با سلام و احترام
قبل از هر سخنی، از اینکه دغدغه شما و همکاران تان اوضاع معلمان ایران است، سپاسگزاری و تشکرمی شود ولی جناب آقای پورسلیمان سود و فایده این همه نامه نوشتن و درد دل کردن همکاران و...واقعاچه بود؟
آیا دردی از دردهای معلم نگون بخت بیچاره درمان شد؟
آیا کسی حاضر شد صدای ایشان را بشنود؟
به نظرمی آید هر اتفاق جدیدی هم که برای معلم افتاد بر مبنای سیاستهای کلی کشور بوده است و نظرات و انتقادات و بیان کمبودها و نقصها از سوی معلمان کشور، صرفا به اندازه یک درددل بوده است و تمام و جز به هم ریختن تعادل اعصاب و روان و به وجودآمدن مشکلات و فشارهای روحی و بر هم خوردن خواب شبانه، ثمری نداشته است.
امیدوارم مجموعه نهادها و سازمانهای تصمیم گیرنده و تاثیرگذار به این درک برسندکه آموزش وپرورش مهم است و نسبت به آموزش و پرورش دغدغه داشته باشند ولی به نظرمی رسد هنوز خیلی راه مانده تا انتظارچنین درکی داشته باشیم.
آخرین اخبار و تحلیل ها در حوزه آموزش و پرورش ایران و جهان در صدای معلم
نظرات بینندگان
همکار محترم
ضمن سپاس از نظر شما
1-رسانه جز انعکاس مطالبات ، فرهنگ سازی و آگاه سازی وظیفه و ماموریت دیگری ندارد .
2- اکثریت فرهنگیان و جامعه فاقد سواد رسانه ای برای استفاده از پتانسیل جادویی این ابزار می باشند .
اگر ما به آن وارد نیستیم و یا درست و منطقی استفاده نمی کنیم ، مشکل از ماست .
3- راه کم هزینه دیگری نمی شناسم .
4- اگر معلمان در جامعه جایگاه و منزلت دارند در وهله نخست مقصر خودمان هستیم .
پایدار باشید .
خیلی ها طالب هستند همین دردو دل و ...نوشته نشود و مطالبه ای مطرح نشود.
برای نابودی یک ملت نیازی به حمله نظامی و لشکر کشی نیست ! فقط کافیست سطح و کیفیت آموزش را پائین آورد و اجازه تقلب را به دانش آموزان داد، مریض به دست پزشکی که تقلب می‌کند خواهد مرد، خانه‌ها به دست مهندسی که موفق به تقلب شده ویران خواهد شد، منابع مالی را به دست حسابداری که موفق به تقلب شده از دست خواهیم داد، انسانیت به دست عالم دینی که موفق به تقلب شده می‌میرد و عدالت به دست قاضی که موفق به تقلب شده ضایع می‌شود!