نوآوری‌ها در علوم رایانه تأثیر زیادی بر زندگی روزمره مردم دارند؛ زیرا نحوه تعامل، برقراری ارتباط و تجارت افراد با یکدیگر را تغییر داده و بهبود می‌بخشد. یکی از این پروژه های جدید و نوظهور که توجهات زیادی به خود جلب کرده، پروژه متاورس(Metaverse) هست. متاورس یک پروژه واقعیت مجازی جهت پیوند جهان فیزیکی ما با زندگی دیجیتال، دنیای آواتارها و نسل بعدی اینترنت می باشد. متاورس یک واژه مرکب و متشکل از meta به معنی فراتر و universe به معنی جهان است و از همین رو می توانیم این کلمه را «فراتر از جهان» ترجمه کنیم. این اصطلاح نخستین بار در کتاب علمی- تخیلی سقوط برفی با نویسندگی نیل استفنسون آمریکایی در سال ۱۹۹۲ به کار برده شد. استفنسون از واژه متاورس برای توصیف واقعیت مجازی استفاده می کرد که در آن قهرمان داستان در قالب آواتار خودش با بقیه معاشرت می‌کند، خرید می‌کند و حتی دشمنان دنیای واقعی خودش رو شکست می دهد. در واقع پروژه متاورس شبکه‌ای گسترده از محیطهای مجازی همیشه فعال و آنلاین هست که افراد می توانند در قالب آواتار خودشون یا به کمک عینک‌های واقعیت افزوده با همدیگر و اشیاء دیجیتال اطراف ارتباط برقرار کنند.
فن آوری های توانمندسازی متاورس که در آموزش و یادگیری نیز می توان از آنها بهره جست، چهار نوع هستند: واقعیت مجازی، واقعیت افزوده، واقعیت ترکیبی و واقعیت گسترده.
واقعیت مجازی (VR)به کاربران دارای هدست واقعیت مجازی امکان می دهد در مجموعه ای از محیطهای واقعی یا خیالی غوطه ور شوند. اکثر تجربه واقعیت مجازی شامل تجسم است که می تواند بر روی یک مانیتور کامپیوتر یا یک دستگاه نمایشگر سه بعدی نمایش داده شود. کاربران می توانند با استفاده از ابزارهای واردکننده معمولی با محیط مجازی درگیر شوند .می توان یک محیط شبیه سازی شده بسیار شبیه به دنیای واقعی ساخت، مانند شبیه سازی که برای آموزش خلبانان استفاده می شود.
واقعیت افزوده (AR) فن آوری جدیدی است که دنیای واقعی را با دنیای مجازی از طریق استفاده از دستگاههای مختلف مانند وبکَم، دوربین موبایل، رایانه همراه با استفاده از نرمافزارهای مختلف ترکیب می کند. با واقعیت افزوده می‌توان تصاویر، ویدیوها و صداها را روی یک محیط واقعی قرار داد تا یک دنیای جدیدی از ترکیب دنیای واقعی و مجازی را به وجود آورد. این فن آوری برخلاف واقعیت مجازی، نیازی به عینک یا هدست نیست و تجربیات کاملاً غوطه ور نیستند.
واقعیت ترکیب (MR) نقاط قوت فن‌آوری‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را با هم ترکیب می‌کند و با ایجاد تجسم‌هایی که کاربران می‌توانند در محیطی که دنیای واقعی را با دنیای مجازی ترکیب می‌کند، تعامل داشته باشند، آن را به سطح بالاتری می‌برد. این فن آوری پتانسیل ایجاد تحول عظیم در آینده و زندگی انسانها در سال‌های نه چندان دور را دارد. واقعیت ترکیبی از آنجایی اهمیت پیدا کرده است که توانسته دنیای واقعی اطراف ما را با دنیای مجازی و دیجیتال گره بزند.
واقعیت گسترده (XR) یک اصطلاح عمومی است که مجموعه ای از فن آوری های واقع گرایانه را ترکیب می کند: الکترونیک، ارتباطات، محیطهای دیجیتال که در آن اطلاعات نمایش داده می شود .فن آوری XR با همکاری VR، AR و MR خواهد بود .در هر جنبه ای از XR که در بالا ذکر شد، انسانها در تمام یا بخشی از محیط دیجیتال مصنوعی ایجاد شده توسط این فن آوری ها مشاهده و تعامل دارند.
البته فن آوری متاورس ارتباط تنگاتنگی با تحول، هوش مصنوعی (AI) دارد. هوش مصنوعی رایانه‌ها را قادر می‌سازد تا وظایفی را که معمولاً با فرآیندهای فکری انسان مرتبط است انجام دهند. هوش مصنوعی در حال ایجاد دگرگونی‌های شگرف در محیط کار است، زیرا رایانه‌ها جایگزین نیروی انسانی می‌شوند، اما هوش مصنوعی در آموزش تا حد زیادی به نرم‌افزار آموزشی محدود شده است که هدف آن شخصی‌سازی بیشتر مواد درسی برای دانش‌آموزان است. برخی معتقدند که توسعه هوش مصنوعی بیشتر از متاورس و وب3 می تواند تحولاتی را در آینده باعث شود.
به طور کلی، متاورس بسیاری از دانش‌آموزان را قادر می‌سازد تا در محیطهای کاملاً فراگیر و چندرسانه‌ای که از دنیای فیزیکی و دیجیتالی استفاده می‌کنند، یاد بگیرند. به عنوان مثال، در یک کلاس هندسه، دانش‌آموزان ممکن است معادلات هندسی را با دیدن و دستکاری اشکال هندسی در یک محیط VR بیاموزند و در عین حال به صحبت‌های یک ریاضیدان خبره گوش دهند که زمینه و راهنمایی ارائه می‌دهد. دانش‌آموزان همچنین می‌توانند مسائل هندسی را در یک محیط مجازی و مشترک با دانش‌آموزان در سراسر جهان حل کنند. در مجموع، یک محیط یادگیری متاورس غنی شده، هم دنیای فیزیکی و هم دنیای مجازی را با هم ترکیب می‌کند و از چند رسانه‌ای برای ارائه فرصت‌های یادگیری متنوع برای دانش‌آموزان در یک محیط مشارکتی استفاده می‌کند.
در آینده و با گسترش آموزش در دنیای متاورسی، یادگیری بیشتر به بازی سازی تبدیل خواهد شد. فعالیتهای یادگیری مجازی به طور فزایندهای شامل بازی و عناصر طراحی بازی مانند رقابت، امتیاز و پاداش می باشد. دنیای واقعیت مجازی سه بعدی و واقعیت افزوده کاملاً کاربران را در داخل بازیها قرار می دهد و از محدودیتهای صفحه نمایش بازیهای دو بعدی فراتر می رود. همان طور که روز به روز بازیهای کامپیوتری فراگیرتر و جذاب تر می شوند، احتمالاً بین کودکان و جوانان نیز محبوب تر می شوند. انتظار می‌رود که اندازه بازار جهانی یادگیری مبتنی بر بازی در پنج سال آینده نزدیک به 20 درصد افزایش یابد و با افزایش تقاضا برای واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و هوش مصنوعی در آموزش، به احتمال زیاد تقاضا برای فعالیتهای یادگیری بازی محور افزایش خواهد یافت.
به احتمال زیاد برخی مربیان و والدین با چگونگی ادغام متاورس در آموزش و یادگیری مقاومت خواهند کرد. متاورس تعداد نامحدودی از امکانات آموزشی را ارائه می دهد، اما خطرات آن برای کودکان در حال حاضر ناشناخته است. در جهان‌های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده و سه بعدی، دانش‌آموزان در محیط خود هستند و آنچه در اطراف آنها رخ می‌دهد ممکن است برای بزرگسالان به آسانی در دسترس یا آشکار نباشد.
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان