گروه گزارش/
محمود امانی دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش سه شنبه ششم مهر ماه در مراسم آغاز سال تحصیلی 1401 – 1400 در دبیرستان دوره دوم شاهد حضرت معصومه ( س ) منطقه 10 تهران به همراه تنی چند از سایر مسئولان حضور یافت و به موضوعاتی اشاره کرد . ( این جا )
پرتال اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران نوشت :
« مدرسه باز می شود یعنی پدرها و مادرانی هستند که از آسایش خودشان می گذرند و مدارس نیز که با وجود مدیران و معلمان تلاش فراوانی دارند که این چراغ روشن بماند . برای همه ما که این دوران را پشت سر می گذاریم خاطرات تلخ و شیرین باقی می ماند و مدرسه نوین مدرسه دیگری است .
وی بیان کرد : آموزش و پرورش ما در دوران کرونا رشد کرد ،گرچه ناملایمات بیشتری داشت . امیدواریم امسال را تبدیل به تجربه جدید کنیم و با توجه به سرعت واکسیناسیون می توانیم مدرسه را هر چه سریع تر باز کنیم .
آغاز سال تحصیلی جدید را به فال نیک می گیریم تا همه دانش آموزان در امنیت مدرسه را آغاز کنند .
وی با بیان اینکه پروتکل ها و شیوه نامه هایی که به مدارس ابلاغ شده اگر رعایت بشوند فضای آرامش را در کل کشور فراهم خواهند کرد گفت: به مدیرهای مدارس؛ خانواده ها و معلمین اعتماد داریم و همه دست به دست هم می دهیم تا در یک فضای مناسب و کنترل شده بچه ها به مدرسه بیایند. و در عین حال فاصله ی اجتماعی رعایت شود. تهویه ی اتاق ها به خوبی برقرار باشد، طول زمان آموزش در کلاس را کوتاه کنیم و از همه مهمتر دانش آموزان یاد بگیرند که از ماسک استفاده کنند.
وی در پایان عنوان کرد امیدواریم که امسال سال تحصیلی خوب و رشد دهنده و خاطره انگیز و پر از موفقیت را پیش رو داشته باشیم.»
پرسش « صدای معلم » از دبیر کل شورای عالی آموزش و پرورش آن است که منظور ایشان از رشد آموزش و پرورش در دوران کرونا چیست ؟
آیا چیزی که پس از دو سال تعطیلی مدارس عاید نظام آموزشی ما شده است را می توان « مدرسه نوین » نام نهاد ؟
شاید بسیاری از معلمان که در دوران پیش از کرونا خیلی با فضای مجازی آشنا نبودند اندکی و به واسطه اضطرار و یا اجبار به آن عادت کرده باشند اما پرسش این است :
آیا سیاست های وزارت آموزش و پرورش در ارتباط با مدرسه و تصمیم گیری برای آن در این دوران طولانی صحیح ، منطقی و مطابق تجربیات سایر کشورها بوده است ؟
اگر شورای عالی آموزش و پرورش بالاترین مرجع سیاست گذاری در این وزارتخانه است دبیر کل این شورا پاسخ دهد که چرا مصوبه این شورا در سال تحصیلی گذشته در مورد چگونگی بازگشایی مدارس اجرا نشد و به بایگانی رفت ؟
آیا با این وضعیت مدیران ، معلمان و خانواده ها می توانند دیگر به وزارت آموزش و پرورش و آن چه مقامات در مورد مدرسه تصمیم می گیرند ، اعتماد داشته باشند ؟
سید عباس متولیان استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی ایران می گوید : ( این جا )
« دانش‌آموزان از طبقات پایین اجتماعی و اقتصادی با تعطیلی مدارس، بیشترین آسیب را می‌بینند . فردی که وضعیت اقتصادی خوبی دارد می‌تواند ابزار آموزش آنلاین را برای فرزندش فراهم کند یا برای جبران ضعف یادگیری معلم خصوصی بگیرد اما تعطیلی مدارس برای گروه‌های اجتماعی و اقتصادی پایین جامعه ممکن است منجر به ترک تحصیل شود در این خانواده‌ها اگر فرزند یک سال به مدرسه نرود بعید است سال آینده به این فکر کنند که او به مدرسه برود.
متولیان گفت: بسته شدن مدارس می‌تواند اختلاف طبقاتی را تشدید کند، فرزندان خانواده‌های کم برخوردار با تحصیل می‌توانند از چرخه فقر خارج شوند از سوی دیگر سلامت روانی و جسمی دانش‌آموزان هم در معرض تهدید است.»
بهنام بهراد، عضو هیأت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش تاکید می کند :
« مطالعات نهادهای دیگر همچون بانک جهانی نشان می‌دهند که اگر کودکان و نوجوانان برای 5 ماه از مدرسه دور بمانند و آموزش حضوری تعطیل باشد، بین 3 تا 9 ماه افت کیفیت سال‌های تحصیلی را در آینده شاهد خواهیم بود. بنابراین همه مطالعات بیانگر این است که تعطیلی آموزش حضوری چه تأثیر منفی‌ای در عقب‌ماندگی تحصیلی و افت یادگیری خواهد داشت.
از سویی دیگر نتایج دو سنجش بین‌المللی تیمز و پرلز 2019_ که سواد خواندن و نوشتن و ریاضیات و علوم در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی را بررسی می‌کند_ نشان داده که عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان ایرانی از میانگین بین‌المللی بسیار پایین‌تر است.
حال این پرسش مطرح می‌شود که وقتی کیفیت یادگیری ما در شرایط عادی که آموزش کاملا حضوری بوده، ضعیف بوده، در این یک سال و نیم که آموزش‌ها فقط به‌صورت مجازی دنبال شده، چگونه خواهد بود؟ از این منظر، جامعه و دولت باید بدانند طولانی شدن شرایط کنونی، اوضاع را وخیم‌تر خواهد کرد. »
واقعا برنامه شورای عالی آموزش و پرورش برای جبران و ترمیم عوارض و پیامدهای ناشی از چنین تعطیلی طولانی مدتی به ویژه در دوران پساکرونا چیست ؟ و این در حالی است که بر اساس آمار ایران جزو کشورهایی است که بیشترین تعطیلی مدارس را در این مدت داشته است . ( این جا )
چه کسی و کدام نهاد باید پاسخ گوی این اثرات منفی و مخرب بر روی جایگاه و اقتدار مدرسه باشد ؟
پایان گزارش/
نظرات بینندگان
دوما در این شرایط پیکی کردنا و با درصد واکسیناسیون کم بهترشد که مدارس غیرحضوری ومجازی شد
مهر و آبان کاملا مجازی
آذر و دی مجازی حضوری
از بهمن کاملا حضوری
خیلی خوبه و انشاا...همین بشه
سلام
پیش تر هم نوشتیم ؛
اگر معلم به این وضعیت رسیده است نخست باید انگشت اتهام را به سمت خودش بگیرد چرا که جایگاه هر کسی و هر نهادی توسط خودش تعریف و تبیین می شود .
این یک اصل مهم و البته بدیهی است .
هر چند برای ما ایرانی ها ، " فرافکنی " یکی از عادت های همیشگی ماست که به راحتی ترک نمی شود .
و این یکی از دلایل مهم عقب ماندگی ماست که همیشه و همه چیز را توجیه می کنیم .
در « ناکارآمدی مدرسه » هر کسی نقش دارد اما به اندازه خودش .
از آن مقامی که آن بالا نشسته و برای خودش تصمیم می گیرد و برنامه ریزی می کند تا آن مدیر و معلمی در مدرسه که چشم بسته هر چیزی را که دیکته می شود را می پذیرد .
حتی دریغ از کوچک ترین انتقاد که مبادا جایگاهش دچار تزلزل و یا ریسک شود ...
اگر هم شما و برخی انتظار دارید که صدای معلم مانند برخی تشکل های صنفی از صبح تا شب بر طبل معیشت معلم بدمد این را از ذهن خود دور کنید .
هر چیزی در جای خود باید بررسی شود .
آموزش و پرورش فقط معلم نیست .
و اما ؛
اقتصاد آموزش و پرورش و معیشت معلم تابع سیستم کلان است .
وقتی کشور در تحریم است ، با جهان تعاملی ندارد ، به قراردادهای بین المللی احترام نمی گذارد ، در سیاست خارجی دنبال ماجراجویی و پیاده سازی آموزه های ایدئولوژیک است و... نباید انتظار معجزه در اقتصاد داشت .
با شعار و تبلیغات نمی شود کشور را اداره کرد .
پایدار باشید .
1- صدای معلم بر اساس دکترین و برنامه خود فعالیت می کند و به هیچ عنوان تسلیم روزمرگی و از این شاخه به آن شاخه پریدن نمی شود .
شما فکر کنید که این رسانه " بی مایه " است .
2-" تبعیض " یکی از مشکلات و چالش های مهم در کشور است .
این رسانه هم به کرات به آن موضوع پرداخته است .
اگر ادارات دیگر بی قانونی ، دور زدن قانون و... هست ؛ بنای ما تقلید از آن رویه و تسری آن به دستگاه مهم آموزش نیست .
3- اگر قرار بود که آموزش و پرورش در ایران در جای اصلی و درست خود قرار بگیرد که دیگر ما کشور جهان سوم و عقب مانده نام نمی گرفتیم !
4- مرجعیت معلم و آموزش در انتقاد از سیاست های غلط سیستم کلان و مطالبه گری خردمندانه است .
شما و سایر دوستان می توانید با نوشتن و نقد علمی و جامع مساله تبعیض ، جامعه را نسبت به آن حساس کنید .
مهم این است که جامعه با شما همراهی کند .
5- صدای معلم صدای «معلمان حرفه ای » است .
معلمی که در کنار نان به آزادی هم می اندیشد .
جامعه ای که جایگاه و قدر آزادی را نمی نداند و نمی نفهمد نه به نان می رسد ، آزادی را هم از دست می دهد .
چیزی که سال هاست اتفاق افتاده اما ما فقط یک طرف قضیه را می بینیم .
پایدار باشید .