درد دل

سلام

بنده فارغ التحصیل رشتۀ رشد و پرورش کودکان پیش دبستانی از دانشگاه دولتی علوم بهزیستی و توان بخشی دانشگاه تهران هستم. برای تحصیل چه دوران قبل از دانشگاه و چه دوران دانشگاه متحمل سختی های بسیار شدم. مادرم سرپرست خانواده بود و هشتمین و آخرین فرزند خانواده ای بودم که هیچ درآمدی نداشت به سختی این دوران را پشت سرگذاشتم و دلم خوش بود که رشته ام کاربرد زیاد دارد و با معدل خوب قبول شده ام آن هم در دانشگاه دولتی پایتخت.

اکنون دلم می سوزد که می بینم آموزشیاران نهضت سوادآموزی استخدام شده اند که در میان شان همکلاسی های ضعیف خودم هم هستند و با حالت تمسخر به امثال من نگاه می کنند.

به آموزش و پرورش منطقه مراجعه کردم ولی گفتند نمی توانیم کاری بکنیم. نوبت ما که شده باید آزمون استخدامی شرکت کرد یا جدیدا از دانشگاه فرهنگیان می گیرند. مجبور شدم در یک پیش دبستانی امسال با حقوق 100 هزار تومان آن هم با حضور هر روزه و به عنوان مربی به تنهایی کار کنم. وقتی می بینم چقدر خانواده ها از کارم راضی هستند و چقدر شیفته کارم هستم اما مجبورم به دلیل حقوق کم سال آینده سر کار نیایم بیشتر ناراحت می شوم. در حالی که در شهرم کسانی که در پیش دبستانی کار می کنند باوجود اهمیت این مقطع رشتۀ مرتبط ندارند.

از مسئولین خواهش می کنم به قضایا جور دیگر نگاه کنند و مشکلات امثال مرا در نظر بگیرند.

آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
گروه تلگرامی صدای معلم

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید