قریب به یک سال است که کف پاهایم مرتب احساس سوزن خوردگی و سوزش و دردی نه چندان زیاد می کنم . با یکی از دانش آموزان که متخصص داخلی و فوق تخصص قلب و فلوشیپ می باشد مطرح کردم . با شنیدن مطلب گفت که استفاده از شیرینی را به حداقل و صبح و عصر مرتب ورزش کن . پس از چندی مرا عضو کانال توصیه های پزشکی خود نمود و اخیرا مطلبی پیرامون این احساس در کف پاها را در توصیه های پزشکی خود نوشته است .
شستن پاها با آب گرم ، انجام ورزش منظم و این دردهای نورتیک مرحله ای از پیشرفت دیابت را نشان می دهد که اگر رعایت این امور نشود به تدریج بی حسی پاها و زخم دیابت را به دنبال دارد .
از کلیه گروه های مرتبط با صنف کناره می گیرم در حالی که به درگاه خدا عرض میکنم :
از اینکه در یک کشور جهان سومی به دنیا آمدم ؛ دوران زندگی بسیار پرتنشی داشته ام زیرا معلم بودم ، زیرا در دوران انقلاب و جنگ به سر می بردم ، زیرا برای شهادت دانش آموزانم صدها و صدها بار گریه کردم ، زیرا به افسردگی در این نقطه اقلیمی جهان مبتلا شدم ، زیرا حقوق اجتماعی و شان من از زندگی این نبود ، زیرا بعد از سی سال تدریس و 8 سال دوران بازنشستگی مبلغ 1600000 تومان حقوق می گیرم و با هزاران تلاش و دیدن خدعه های فراوان احتمالا 2 میلیون خواهد شد ؛ زیرا با چراغ گشتم و گشتم و عدالت را بیشتر گم کردم و احساس می کنم که زندگی دردآوری در این حرفه داشته و درآینده نه چندان دور مصائب خود و خانواده ام بیشتر خواهد شد .
دیگر طاقت نوشتن ندارم . دیگر کار از گلایه گذشته . دیگر نمی دانم چه کسان و سیستمی مسئول است . اما انتخاب محل تولد و تحمل شداید در طول زندگی با خودم نبوده .
برای همه موارد خداوندا به تو شکایت دارم !
از تقدیر شکایت دارم و از نداشتن شرایط خوب برای تدبیر هم شکایت دارم و در این لحظات اذان صبح صدایم را با صدای اذان مساجد یکی کرده و به سوی خدا اعلام می دارم :
به خاطر همه چیز از عمق جانم گلایه دارم !
در دنیا سهمم از دیدن و سکوت زیاد بوده !
آرزوهای دست نایافته به وسعت عمرم دارم !
خدایا !
گلایه از شرایط دارم و می ترسم این گلایه ها را سیاسی تلقی کنند که حوصله و توان این اتهام را ندارم .
خدایا در یک جمله :
سهمم از زندگی این نبود !
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
جامه فقری بر تن و یک عده مشغول بخور بخور
من هم یک مادر هستم بسیار درد و ناراحتی دارم هنوز جرات نکردم بروم دکتر ,چون از مخارج اون میترسم
حقوق من که انقدر نیست که از پس مخارج زندگی بربیام
خداوند هدایت کند مسولین محترم رو
ما باید اجازه بدیم که حداقل در این سایت دوستان حرف دلشان رو بزنند.