لزوم بازنگری در انتخاب مدیران آموزش و پرورش

 در این چند ماه ،بحث معیشت معلمان به طور همه جانبه مطرح گردید و معلمان کشور اعتراضات و دفاعیات خود را مطرح نمودند و منتظر اقدام عملی مسئولان برای ارتقاء جایگاه وسطح زندگی خود و خانواده هایشان هستند.

اما غیر از مبحث معیشت،انتخاب مدیران آموزش و پرورش توسط مقامات با نفوذ شهر یا صاحبان مدارس غیر دولتی یا سفارش فلان نماینده شهر یا مسئول ساکن تهران مربوط به همان منطقه است. بهتر است معلمان یا شورای معلمان آن شهر، هم دراین انتخاب نظر بدهند.
اما مشکل اصلی که ما هر روز مستقیما با آن سرکار داریم،انتخاب کسانی به عنوان مدیر یا معاون مدرسه است که معمولا یکی از ویژگی های زیر را دارا هستند:
الف) اکثریت دو سال آخر خدمت خود را، در این پست ها حکم می گیرند به امید اینکه پاداش و حقوق بیشتری در این ایام و بعد از بازنشستگی دریافت کنند.
ب)برخی از آنان تعامل سازنده ای با معلمان ندارند و در گفتار و رفتار خود، شخصیت معلمان را نزد اولیاء و دانش آموزان و حتی نزد همکاران خود نادیده می گیرند.
ج) به دلیل کهولت سن اکثر مواقع بر ضد معلم و به نفع دانش آموز قضاوت می کنند و به این طریق معلمان را در محیط کار تنها گذاشته و فشار مضاعفی را به آنان به خاطر بی انضباطی دانش آموزان و درس نخواندن آنهاتحمیل می کنند و این در حالی است که کل مجموعه کارکنان مدرسه باید انسجام لازم را داشته باشند.
د)از علم مدیریت،علوم ورشته های جدید آگاهی ندارند و این در حالی است که مدیران باید بر مجموعه خود مسلط بوده و بر تمامی جوانب کار آگاه باشند.

نیروی انسانی کارآمد در آموزش و پرورش و در راس آن معلم، نقش اصلی در هر سند تحولی دارند.پس ضروری است قبل از هر سندی به مجری آن توجه لازم شود و گرنه مصداق مشت بر سندان کوبیدن است.