای معلمان پررنگ شده است. جامعه‌ای که از معلمان انتظاری در خور و شایسته در ایفای نقش خود را دارد اما همزمان شاهد فرو غلطیدن ایشان درحاشیه‌هایی است که تمام زیستِ او را در چنبره خود گرفته است. به نظر می‌رسد با تنزل و از دست دادن جایگاه اجتماعی؛”امنیت ذهنی” ایشان به خطر افتاده و متعاقبش، امید به آینده به مُحاق رفته است.

وزیر محترم بهداشت؛

ما حقیقتاً درعرصه آموزش و پرورش، امید خود را از مسئولین آموزش و پرورش بریده و روی به جانب شما نهاده‌ایم تا شاید از جانب شما تدبیری صورت پذیرد و سامانی به این برزخ و نابه سامانی اجتماعی بدهید.

وزیر محترم بهداشت؛

معلمان هنوز در سامان دادن به زندگی خود درمانده‌اند. حال از چنین کسی انتظار به سامان کردن تعلیم و تربیت را داشتن، انتظاری بی‌ثمر می‌نماید. درعرصه تعلیم و تربیت عوامل متعددی دست به دست هم می‌دهند. به یقین پس از پدر و مادر، باید مهمترین عامل را در مدرسه و در شخصیت معلم بجوئیم. اما این کنشگران عرصه آموزش، تا با امنیت خاطر وارد این وادی نشوند هیچ‌گاه در انجام تکالیف و وظایف خود، روی توفیق را نخواهند دید.

خشک ابری که بود ز آب تهی                                                ناید از وی صفت آب دهی

از این رو می‌توان علت نارضایتی شغلی معلمان را در مواردی همچون نیازهای ارضاء نشده، منزلت اجتماعی شغلی معلمی در جامعه، احساس بی‌عدالتی در محل کار و احساس محرومیت نسبی آنان نسبت به سایر اقشار اجتماعی دسته‌بندی کرد. «تحقیقات نشان می‌دهد عدم تامین نیازهای اولیه معلمان و پایین بودن سطح زندگی آنان نسبت به سایر گروه‌های درآمدی هم ردیف از نظر سطح تحصیلات و سطح توقع، موجب تلقی منفی آنان از پایگاه اقتصادی، اجتماعی معلمی و احساس بی عدالتی و محرومیت در میان آنان می‌شود». به هرحال نارضایتی معلمان و کاهش اعتبار ایشان باعث ناکارآمدی نظام آموزش و پرورش برای پرورش نسل‌های آینده و ساختن جامعه فردا خواهد بود.

وزیر محترم بهداشت؛

در جامعه‌ای که همیشه فرع بر اصل مقدم است و حاشیه، مهمتر از متن؛ “زیست جهان” معلمان، زیستِ حاشیه‌هاست. آنها مدتهاست از متن فاصله گرفته‌اند. تا زمانی که معلم؛ دغدغه ضمانت، غم نان، نزول پایگاه اجتماعی و… را دارد؛ کارآمدی وی درعرصه تعلیم و تربیت سخنی به گزاف است. باید معلمان را از حاشیه به متن برگرداند.

وزیر محترم بهداشت؛

ارتقاء منزلت و رفاه معلمان مطالبه اصلی معلمان کشور است. از مسوولان آموزش و پرورش هم تاکنون دغدغه و حساسیت و عزمی در این رابطه دیده نشده است. امید است با درایت شما، شاهد گشایشی برای اصلاح وضعیت اسفناک معیشتی فرهنگیان باشیم.