صدای معلم:
وقتی که به فرایند تدوین نظام رتبه بندی معلمان نگاه می کنیم و این فرایند و این ساز و کار و روند نهایی شدن آن را مورد بررسی و تدقیق قرار می دهیم متوجه می شویم که بر خلاف سایر نظام های آموزشی توسعه یافته که معمولا معلمان خودشان در چنین مکانیسم هایی مشارکت می کنند حتی در احصا و ارزیابی صلاحیت های حرفه ای معلمان در این کشور بحث « چانه زنی » مطرح می شود و از خود معلمان نظر می گیرند و کاملا در این فرآیندها مشارکت می کنند ولی متاسفانه در نظام آموزشی ما می توان گفت که هیچ نقشی در فرایند تدوین این رتبه بندی نداشتند و در نهایی کردن آن معلمان را به بازی نگرفتند و الآن که وارد فاز عملیانی شده است باز هم معلمان نقشی ندارند یعنی کنار گذاشته شده اند و همان هیئت های ممیزی که ساختار و ترکیب آنها از جنس « اداری یا ستادی است می خواهند در مورد وضعیت شغلی معلمان و نردبان توسعه ی حرفه ای آنها تصمیم گیری کنند.
نظر شما چیست؟
آیا ستاد و اتاق فکر آموزش و پرورش نمی خواهد از این تجربه حداقل چهل ساله ای که تا کنون در زمینه مشارکت معلمان با شکست مواجه شده درس بگیرد و حداقل بخواهد با اعتماد سازی و تدوین سازو کارهای علمی و مدیریت دانش بنیان و عقل محور حداقل این نارضایتی فراگیر معلمان را از طریق بازی دادن آنها یا مشارکت دادن آنها کاهش دهد ؟
دکتر نویدی:
اصل مشارکت کاملا موجه است و باید به وسیله عوامل همان انسانی تقویت شود. مشارکت مطلوب است و در همه آثار تعلیم و تربیت بر این مشارکت تاکید می شود و چنانچه این مشارکت نباشد بالاخره نگرانی وجود دارد. نگرانی ما از همین است. در مورد رتبه بندی یا مشارکت معلمان در تدوین آیین نامه من نظر متفاوتی دارم. بنا به هر دلیلی به خاطر عدم مشارکت دادن به معلمان در دهه های گذشته، معلمان ما هم آمادگی کافی برای مشارکت در همه زمینه ها را ندارند. اولا معلمان خیلی متفاوتند وقتی از مفهوم معلم استفاده می شود، همه معلمان یکسان نیستند. نظرات متفاوتی دارند. بعضی اوقات نظرات پخته دارند. بعضی اوقات نظرات ناپخته دارند. بعضی اوقات مشارکت آنها ممکن است خیلی موثر باشد. اما من شخصا اعتقاد ندارم که در تدوین آیین نامه ها آنها به طور مستقیم بیایند شرکت کنند. به خاطر این که بیم آن دارم که اینها به خاطر نداشتن آمادگی های کافی نتوانند به طور موثر در این امر اداری شرکت کنند. اما اگر آیین نامه رتبه بندی به درستی تدوین بشود صرف نظر از این که معلمان مشارکت کنند یا مشارکت نکنند و به درستی اجرا بشود افزایش رضایت معلمان در یک حدی می تواند کمک کند. به طور کلی جامعه ما برای مشارکت همواره ضعف هایی داشته است. قوانین و گفتمان ها در سطح پایین ساخته نمی شوند.به خاطر این که کشور ما کشوری نیست که سابقه طولانی دموکراسی داشته باشد. هم حکمران ها این فرصت را به معلمان ندادند و هم مردم این آمادگی را پیدا نکردند.
صدای معلم:
منظور شما این است که آیا هنوز جامعه ایران یا حتی گروه های مرجعی مثل معلمان در مرحله کودکی به سر می برند و اینها فاقد توانایی تشخیص برای حداقل تصمیم گیری در مورد وضعیت خودشان یا پیرامونشان هستند ؟
دکتر نویدی:
من نمی خواهم از مفهوم « کودک » استفاده کنم اما در خیلی از مواقع معلمان به خاطر این که محدودیت داشتند و چنین فرصت هایی را به اینها ندادند که فرایندهای دموکراتیک را تمرین کنند و مشارکت حرفه ای داشته باشند بنابراین ممکن است کاستی هایی داشته باشند. بعضی ها می گویند این نظام متمرکز یکی از مشکلات نظام آموزشی ایران است اما فرض کنید از فردا بگویند که معلمان بیایند کتاب بنویسند من مطمئنم که آمادگی کافی ندارند و اگر چنانچه اختیار را یک دفعه به معلمان واگذار کنند، معلمان موفق نخواهند شد.
من در مورد معلمان نقدهای جدی دارم و شاید شما هم دارید.
در عصر رسانه ها، یک میلیون معلم می تواند قدرت فوق العاده ای داشته باشند ولی به خاطر همین ضعف هایی که دارند، خواه ضعیف نگه داشته شده باشند یا خودشان مقصر باشند، در پی گیری مطالباتشان ضعف هایی دارند ؛ گاهی ناپختگی هایی به چشم می خورد. امیدواریم هم خود معلمان تلاش کنند اطلاعات و آگاهی ها و مهارت های خودشان را بالا ببرند و هم مسئولان نظام آموزشی به تدریج در جاهایی که می توانند معلمان را مشارکت بدهند این کار را انجام بدهند. مشکل دو طرفه است یک طرفه نیست. من هم نقد جدی به مسئولان نظام آموزشی دارم و هم نقد جدی به معلمان دارم.
صدای معلم:
ما در این زمینه تجارب قبلی داریم. حداقل در چهار دهه گذشته یا دهه گذشته ما فرایند تدوین سند تحول بنیادین را داشتیم . این سند تحول بنیادین محل اجرای عملیاتی یا میدان آزمون آن مدارس است. آن چه که خود مسئولین اذعان کردند که این سند با شکست مواجه شده است. به قولی ده درصد شاید کمتر از سی درصد محتوای سند تحول بنیادین اجرا شده است. یا مثلا در همین بحث ارتقای شغلی معلمان ما تجربه قبلی داریم. با همین ساز و کاری که قبلا هم بوده و چیزی که الآن دارند اجرا می کنند تحت عنوان رتبه بندی معلمان اینها قبلا هم با همین وضعیت انجام شده حالا اسم ها فرق کرده است. عناوین رتبه ها تغییر کرده است و الا ماهیت فرایند همان بوده است. قبلا معلمان را داشتیم که پایه های ارشد تا عالی را گرفتند طبقه بندی شدند و الآن آمده با ساز و کار دیگری ولی آن قانون نبوده این قانون است ؛ تنها فرقش همین است.
در واقع زیر لوای قانون دارد انجام می شود. البته در فرایند قبلی هم معلمان را به بازی نگرفتند و متاسفانه با شکست مواجه شد . الآن هم دارند همان تجربه شکست خورده را در یک شکل دیگر در یک ساز و کار با عناوین دیگر را دارند دوباره تکرار می کنند. به هر صورت این اعتماد باید شکل بگیرد. اگر همان دموکراسی در تعلیم و تربیت جرقه زده شود ، استارت خورده باشد بالاخره ما این همه تجربه داریم باید از یک جایی شروع شود.
این طور نیست ؟
دکتر نویدی:
بله. همین طور است. باید از یک جایی شروع بشود.
صدای معلم:
این که ما باید این را چه موقع شروع بکنیم یا چه کسانی باید این نقش را به عهده بگیرند اینها سوالاتی است که باید به آنها پاسخ داده شوند.
ادامه دارد
پیاده سازی و ویرایش : زهرا قاسم پور دیزجی
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
اصلا اینکه بیاییم و بگوییم رتبه بندی برای معلمان انجام بدهیم از نظر شخص بنده یکجور توهین به مقام معلم است. تنها باید معلم را از نظر عملکرد قضاوت کرد نه با بارگذاری و اسکن چهارتا مدرک
هر جا هستید همین طوری است.