سورگی : هنوز فرصت برای نجات و اصلاح صندوق وجود دارد، اگر فرصت سوزی نشود و مدیران صندوق هم به اندازه‌ی من نگران وقایع خطرناک پیش روی باشند!

صدای معلم:

بعضی معتقدند این صندوق دیگر قابل اصلاح نیست؟

سورگی:

بله دقیقا. داریم آزمون می‌کنیم که آیا می‌توان رویه‌های غلط را اصلاح کرد یا نه ؛ اگر در این آزمون شکست بخوریم من هم با ایشان هم نظر خواهم شد و رسما به همه اعلام خواهم کرد که شکست خوردیم، لیکن هنوز به این اعتقاد نرسیده‌ام. هنوز فرصت برای نجات و اصلاح صندوق وجود دارد، اگر فرصت سوزی نشود و مدیران صندوق هم به اندازه‌ی من نگران وقایع خطرناک پیش روی باشند.

صدای معلم:

شما فکر می کنید بعد از گذشت دو دهه از عمر صندوق ذخیره فرهنگیان و با توجه به وضعیتی که الآن وجود دارد و با توجه به آن اختلاس عظیمی که قبلا در مورد این صندوق انجام شده و هنوز هم خیلی شفاف نشده و مشکلاتی که الآن هم وجود دارند به نظر شما صندوق ذخیره فرهنگیان قابل اصلاح است؟ با توجه به این که برخی از اعضاء یا کنشگران حوزه رسانه یا حتی صنف معتقدند که این صندوق باید منحل شود و به این نتیجه رسیدند که این صندوق قابل اصلاح نیست؟

سورگی:

هشتاد درصد می‌گویم که قابل اصلاح نیست. یک سرمایه‌ای گذاشتیم و آن را می‌خواهیم. یعنی هنوز بیست درصد احتمال نجات هست و همه درها بسته نشده، راهکار برون رفت از این بحران را هم ترسیم کرده‌ایم.

در بهمن 1376 قانون «تشکیل حساب پس انداز کارکنان دولت» در مجلس مصوب شد و قرار شد این قانون از سال 1377 اجرایی شود .

در این قانون آمده است که درصدی از حقوق کارمندان دولت کسر و به یک حساب مشخص واریز شود، به همان مقدار هم دولت واریز کند و بانک عامل به این سرجمع واریزی ها باید سود ثابت بدهد و در زمان بازنشستگی کل اصل و فرع سرمایه گذاری به حساب کارمند دولت واریز خواهد شد. اعتبار این قانون در تمام بودجه های سنوات دولت رسما دیده شد و تا کنون دولت همه تعهدات خود را انجام داده است.

مثلا اگر کارمند دولت در ماه 10 هزار تومان واریز کرد، دولت هم 10 هزار تومان واریز کرده و بانک هم سالانه 20% سود داده و در پایان سال اول جمعا آن کارمند 288 هزار تومان سرمایه دارد، این سرمایه به سال بعد منتقل شده و به طور تصاعدی سود می‌گیرد. با فرض افزایش سنواتی 10% حقوق آن کارمند، پس از 30 سال مبلغی حدود 630 میلیون تومان نصیب آن کارمند خواهد شد.

لیکن فرهنگیان از شمول این قانون مستثنی شده‌اند، چرا؟ چون یکبار طبق قانون مصوب آذر 1373 (تبصره 63 قانون برنامه پنجساله دوم توسعه) مشمول این کمک واریزی دولت ذیل «صندوق ذخیره فرهنگیان» شده بودند.

قانون «تشکیل حساب پس انداز کارکنان دولت» مصوب بهمن 1376 دائمی است و قانون برنامه پنجم توسعه مصوب آذر 1373 پنج ساله است، و باید هر پنج سال تمدید می‌شد که در برنامه پنجم توسعه این کار نشد. و به همین دلیل کمک واریزی دولت در ردیف های بودجه سنواتی بعد حذف شد.

از نظر ساختار حقوقی و مالی ، حساب پس انداز کارکنان دولت بسیار بسیار بهتر از صندوق ذخیره فرهنگیان است. صندوق ذخیره فرهنگیان این موهبت را از فرهنگیان گرفته است و علی رغم اینکه برداشت از حساب معلمان مطابق سایر کارمندان دولت انجام می‌شود عایدی نهایی به جای 600 میلیون حدود 60 میلیون تومان است. این آن اجحافی است که داریم ازش صحبت می‌کنیم.

وقتی دولت یک مدت کمک خودش را واریز نکرد و واریزی‌های اعضا را گرفتند و حیف کردند. در جاهایی بردند که پول نداشتند و واقعا خراب کردند. آنجا که خراب کردند واقعی است آنجا که سود کردند شانسی بوده است. مثلا اصلا به مخیله خودشان هم خطور نمی‌کرد که پتروشیمی‌ها سود ساز باشند، در سال 1392 فقط 13% کل سرمایه صندوق را به پتروفرهنگ بردند ولی الان سهم پترو فرهنگ از کل دارایی‌ها به 57% رسیده حال آنکه بزرگترین هلدینگ صندوق ذخیره قرار بود «شرکت سرمایه گذاری فرهنگیان» باشد. این رشد نامتوازن پتروشیمی‌ها در سبد داریی‌های صندوق شانسی بود.

واقعیت این است که مدیران صندوق اغلب افراد کاربلد اقتصادی نبودند و خراب کاری و ندانم کاری زیاد داشته‌اند. صندوق کانون بده بستان‌های جریان‌های و محفلی سیاسی شده بود. مفری شد برای کاهش این نوع فشارها بر وزیر آموزش و پرورش، یعنی وزیر آموزش و پرورش به منظور کاهش فشارهای سیاسی، جناحی و محفلی پست‌های مدیریتی شرکت‌های زیر مجموعه صندوق ذخیره فرهنگیان را وجه المصالحه قرار می‌داد. این رویه به شد مفسده انگیز است و هرچه بیشتر ادامه داشته باشد بدتر هم خواهد شد. از این بابت است که می‌گویم احتمال اصلاح 20% است و به احتمال 80% نمی‌توان امیدی به نجات این موسسه داشت.

اما راهکار چیست؟ اگر من تصمیم گیر بودم! اعلام می‌کردم که از امروز توقف عضوگیری انجام شود. و معلمان مختار باشند بین عضویت در الف- حساب پس انداز کارکنان دولت و ب- صندوق ذخیره فرهنگیان یکی را انتخاب کنند. طبق قانون نمی‌شود هر دو را انتخاب بکنند.

صدای معلم:

یعنی الآن اعلام کنند هر کس که می‌خواهد یا برود در صندوق ذخیره فرهنگیان یا حساب پس انداز کارکنان دولت ؟

سورگی:

بله . باید این موضوع را قانون کنند چون ماده 7 قانون حساب پس انداز کارکنان دولت ما را از شمول این قانون خارج کرده چون از کمک واریزی دولت یکبار داریم در صندوق ذخیره استفاده می‌کنیم.

صدای معلم:

این قانون باید توسط مجلس اصلاح شود؟

سورگی:

بله . باید توسط مجلس اصلاح شود.

صدای معلم:

خوب این خیلی زمان بر است !

سورگی:

بله زمان بر است. من راه‌حل‌های بلند مدت را عرض کردم. برای بلند مدت هر گوشه‌اش را بگیریم آخرش یک جای کار خواهد لنگید، و این جسم سرطانی تقریباً درمانش سخت شده. یکی از پیشنهادها انحلال است ولی به نظر می‌رسد هنوز درمان‌های کم خطرتری جز انحلال قابلیت اجرا دارند، انحلال مثل این است که بزنیم روی ترمز خودرویی که 200 کیلومتر بر ساعت سرعت دارد، قطعاً چپ می‌کند، باید آرام آرام سرعتش را پایین بیاوریم و بعد یک گوشه پارکش کنیم، باید این کار را انجام بدهیم.

جدید الاستخدام‌ها هم بروند «حساب پس انداز کارکنان دولت» و کسانی که الآن دارند واریزی انجام می‌دهند در همین مرحله متوقف بشوند و اجازه داده شود در این مرحله دکمه توقف ایجاد بشود بتوانند از این پس به «حساب پس انداز کارکنان دولت» بروند. پولشان را از آنجا بگیرند. و حساب کتاب قبلی هم ما بمانیم برای تعین تکلیف آشی که پخته‌اند و کلاف سر در گمی که درست کرده‌اند. واقعیت این است که مدیران صندوق اغلب افراد کاربلد اقتصادی نبودند و خراب کاری و ندانم کاری زیاد داشته‌اند.

صدای معلم:

تکلیف این اموال و دارایی ها چه می شود؟

سورگی:

باید اموال و دارایی‌های موجود را در قالب ارزش مالکانه (حق مالکانه) تخصیص بدهند، این تخصیص می‌تواند هم با الگوی شرکت‌های سهامی باشد (در قالب سهام) و یا به صورت واحدهای صندوق سرمایه گذاری مشترک (در قالب یونیت) باشد. سپس امکان و اجازه معامله آن‌ها در بورس (فرابورس) داده شود.
در این حالت «موسسه صندوق ذخیره فرهنگیان» شفاف خواهد شد و زیر نظر نهادهای مالی ذیصلاح و طبق استانداردهای مالی فعالیت خواهد داشت. لذا مدیران آن باید آدم حسابی و خبره این حوزه باشند. باید توانایی سود سازی واقعی داشته باشند نه عدد سازی سود (سود سازی صوری) !

ما قدیمی‌ها می‌شویم سهامدار (یا یوینت دار) صندوق ذخیره فرهنگیان ؛ دولت هم دیگر جایگاهی در این صندوق نخواهد داشت چون نافش را از واریزی دولت بریده شده است و بساط انتصابات و گرو کشی‌های جناحی و سیاسی و محفلی برچیده خواهد شد.

جدیدی ها هم بروند در «حساب پس انداز کارکنان دولت» عضو شوند از مواهب آن استفاده کنند، دولت هم طبق معمول تعهداتش را ذیل این قانون عمل خواهد کرد. از نظر ساختار حقوقی و مالی ، حساب پس انداز کارکنان دولت بسیار بسیار بهتر از صندوق ذخیره فرهنگیان است.

صدای معلم:

مطلبی هست که بخواهید بگویید و نگفته باشید ؟

سورگی:

من میخواهم شرح مختصری از کمپین به زبان ساده بگویم، کمپین ما با یک سئوال شروع می‌شود: آیا از صورت وضعیت خود در صندوق ذخیره فرهنگیان با خبر هستید؟

در پاسخ فرهنگی عضو صندوق ذخیره را راهنمایی می‌کنیم که به وب سایت صندوق ذخیره فرهنگیان مراجعه کرده و صورت وضعیت خود را دانلود کند .

سپس از او خواسته ایم که اعداد داخل جدول این صورت وضعیت را تحلیل کند، به عنوان نمونه این صورت وضعیت خود بنده است که در فرم کمپین هم آورده شده:

طبق توافق اولیه قرار بوده مقدار واریزی عضو و دولت مساوی باشد که در جدول فوق مشاهده می شود واریزی بنده 4.8 میلیون تومان بوده و واریزی دولت 1.4 میلیون تومان یعنی از این بابت بنده حدود 3.4 میلیون از دولت طلب کارم .

همچنین از اعضا خواستیم که نسبت سود عضو به واریزی عضو را با سود دولت به واریزی دولت محاسبه کنند .

برای من این ارقام به شرح زیر است:
نسبت سود عضو به واریزی عضو = 10.6 میلیون تومان تقسیم بر 4.8 میلیون تومان= 2.2
نسبت سود دولت به واریزی دولت = 5.2 میلیون تومان تقسیم بر 1.4میلیون تومان= 3.7
این یعنی سودی که برای واریزی دولت حساب شده بیشتر از سودی است که برای واریزی عضو محاسبه شده است.
و سئوال ما این است که چرا؟

- پاسخهای متعددی شنیده‌ایم که هیچ کدام قانع کننده نبود، مثلا گفتند که دولت پولش را زودتر واریز کرده و بابت این کار سود بیشتری تعلق گرفته حال آنکه اگر بابت تعجیل در پرداخت به واریزی دولت سود تعلق گرفته باشد باید بابت تاخیر در پرداخت هم جریمه شده باشد که نتیجه این نخواهد شد.

یا پاسخ دیگر این بوده که این اختلاف ناشی از این است که در سالهایی که دولت واریزی نداشته سود سازی هم کم شده در این حالت سئوال دیگری پیش می‌آید و آن اینکه چرا وقتی سود سازی صندوق با کاهش واریزی دولت کاهش یافته بلافاصله این موضوع به اعضا اطلاع رسانی نشده تا آنها کاهش واریزی دهند تا این روند معیوب متوقف شود.

در حالی که مدیران وقت به جای اینکه به فکر منافع اعضا باشند بخشنامه‌هایی شبیه بخشنامه زیر را صادر و ابلاغ کردند که در آن به طور پیش فرض میزان کف واریزی اعضا را از حدود یک درصد به سه درصد افزایش داد.

پس در اینجا اعضا را به این دو موضوع آگاه کردیم:

1- دولت به تعهد خود عمل نکرده و از این بابت مدیران صندوق مقصرند چرا که باید وقتی این تعهد در بودجه سنواتی دولت گنجانده نشده بود بلافاصله اقدام عاجل می‌کردند یا از هر روش این اعتبار را در بودجه میگرفتند و یا اگر موفق نمی‌شدند به اعضا اطلاع می‌دادند که به تناسب واریزی های خود را کاهش دهند.

2- عدم واریزی تعهد دولت منجر به کاهش سود آوری شده است، این امر نشان می‌دهد صندوق اصلا در مسیرهای درستی سرمایه گذاری نمی‌کرده و مدیران به اندازه کافی برای پستهایی که منصوب شده اند لیاقت نداشته‌اند.

3- موضوع سومی که به همه اعضا گفته ایم قرارداد مضاربه اولیه است که بین اعضا و صندوق منعقد شده است در این قرارداد که تصویر آن در زیر آمده، گفته شده که کل داراییهای این سرمایه گذاری متعلق به فرهنگیان عضو است.

طبق صورتهای مالی سال 1400 ارزش دفتر کل دارایی های صندوق ذخیره فرهنگیان حدود 16 هزار میلیارد تومان است لیکن ارزش واقعی آن حدود 55 هزار میلیارد تومان است. یعنی اگر همین الان صندوق ذخیره فرهنگیان بخواهد با همه اعضای خود طبق همین صورت وضعیتها تسویه حساب کند 16-55= 39 هزار میلیارد تومان باقی خواهد ماند.

آن دارایی ها متعلق به کیست؟

ما معتقدیم که آن هم متعلق به خود فرهنگیان عضوی است که از ابتدای تاسیس این موسسه تا کنون پول آورده اند. و اسمش را گذاشته ایم «ارزش مالکانه» به عبارت صریح تر باید صورت وضعیت اعضا شاغل به نسبت 16/55= 3.4 زیاد شود.

یعنی ارزش مالکانه بنده به عوض 22 میلیون تومانی که در سرجمع نوشته شده حدود 75 میلیون تومان خواهد شد .

پس کمپین جهت آگاه سازی سه حق از دست رفته شکل گرفته است:
1- عدم تساوی واریزی دولت و عضو
2- عدم تخصیص سود معادل دولت و عضو
3- عدم تخصیص ارزش مالکانه

اگر کسی به این نتیجه رسید که در سه موضوع فوق حقش ضایع شده از او دعوت می‌کنیم که به کمپین ما بپیوندند که می‌خواهیم منفردا در قالب یک لایحه حقوقی مستحکم به یک گروه وکیل وکالت دهیم که این حق را برایمان از هر راه قانونی ممکن احقاق کند.

تا به عدد 30 هزار نفر هم نرسیم هیچ اقدامی نخواهیم کرد، به همین منظور یک فرم جمع آوری لیست به آدرس زیر تهیه کرده ایم :

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdfvwv20IoZGfSTA2wmqpZP1HY9r8scIINvQtZRhL-IEYSbaA/viewform?usp=sf_link

این کمپین اقناعی بوده و همه بدون ماسک و با هویت واقعی خود در آن شرکت خواهیم کرد و هرکس که وارد آن می‌شود باید مسئولیت کار خود را بپذیرد، مطابق هر دعوای حقوقی احتمال شکست هم وجود دارد و از این رو باید همه بدانند و آگاه باشند که وارد چه دعوای بزرگی شده ایم .

پیش بینی من این است که این دعوا بیش از 4 سال طول بکشد و از این رو راه درازی در پیش خواهیم داشت.

از شما هم تشکر می‌کنم که صدای ما را در رسانه خود منعکس کردید.

بخش نخست

پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی

ویرایش نهایی : مهدی سورگی

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید