چند نکته و پرسش در مورد دیدارهای خارجی وزیر آموزش و پرورش ما این بار با مشاور وزیر آموزش و پرورش عراق و مساله " دیپلماسی آموزشی" ؟!

گروه گزارش/

مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش از دیدار علیرضا کاظمی وزیر آموزش و پرورش با مشاور وزیر آموزش و پرورش جمهوری عراق خبر داده است . ( این جا )

کاظمی حرف جدیدی نزده و همان چیزهایی را گفته که پیش تر در نشست با وزیر آموزش عربستان به آن اشاره کرد . ( این جا )

با توجه به محتوای این خبر ؛ مشخص نیست اگر مدارس سمپاد و مدال آوری برخی دانش آموزان ایرانی نباشد ؛ واقعا نظام آموزشی ایران چه حرفی برای گفتن در منطقه و جهان دارد ؟

اما آن چه مهم است سطح این دیدار به لحاظ دیپلماتیک است . واقعا خروجی این همه نیرو در پست « مشاور » در آموزش و پرورش چیست وقتی که ساختار تصمیم ساز و تصمیم گیر آن از فقدان « نظام دانایی » رنج می برد و با بحران ها و چالش های مختلقی درگیر است ؟

چرا همچون عربستان وزیر آموزش عراق نیامده و به جای آن مشاور وزیر فرستاده شده است ؟

شاید به مساله به خاطر جایگاه ویژه مشاور در نظام آموزشی و ساختار اداری آن باشد .

« صدای معلم » اردیبهشت 1398 ؛ در گزارش خود با عنوان : «  لشکر مشاوران وزیر آموزش و پرورش و چند سوال !؟ » اسامی 18 مشاور وزیر آموزش و پرورش ایران را منتشر کرد . ( این جا )

این رسانه ی مستقل و منتقد در حوزه ی عمومی آموزش ایران در 8 فروردین 1403 در گزارش خود به انتصاب « مصطفی عطاران »  به عنوان« مشاور وزیر در امور پی گیری‌های ویژه » توسط رضامراد صحرایی وزیر پیشین آموزش و پرورش واکنش نشان داد . ( این جا )

« صدای معلم » پرسیده بود :

« انتصاب ۱۸ مشاور چه الزامی دارد ؟ آیا استفاده از این همه مشاور با شعار چابک سازی ستاد آموزش و پرورش هم خوانی دارد ؟ « ما دیپلماسی را هنر ایجاد رابطه با جامعه و گروه های مرتبط تعریف می کنیم که از حساسیت ، درایت ، فهم و راهبرد برای مدیریت و توسعه ظرفیت هایی بهره می جویند تا ارتباطات معنادار ، مولد و تعامل محور را ایجاد کنند .

آیا این همه مشاور بر اساس قانون و چارت سازمانی فعالیت می کنند ؟

وظایف این مشاوران و دست آورد آنها چیست ؟

انتصاب این مشاوران بر چه اساسی بوده است ؟

اینها فقط مشاوران وزیر هستند ؛ اگر مشاورین معاونین وزیر و مدیران کل را هم به آنها اضافه کنیم یک لشکر بزرگ مشاور خواهیم داشت » .

واقعا خروجی این همه نیرو در پست « مشاور » در آموزش و پرورش چیست وقتی که ساختار تصمیم ساز و تصمیم گیر آن از فقدان « نظام دانایی » رنج می برد و با بحران ها و چالش های مختلقی درگیر است ؟

آیا اگر قرار باشد از میان این همه مشاور فردی برای دیدار با وزیر آموزش عراق برود ؛ قرعه برای کدام مشاور می افتد ؟ مشخص نیست اگر مدارس سمپاد و مدال آوری برخی دانش آموزان ایرانی نباشد ؛ واقعا نظام آموزشی ایران چه حرفی برای گفتن در منطقه و جهان دارد ؟

البته اگر عراق حاضر شود در این سطح دیدار صورت بگیرد .

و اما سخن آخر توصیه به علیرضا کاظمی در مورد فراگیری و کاربست مفهوم « دیپلماسی آموزشی » است .

وزیر آموزش و پرورش ایران را ارجاع می دهیم به مطالعه گزارش « صدای معلم » با عنوان : « آقای وزیر ! از کدام " دیپلماسی آموزشی " سخن می گویید ؟ » ( این جا )

بخش هایی از این گزارش را دوباره باز نشر می کنیم :

« ما دیپلماسی را هنر ایجاد رابطه با جامعه و گروه های مرتبط تعریف می کنیم که از حساسیت ، درایت ، فهم و راهبرد برای مدیریت و توسعه ظرفیت هایی بهره می جویند تا ارتباطات معنادار ، مولد و تعامل محور را ایجاد کنند .

دیپلماسی آموزش حوزه تازه ای از « عمل » در بخش آموزش جهانی ( the global education ) است که از مهارت هایی در عرصه دیپلماسی استفاده می کند تا پیشرفت آموزشی را پشتیبانی کند از طریق :

طراحی چشم انداز جمعی حول اهداف مشترک برای امر « آموزش » .

از این اهداف مشترک به عنوان مبنایی برای کنش های  مبتنی بر همکاری ، هماهنگی و یکپارچگی در میان ذی نفعان متعدد استفاده می کند تا چالش های مهم و پیچیده آموزشی را حل کند . ( این جا )

وقتی شما و سایر مدیران تحت مدیریت شما هنوز قادر به برقراری یک ارتباط ساده و تعاملی با « معلمان » و « دانش آموزان » نیستند و حتا اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز آنان را بر نمی تابند و از مکانیسم های حذف و ارعاب بهره می جویند ؛ قرار است چه چیزی و کدام دستاورد را به جهان توسعه یافته عرضه نمایید ؟

بر اساس تعاریفی که در بالا به آن اشاره گردید ؛ آیا شما به یک « الگوی سازنده تعاملی » رسیده اید که می خواهید تجربه و یا تجارب خود را با دیگران در فراسوی مرزهای جغرافیایی به اشتراک بگذارید آن هم در زمانی که در آن کشورها و به واسطه حضور و فعالیت رسانه های فراگیر جمعی روز به روز اعتراضات مدنی به شیوه های حکمرانی جمهوری اسلامی ایران رو به تزاید است ؟

شما به عنوان وزیر تعلیم و تربیت هنوز قادر به ارتباط و گفت و گو با رسانه های مستقل و منتقد در حوزه عمومی آموزش نیستید اما حرف از دیپلماسی آموزشی می زنید ؟ 

مسیر دیپلماسی به بیرون ابتدا از « درون » می گذرد و سپس خود را پیدا می کند » .

پایان گزارش/

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید