یک روز در تقویم برای تکریم سرو قامتان

  خانواده همین سر پناهی است که سرشار از عطر لبخند های من توست . خانواده همین شانه های مهربانی است که تکیه گاه دلتنگی های ناگهانی من توست . خانواده آغوش گرمی که مایه آرامش ومحبت ماست . تمام عمر پناه گاه لحظه های تنها یی ماست . نیروی انسانی بزرگترین و با ارزش ترین دارایی و سرمایه هر کشوری محسوب می شود و بهترین مردان امت من کسانی هستند که نسبت به خانواده خود خشن نباشند و اهانت نکنند و دلسوزشان باشند و به آنان ظلم نکنند .

بازنشستگی آغاز فرهیختگی، بالندگی و تکامل انسان و سیر آغاز بهره وری از تجارب سودمند آنان است.

این قشر ارزشمند جامعه، چراغ هدایت راه آیندگان هستند ؛ انسان هایی که از الماس گرانبهاتر و از کوه باصلابت تر هستند . وجودشان در خانه سبب خیر و برکت و دل گرمی اعضای خانواده است و حس امنیت و آرامش را به همراه می آورد . قلبی مهربان و کوله باری از بردباری و تجربه دارند. ضمیر باطنش پاک و بی آلایش است و کلامش شفا و تکیه گاهی محکم برای همسر و فرزندانش است . تلاش خستگی ناپذیر عزیرانی که در کمال صداقت بیش از سی سال از بهترین سال های عمر خود را در سنگر خدمت به مردم گذراندند و همه اقشار جامعه مدیون این عزیزان هستند ؛ حالا خود اندر خم یک کوچه اند !

برای اعتلای فرهنگ بازنشستگی در جامعه و احترام به شان والای این عزیران بازنشسته، تکریم و احترام به آنها در همه ادارات و دعوت از آنها در مراسم مختلف باید مد نظرباشد.

چرا بازنشستگان عزیز ما باید حتی از حداقل امکانات رفاهی بی بهره باشند ؟

نداشتن بیمارستان فوق تخصصی و روزنامه و بوستان و فضای سبز و مجلات علمی و پژوهشی و امکانات تفریحی سیاحتی و زیارتی خاص بازنشستگان که بتوانند نظرات و دیدگاه های خود را بیان کنند و بیماری خود را مداوا و دردهایشان را تسکین دهند و حتی کارت منزلت را باید از هزینه خودشان شارژ و  استفاده کنند یا شرکت واحد می توانست اتوبوس تند رویی را برای این عزیزان اختصاص دهد تا آنها روی صندلی نشسته با کمال آرامش تردد کنند،  اما آنها با ضعف جسمانی و عینک و عصا با بدنی نحیف باید میله وسط اتوبوس را بگیرند و با مرارت به مقصد برسند ؛  آیا شرط انصاف این است؟!

بیمه آنان ناکارآمد و پاسخگوی نیازهایشان نیست ، فقط به نفع بیمه گذار است .

از کجا بگوییم و اعتراض مان رابه گوش که برسانیم که به حق قضاوت کند ؟ چون زندگی زیر خط فقر زیبنده این قشر زحمتکش نیست .

آیا می دانید شرمندگی خانواده یعنی چه ؟

قدر مسلم آنان به دوره جوانی بر نمی گردند ، سوال من این است برای این پیش کسوتان چه کرده اید ؟

خداوند شاهد و ناظر کارهای شماست . فردای قیامت باید پاسخگو باشید. صدای مظلوم و انسان گرفتاری را شنیدید و بی تفاوت گذشتید...

مدیران دستگاه های اجرایی باید پیگیری حل مشکلات این قشر را دستور کار خود قرار دهند . اولویت بازنشستگان در اعطای وام قرض الحسنه و اختصاص کمک های غیر نقدی به آنها باید در برنامه های منظم و نخست مدیران و دستگاه های اجرایی قرار گیرد. دعوت از بازنشستگان حداقل یک بار در سال به منظور تجلیل از آنها باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
طبيعي است كه سازمان ها نبايد بعد از مدت معيني (سن بازنشستگي) اين سرمايه هاي ماهر و مجرب فكري خود را فراموش كنند بلكه باید از تجارب و دانش مفيد آنان در جهت بهبود و بالندگي کشورمان از آن ها بهره مند شوند . امروزه قدرت كشورها و سازمان ها را سرمايه مادي، ماشين‌آلات و تجهيزات رقم نمي‌زند بلكه نيروي انساني كارآمد و خلاق تعيين‌كننده قدرت و توان رقابتي سازمان ها و كشورهاست.
يكي از مراحل فرآيند برنامه ريزي نيروي انساني برنامه ريزي براي دوران بازنشستگي و عوامل سرمايه هاي انساني است .

به راستی ما برای این قشر فهیم چه اقدامی انجام داده ایم جز این که آنها را خانه نشین و نسبت به نیازهای اساسی و ضروری آنها بی توجه شده ایم . این همه صدای اعتراض یکسان سازی حقوق و مزایای آنها با سایر ادارات را شنیدیم ، بی تفاوت گذشتیم و پاسخ آنها را ندادیم .

حالا می خواهیم تشکر کنیم که پذیرفته نیست  ، چون حفظ کرامت، عزت و تامین معیشت و مستمری بگیران و بهره گیری ازنظرات و تجارب آنها اصل موضوع است و یکی از صور تکریم و تعظیم ذات اقدس الهی احترام و تجلیل از بازنشستگان می باشد.
بازنشستگي در واقع مرحله اي از زندگي است و امري ضروري و حياتي براي بشر پر از اضطراب، نگراني و فشار تلقي مي گردد. تازه در شروع نيمه راه زندگی هستيد با توشه ای از تجربه ، دانش و مهارت های ارزشمند که از آن استفاده نمی شود . 

گذشت عمر را نمي توان متوقف نمود ولي مي توان با به كارگيري روش ها و مراقبت هاي مناسب ، از اختلالات و معلوليت هاي سالمندي پيشگيري نمود و يا آن را به تعويق انداخت تا بتوان از عمر طولاني همراه با سلامت و رفاه كه همواره هدف و آرزوي بشر بوده  بهره مند شد.
سازمان ها باید براي بازنشستگان شرايط ويژه اي فراهم کنند تا آنان احساس پيري و شکست نکنند .

در مجموع مي توان گفت که آماده کردن شرايط دوران بازنشستگي هم وظيفه دولت مردان است و هم وظيفه خود بازنشستگان که محوريت آن با بازنشستگان مي باشد زيرا چنان چه شرايط و امکانات از طرف مسئولين آماده نباشد اما روحيه بازنشستگان بالا باشد و هدف داشته باشند، سلامت جسمي و روح آنان تأمين، طول عمر آنان افزايش و ارتباطات اجتماعي و انتقال اطلاعات و تجربيات صورت خواهد گرفت .
يعني باور كنيم كه پيري روزگاري است كه هرچند بازوان مان ديگر توان یاري ندارند ، اما دانش و فضيلت رفعت مي يابد. بر اساس اين ديدگاه کهنسالی مرحله پختگی زندگی آدمی است و مرحله ای که آدمی را از دیگر افراد جامعه متمایز می سازد و تشخص ویژه ای به آن می‌دهد.

این روزها به این موضوع فکر می کنم اگر شورای شهر تهران در هر منطقه ای بوستانی مجزا برای بازنشستگان در نظر می گرفت و شهرداری بر آن نظارت می کرد تا این انسان های آسیب پذیر جامعه بیشتر از فضای سبز استفاده کنند چون آنها به آرامش و امنیت روانی نیاز دارند ولی در بوستان های کنونی وجود معتادان و جوانانی که بازی می کنند آسایش را از آنها سلب کرده اند . در این بوستان ها برنامه فرهنگی و آموزشی ورزشی و غیره برای آنها برنامه ریزی می شد یا نام این بوستان ها با نام های اساتید و بزرگان این عرصه نام گذاری می کردند بسیار کارپسندیده ای بود .

براساس آموزه هاي ديني، هيچ كس در هيچ مرحله اي از عمر بازنشسته نيست زيرا بازماندگان از زندگي در تفكرات اسلامي معنا و مفهومي ندارد. انسان در هر حال و در هر مرحله اي از روند زندگي مكلف است به انجام وظايفي و محق است به بهره مندي از برآيند تلاش هاي خود را ادامه دهد. بازنشستگي پايان بهره وري افراد در جامعه نيست بلكه آغاز بهره گيري از تجارب سودمند آنها و اعتقاد راسخ به اينكه تجارب و اندوخته هاي آنها مي تواند چراغ راه آيندگان باشد.
آغاز بازنشستگي با مراسم تقدير و بزرگداشت زحمات فرد بازنشسته همراه باشد و سازمان هاي مربوطه از يك طرف و اطرافيان وي از سوي ديگر ورود او را به فصل جديدي از زندگي اش تبريك گويند كه اين خوش آمد اعتماد به نفس را در آغاز راه بازنشستگي به بار مي آورد. تكريم و گرامي داشت بازنشستگان تكريم و گرامي داشت آينده خودمان است ، هر تلاش و حمايتي از بازنشستگان حمايت از خودمان خواهد بود.
در كنار توجه به مسائل روحي و رواني بازنشستگان ، مشكلات اقتصادي آنها نيز مورد توجه مسئولان قرارگيرد ولی تاکنون این مرحله انجام نشده است . نظر همکاران من گواه این موضوع است .

آیا کسری بودجه فقط مخصوص فرهنگیان است ؟!

بازنشستگان براي تامين نيازهاي معنوي شان توقع زيادي ندارند . حفظ حريم حرمت آنان كارساز است. نياز آنها به داشتن هويت، امنيت و حرمت است . جدا از نياز مادي مي خواهند تجربه هاي كاري خود را كه ماحصل گذران عمرشان هست به جامعه هديه كنند.
مجلاتي به صورت فصل نامه يا ماه نامه مخصوص بازنشستگي براي ارائه اطلاعات، انعكاس نيازها، بيان خواسته‎ها و … منتشر شود و از پيشنهادات و نظرات بازنشستگان در مجله استفاده گردد و اجازه دهیم آنها آزادانه خواسته های خودشان را بیان کنند و با برنامه ریزی مناسب در صدد رفع مشکلات آنها باشیم . تبعيض و تفاوت بين دريافتي بازنشستگان در سازمان‎ها برداشته شود .

این خاص و نظر همه شاغلین و بازنشستگان فرهنگی است . آن چیز که عیان است چه حاجت به بیان است ، اما کو گوش شنوا که فریاد عدالت خواهی ما را بشنود چون دیواری کوتاه تر از معلمان و بازنشستگان فرهنگی وجود ندارد.

به لحاظ مشاركت هر چه بيشتر بازنشستگان در جامعه ، كانون هاي بازنشستگي تشكيل و فعال شوند تا حس ارزشمندی در همه آنان احیاء شده و احساس سرور و شادمانی کنند .

در هر سال يك روز به نام روز تكريم بازنشستگي اختصاص داده شود و از خدمات بازنشستگان قدرداني گردد. سازمان ها در برگزاري مراسم بازنشستگي براي مديران وكاركنان تبعيض قائل نشوند. از تخصص‎ها، مهارت‎ها و تجربيات بازنشستگان در ادارات ستادي و مشورتي سازمان ها نهايت استفاده صورت گيرد.
با توجه به اينكه سرمايه انساني مهم است و هر چيزي كه مهم باشد نگهداري و حراستش ارزشمند مي باشد. سازمان ها براي موفقيت خود بايد در متن برنامه ها وطرح هاي خود براي مهمترين دارايي سازمان شان نيز طرح و برنامه داشته باشند. نسل بازنشسته را نبايد بي ثمر و از كارافتاده بدانيم و بايد جامعه از توانايي هاي بالقوه و بالفعل آنها بهره مند شود زيرا آنها حضور دارند و بايد به آنها احترام گذاشت و نسبت به تمهيد ايجاد فضاي سالم و راحت زندگي براي آنها در اين جامعه اسلامي نهايت سعي و كوشش را مبذول داشت.
در خاتمه ، از دولت تدبیر و امید و همه نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مدیر عامل صندوق بازنشستگی کشوری درخواست دارم بازنشستگان فرهنگی رادریابید و از آنها حمایت و پشتیبانی کنید ، چون دست در گریبان مشکلات عدیده زندگی هستند ، روح و جسم آنان از فقر و تبعیض و بی عدالتی در پرداخت حقوق و مزایا آزرده و نگران آینده فرزندانشان هستند چون اکثریت آنها توانایی فعالیت مجدد را ندارند و بیمار و ناتوان هستند حالا موقع عمل کردن به قول وعده هاست .

دیگر شعار بس است .

بیائیم در روز خانواده و تکریم بازنشستگان به عقاید و خواسته ها ی حق طلبانه آنان احترام بگذاریم و در سریع ترین زمان ممکن نسبت به تامین معیشت و افزایش حقوق و مزایا مساعدت لازم را مبذول دارید تا رضایت قلبی جامعه بازنشستگان فرهنگی حاصل گردد .

ارسال مطلب برای سخن معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید