برخی مدیران آموزش و پرورش به‎خاطر پست‌هایشان آمار اعتیاد دانش‌آموزان را نفی می‌کنند !

  گروه اخبار /
بر اساس آخرین آمار اعلام شده از سوی ستاد مبارزه با مواد مخدر که مربوط به شیوع‌شناسی سال 1390 است 9/0  درصد دانش‌آموزان ایرانی مبتلا به اعتیاد هستند. مسئولان آموزش و پرورش اما همواه به طرق‌ گوناگون تا به امروز این آمار را نادیده گرفته‌اند و وجود دانش‌آموز معتاد در مدارس را رد می‌کنند. با این وجود دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر اصلی‌ترین رویکرد این ستاد را اجتماعی کردن بحث پیش گیری از استفاده مواد مخدر اعلام کرده و وزارت آموزش و پرورش را یکی از نهاد‌های اصلی اجرای برنامه‌های این رویکرد معرفی کرده است.

به همین منظور به سراغ سعید صفاتیان رئیس کارگروه کاهش تقاضا در کمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام و کارشناس حوزه اعتیاد رفته ایم. مشروح گفت و گوی خبرگزاری آنا با او را در پی می‌خوانید:

* با توجه به تحقیقات صورت گرفته، گرایش افراد به مواد مخدر در کشورمان در چه رده‌های سنی قرار گرفته است؟
بنا بر گزارش‌های اعلام شده در این زمینه اعتیاد در کشور از 14 سالگی شروع می‌شود که این رده سنی متعلق به دانش آموزان دوره دبیرستانی است و با توجه به اینکه چند میلیون دانش آموز دبیرستانی هم اکنون در کشور در حال تحصیل هستند حتما تعدادی معتاد نیز در بین آنها وجود دارد و اینکه عده‌ای این موضوع را نفی می‌کنند قابل قبول نیست چون ستاد مبارزه با مواد مخدر کشور نیز در این زمینه گزارش‌هایی را ارائه کرده که در حوزه دانش آموزی اعتیاد دیده شده و این یک حقیقت در کشور ما است.

* پس چرا آموزش و پرورش وجود دانش‌آموزان معتاد در مدارس را نفی می‌کند؟
اینکه آموزش و پرورش این موضوع را نفی می‌کند، بسیار اشتباه است و در واقع این گونه تلقی می‌شود که مدیران در آموزش و پرورش از ارائه گزارش و نحوه عملکرد خود در این زمینه هراس دارند. در حوزه مبارزه با اعتیاد، آموزش و پرورش بیشترین بودجه را در حوزه «پیشگیری از اعتیاد» از ستاد مبارزه با مواد مخدر دریافت می‌کند. البته این موضوع جدیدی نیست و از گذشته این گونه بوده است که آموزش و پرورش این وظیفه را در حوزه ذاتی خود قرار نمی‌دهد.

* آیا در این زمینه بودجه‌ای در اختیار آموزش و پرورش قرار گرفته است؟
با توجه به سند پیشگیری از اعتیاد مصوب شده بود اگر ستاد مبارزه با مواد مخدر هر میزان بودجه را در اختیار آموزش و پرورش قرار دهد آنها باید در حدود 4 برابر آن بودجه را در این زمینه مصرف کنند یعنی در واقع قرار بر این بود که 20 درصد از بودجه را در این زمینه ستاد بپردازد و 80 درصد بقیه را دستگاه‌های حوزه پیشگیری از جمله آموزش و پرورش پرداخت کنند.

اگر ما بخواهیم موضوع اعتیاد را نفی کنیم مردم آن را قبول نمی‌کنند زیرا در واقع اعتیاد واقعیتی قابل مشاهده است. پنهان کردن این معضل بزرگ اجتماعی در داخل آموزش و پرورش ضربه بزرگی را به جوانان می‌زند وقتی که در یک مدرسه معتاد وجود دارد اما مسئولان مدرسه اسم او را اعلام نمی‌کنند یا برای ترک کردن به او کمکی انجام نمی‌دهند مهم‌ترین اتفاقی که می‌افتد این است که آن شخص دوستان دیگر خود را معتاد می‌کند. باید بگویم یک شخص معتاد در طول زندگی خود می‌تواند تا 20 نفر را به سمت اعتیاد سوق دهد.

* چرا بیشتر دانش‌آموزان در دوره دبیرستان به مصرف مواد مخدر روی می‌آورند؟
در دوره دبیرستان و با توجه به محدود بودن زمان دانش آموزان بیشترین تاثیر را از گروه همسالان خود دریافت می‌کنند و به همین دلیل است که وجود معتادان در مدارس بیشتر بر روند افزایش اعتیاد تاثیر می‌گذارد. در هیچ جای دنیا مسئولی در سیستم آموزش و پرورشی را پیدا نمی‌کنیم که مدعی باشد در مدارس کشور من معتاد وجود ندارد اما نمی‌دانم چرا در ایران دوستان آموزش و پرورش از بیان واقعیات واهمه دارند؛ شاید ترس از دست دادن میز و مقام یا اینکه در این زمینه کاری انجام نداده‌اند، باعث شده این موضوع را نفی کنند.

آنها باید بدانند این رفتار ضربه جبران ناپذیری را به بدنه جامعه می‌زند. دستگاه‌های متولی باید این موضوع را بررسی کنند. به عنوان مثال ستاد مبارزه با مواد مخدر باید از آموزش و پرورش بخواهد یک تحقیق گسترده طیفی در این زمینه انجام دهد. البته این تحقیق در گذشته هم انجام شده است اما آماری که در استان‌ها و شهرستان‌ها ارائه شده مثل این است که بخواهید تعداد سینماهای آن شهر را نام ببرید. آن چیزی که وجود دارد با آن چیزی که مسئولان مطرح می‌کنند، بسیار متفاوت است.

مردم جامعه این حرف‌ها را قبول نمی‌کنند و این در واقع فرار رو به جلو است که مسئولان انجام می‌دهند.