سوره حج - آیه 26 الی 37 ( در قالب مثنوی - با استفاده از معانی قرآن مجید)
آیه 26
رسول ام به یاد آر آن ابراهیم
که تمکین بدادیم بیت الحریم
که واحد پرستند خدای یکی
یکی را شریکی نباشد زکی
چنین امر شد بر خلیل زمان
که آماده سازید بر حاجیان
طوافی نمازی رکوعی سجود
حریمی به پاکی صفا ده وجود
که پاکیزه سازید آن خانه را
ز لوث بتان دور آن کعبه را
آیه 27
تو اعلام کن بین مردم خلیل
که ایام حج می رسد این قبیل
بیایند مناسک که حجش قبول
تو ابلاغ کن امر یزدان رسول
که از راه نزدیک و دورش رسند
سواره پیاده به مقصد روند
آیه 28
منافع به دنیا و اخری بسی
فراهم تواند نماید کسی
معین زمانی خدا را به یاد
چه نعمت بر آنان بدادیم شاد
شتر گوسفند گاو روزی بداد
تناول کنیدش چه شکری زیاد
طعامی خورانید بر هر فقیر
به آنان دهیدش گلیمی حصیر
آیه 29
بر آنان دگر بار گو ای خلیل
مناسک به تکلیف سازید ذیل
به تقصیرکوشند و نذری و جهد
که با خلق و خالق ببستند عهد
طوافی به کعبه به عهدی وفا
رکوعی سجودی خدا را ثنا
آیه 30
به احکام حج کوش راهی شوی
به جایی رسی راهیابی شوی
که هر کس کند حرمتی در طواف
مقامش بلند آیدش همچو آف
شما را چه نعمت خداوند داد
تلاوت شده در قرآن حکم یاد
کنید اجتنابی شما از بتان
ز گفتار باطل رها گشتگان
آیه 31
خدا را پرستید تنها خدا
شما بندگان لحظه ها را ثنا
دل آرام گیرد به یاد خدا
دلت وسع ده تا توانی ثنا
بمانند بدان عجز و بیچارگی
همان مشرکانی که لا بندگی
چو از آسمان افتدش مرغکان
بدن قطعه قطعه بکردند شان
به منقار گیرند آن مرغکان
که گوری ندارند شان این کسان
شکم گور آمد چه باید کنیم
به اصلاح کوشیم و بر حق شویم
و یا تند بادی هم او را برد
به کوهی مکانی به دور افکند
آیه 32
سخن حق آمد اطاعت کنید
شعایر به دین را رعایت کنید
خوشا آن کسانی که تقوا دلان
به تقوا دلی راه یابندگان
آیه 33
که حکم شعایر به سود شما
معین بشد وقت آن گوییا
حرم خانه کعبه عبادات بین
که احکام هر یک به طاعت همین
آیه 34
مقرر به هر امتی معبدی
طریقت شریعت حقیقت همی
که نام خدا ذکر گردد زکی
به هر کوی و بَرزن ستایش همی
چه بس نعمتی او ببخشید و داد
به ما مردمان ذکر توحید یاد
که تسلیم فرمان خالق شوید
خدا را به نیکی نه نطق آورید
بشارت دهی تو تواضع کنان
ابد را سعادت بر آن عابدان
آیه 35
که هر لحظه شد ذکر یاد خدا
که دل هایشان مضطرب ربنا
مصیبت ببینند صبوری کنند
نمازی بپا تا زکاتی دهند
ز روزی خود دیگری را دهند
خدا را در این کار راضی کنند
آیه 36
که نحر شتر گشت خیر و صلاح
به قربانی آمد شعایر فلاح
به هنگام ذبحی به پا خاسته
به ایستاده ذکری هم او خواسته
شود ذبح کامل به پهلو زمین
بیفتد که حیوان حلالی همین
ز لحمش تناول کنید و رهید
به سائل فقیری طعامی دهید
که هر لحظه شکر خدا را کنید
طعامی خورید تا که نعمت پدید
آیه 37
به تقوای دل کوش تا رحمتی
تو ذبحی کنی در پذیرش شوی
بدانید ذبحی کند او قبول
که تقوای دل در تحکم رسول
هدایت کند خالقی مهربان
بهایم مسخر شما را بدان
خدا را به تسبیح گوئید تا
به جای آورید شکر نعمت بجا
نکوکار را ای رسول خدا
بشارت دهی در سعادت ثنا
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
داشته باشیم. من امروز نتونستم جواب بچه ام را بدم که
چرا همه دوستانش همه ساله گوسفند قربانی دارند و ما نداریم
شرمنده باد هر مسئولی که باعث این حقارت شده اسن