گفت‌وگو؛ راه حل مهار خشونت

 گروه اخبار/

گاه ترس باعث ایجاد رفتارهایی می شود که نهایتا خشونت آمیز تلقی می شود. وقتی نیازهای فردی تامین نگردد در اثر ترس ناشی از گذر زمان های طلایی زندگی و عدم تامین نیازهای حداقلی بخصوص در قشر جوانی که در معرض انواع داده های مربوط به زندگی لوکس از طریق رسانه ها قرار دارد منجر به ایجاد ترس، احساس ناامنی و واکنش آنی جهت تخلیه این احساس نامطلوب از طریق ایراد خشونت به دیگری یا خود می گردد.

خشم فوق العاده یا تحریک و طغیان اعصاب، زندگی در جوامع فعلی، خاصه در شهرهای بزرگ و پرجمعیت موجب ازدیاد تماس مردم با یکدیگر شده و همین امر فشار بر اعصاب را تشدید می کند.

چنین فشارهای عصبی می تواند افراد را از کنترل رفتاری خارج کرده و به طغیان و عصیان وا دارد لذا عواملی مانند زندگی در شهرهای پرجمعیت و زیان های ناشی از آن، نحوه و کیفیت زندگی شهرنشینی، بی عدالتی و نابرابری های اجتماعی، عشق و علاقه به ثروت و کسب موقعیت اقتصادی، همگی می توانند عوامل موثری در رفتارهای منتهی به خشونت افراد جامعه و وقوع بزهکاری شوند.

از سوی دیگر رسانه های گروهی نیز در این میان نقش کمی ندارند.انتشار اخبار مربوط به جنایات هولناک، حوادث و فیلم هایی سرشار از صحنه های خشونت آمیز بزهکارانه، نقشی بسیار پررنگ در ضمیر ناخودآگاه مخاطب با تمایلات مجرمانه و احساسات سرکوب شده دارد.

گرچه تاثیر عوامل روانی و زیستی مصرف مواد مخدر را نیز نباید در وقوع بسیاری از این رفتارها نادیده گرفت.

مطالعات جرم شناسی نشان داده که بین گسترش انحرافات جنسی و خشونت ارتباط فراوانی برقرار است به نحوی که هرگاه غرایز جنسی در تحول و تکامل خود دچار انحراف شود، این انحراف در خشونت های بعدی فرد نقش مهمی را ایفا خواهد کرد.

نکته دیگر آن که هرگاه مهارت های مربوط به زندگی اجتماعی، تحمل مشکلات و توان مذاکره در حل اختلافات به افراد آموزش داده نشده باشد خشونت جانشین مذاکره و گفت و شنود می شود.

هرگاه فردی که احساس ناکامی در رسیدن به خواسته اش را دارد نتواند وجود فرد مخالف خود را تحمل کند و از سوی دیگر نتواند طرف مقابلش را با مذاکره مجاب کند، برای اثبات وجود خود فریاد می زند و این فریاد گاه در صدایش است و گاه در عملش، که چه بسا به یک جنایت هولناک بیانجامد.

در نهایت در تجزیه و تحلیل مختصر عوامل خشونت و بزهکاری باید به اهمیت اقدامات پیشگیرانه و بازدارنده و نقش بسترهای فرهنگی و اجتماعی در کاهش این قبیل رفتارها توجه شود.

چنان که اثبات شده به جز عده قلیلی از مجرمان که به علت طغیان غیرقابل کنترل یا ساختمان جسمی و روانی مرتکب جرمی می شوند اکثریت مجرمان را کسانی تشکیل می دهند که هرگاه در موقع مناسب اقدامات بازدارنده درباره آنها به عمل آمده از ارتکاب خشونت و جرم منصرف شده اند.

مهرنوش ابوذری - وکیل دادگستری و استاد دانشگاه

میگنا