جناب آقای دکتر روحانی
ریاست محترم جمهور
با سلام و تحیات
در روزهای پر التهاب و پایانی دوره ریاست جمهوری دولت نهم که بازار مکاره سیاست پر بود از کالاهای بنجل و بی ارزشی چون منحرفین و متوهمین و افشاگری ها و مچ گیری های صرفا سیاسی که منتج به تحمل درد تورم نزدیک پنجاه درصدی و فقر فزآینده و فشارهای اقتصادی غیر قابل توصیف بر مردمانی بود که توسط دهک های کاذب درآمدی و اقتصادی مامورین و کارشناسان آماری احصا و متمایز می شدند .
و کشور می رفت که شاید در پرتگاه شورای امنیت و تحریم های فزآینده و چند لایه بین المللی درگیری نظامی ناخواسته دیگری را تجربه کند ؛ در این وانفسا کور سویی از امید و تدبیر در شعار و برنامه شما باعث شد که اکثریت نسبی ایرانیان گرچه با نسبتی بسیار شکننده روی به سوی شما آورند . این تفوق نسبی در آراء در حدی شکننده و ناپلئونی و لب مرزی بود که عده ای بر آنند که اگر اجماع اصولگرایان حاصل می شد شما بر این کرسی دست نمی یافتید .
به هر روی نگارنده به همراه بخش عظیمی از جوانان و میان سالان و تحصیل کردگان و دانشگاهیان از طبقه متوسط به عنوان یک فرهنگی از پیروزی و انتخاب جنابتان خرسند گشته و قندها در دل آب کردیم .
شما رئیس جمهور شدید و بخش اعظم فرهنگیان کشور خرسند از این انتصاب و انتخاب به یاری شما آمدند .
در سال اول و حتی تا پایان سال دوم و ماه های آغازی سال سوم دوره ریاست جمهوری شما علی رغم مشاهده ضعف های مدیریتی و سوء عملکردهای سیاسی مدیران شما خود را دلداری دادیم که دکتر خندان و عاقل و دیپلمات مان درگیر نبردی همه جانبه با سران استکبار جهانی است و درجبهه ای به وسعت ژنو ، لوزان و پاریس و نیویورک و مسکو و پکن در پشت میزهای کنفرانس هتل های پنج ستاره فرماندهی می کند، دسته ای از مبرزترین دیپلمات های کشور را و دلخوش داشتیم به فرجام برجامی که به فرهنگیان امر فرموده بودید که موظفند به تدریس مزایا و محاسن این فتح الفتوح سیاسی دولت تدبیر و امید اما در همان زمان که در کلاس و درمحضر دانش آموزانمان داد سخن می کردیم از همه کیاست و سیاست حضرتعالی و تیم مذاکره کننده و بر می شمردیم همه آنچه که روی کاغذ و در ذهن شما و ما حاصل این همه تلاش و ممارست دولت تدبیر و امید باید می بود همزمان در خانه و اجتماع و درخلوت خویش سر برجیب تفکر فرو برده و عقل شرم و خجلت می زدودیم از جبین که از تامین حداقل های معیشتی اهل و عیال خود عاجز بودیم اما به سیاق حضرت تان و همکار سخنگوی شیرین زبان و سیاست مدارتان و جناب امیر کبیر کابینه مدیران و مدبران به خود و دانش آموزان و خانواده و جامعه نوید فردای روشن تر و بهتر دادیم اما افسوس و صد افسوس که فرجام این برجام برای فرهنگیان جزء مطالبات معوق یک ساله و چند ساله همان حق التدریس مزایای برجام حاصلی دگر نداشت و دانستیم که چه نیکو می گویند که هزاروعده خوبان یکی وفا نکند ....
در میانه این میدان وقت و بی وقت گوش جان سپردیم به نقادی های حضرتعالی و کارشناسان و مدیران و همکاران تان از عیوب و نقص ها و سوء مدیریت ها و اخلاس ها و بردن ها و خوردن های دولت قبل که همه مشکلات امروز و دیروز و فردا را ارثیه غیر قابل تغییر و حاصل ندانم کاری های گذشته می دانستید ، اما امروز چه جناب روحانی !
آیا هنوز هم در ماه های پایانی دوره ریاست جمهوری خود این دلیل را می توانید اقامه کنید ؟ و اگر این دلیل را موجه می دانید ، آیا هر گروه و جناح و فردی که کاندید می شود برای ریاست جمهوری و با علم به اوضاع فعلی و پتانسیل های بالقوه و بالفعل به مردم وعده فردای بهتر می دهد ؛ آیا نخواهد توانست به دلیلی چون شما متوسل شده و بر همه ناکامی ها و شکست ها و کم کاری ها و ندانم کاری ها و سیاست بازی های خودش را در زیر پوششی تیره و چند لایه از اشتباهات و ضعف های احتمالی داشته و نداشته اسلاف خود پنهان کند ؟
و آیا اساسا این دلیل را موجه می دانید ؟
ما به استدلال و منطق و سلامت نفس رئیس جمهور حقوقدان خود تکیه کرده و به او رای دادیم .
اما اینک در سال پایانی دوره شما و در ماه های منتهی به انتخابات ریاست جمهوری بگذارید شفاف و صریح و بی پرده بگوییم که اگر رئیس دولت تدبیر و امید خدای ناکرده کس یا کسانی را مامور می کرد که شمایان موظفید بنیان آموزش و پرورش کشور را به بدترین شکل ممکن مورد تاخت و تاز قرار دهید و بروبید این عرصه را از عقلا و کاردانان و معلمان و فرهنگیان کشور را به عنوان طبقه ای مرجع و الیت و برگزیده ناخرسند و ناراضی کنند باور بفرمایید که به خوبی جناب فانی و معاونین و مدیران کل ایشان در استان ها با نظام آموزشی کشور کردند از عهده انجام این وظیفه بر نمی آمدند .
جناب روحانی!
قریب دو سال و اندی است که فرهنگیان کشور با نجیبانه ترین و مدنی ترین شکل ممکن با تحصن سکوت و نامه های محترمانه و نقادانه و دلسوزانه با ارائه نظرات کارشناسی و مستند و دقیق و کارشناسی و حتی لحاظ معذوریت های دولت و مقدم شمردن منافع ملی بر منافع صنفی ، محضرتان معذور می دارند که معلمان در وضعیت اسفبار معیشتی به ستوه آمده اند ؛ کار به جایی رسیده که قصه پرغصه معیشت معلمان تبدیل به تکرار مکرراتی ملال اور شده که دیگر ضریب واکنش پذیری و حساسیت هیچ یک از قانونگذاران و مجریان و ناظران را بر نمی انگیزد.
عرض کردند و کردیم که سوء مدیریت در این وزارتخانه پهن پیکر بنیان آموزشی عمومی را متزلزل و باعث تضییع حقوق آشکار معلم و دانش آموز شده است و خطرات و عاقبتی بسیار شوم در پی خواهد داشت و دلیل آوردیم که اقداماتی چون به کارگیری معلمان غیر تخصصی در پایه ها و رشته هایی که هیچ تجربه و تخصصی از آن ندارند به اجبار ، بالا بردن نرم کلاس ها بعضا تا 45 دانش آموز ، عدم اختصاص حداقل سرانه لازم مدارس که از پرداخت قبوض خدماتی خود عاجزند ، الزام مدیران و معاونان به تدریس بی مزد و مواجب در کلاس ها و درس هایی که معلم کم دارند و مدیران و معاونان درگیر امورات روزمره اداری را باجبار به کلاس فرستادن ، تالیف کتب درسی که به جد مملو از نقص ها و اشتباهات آموزشی و به لحاظ کمیت و کیفیت متناسب با گروه های هدف نیستند، دریافت شهریه حتی از دانش آموزان بی بضاعت روستایی ، مطالبات معوق یک ساله و چندساله معلمان از همین حقوق ناچیز ، بی توجهی محض به کیفیت آموزشی مدارس دولتی و بعضا غیر دولتی و ارائه آمار قبولی صوری ، افت شدید سطح سواد عمومی دانش آموزان ، ( قطعا المپیاد و کنکور در یک جمعیت دوازده میلیونی دانش آموزی ملاک سوادعمومی دانش آموزان ما نیست ) ، انتصاب مدیران سیاسی و ناکارآمد در تخصصی ترین وزارت خانه دولت ، اوضاع اسف بار ساماندهی معلمان ، و حتی تبعیض و ناکارآمدی در رسیدگی به فرآیند نقل و انتقال به صورت عادلانه و اقناعی ، اینها همه و همه فقط تکلمه ای است از قصه پرغصه فرهنگیان و وزارت آموزش وپرورش تحت امر شما در دولت تدبیر و امید.
ما بیش از دو سال گفتیم و نوشتیم و خواهش کردیم و خواستیم و شما و تیم مجربتان نشنیده اید !
جناب دکتر روحانی !
اگر فقط و فقط یک خاصیت برای دولت احمدی نژاد قایل شویم و آن پاسخ گویی حتی به نامه فلان بیوه زن روستایی در سیستان باشد و اگر تنها و تنها مزیت دولت او همین پاسخ گویی و گوش شنوا بر شنیدن و حل مشکلات اقشار و آحاد مردم باشد همین دلیل کافی است که فرهنگیان دگر بار حداقل شما و همفکران تان را دوباره انتخاب نکنیم ؛ شان اجل حضرتعالی شمار از پاسخ گویی به این قشر نجیب و مظلوم بازداشته و هر از گاهی دلخوش می دارید به آمار دروغین و کاذب و ساختگی و مصنوعی وزیری که در بین فرهنگیان از کوچکترین اقبال و محبوبیت و پایگاهی برخوردار نیست .
می خواهیم دوباره خواهش کنیم که اگر از بلندای برج عاج دیپلماسی و سیاست بازی لحظه ای فارغ از افشاگری های چند باره عیوب و نا کارآمدی های دولت قبل شدید بازرسان و کارشناسانی مورد وثوق خود به میان جامعه فرهنگیان بفرستید تا عمق نارضایتی این قشر را محضرتان به همراه دلایل و مستندات آن گزارش کنند .
جناب روحانی !
معلم در دوره ریاست جمهوری شما نه تنها از کوچکترین ارتقاء سطح معیشت بی بهره ماند بلکه آن چنان گرفتار مدیرانی ناکارآمد ، نالایق و سیاسی شد که امروز علاوه بر دردها و رنج ها و فشارهای اقتصادی دچار بی انگیزه گی ، یاس ناامیدی سرخوردگی و افسردگی گشته است .
جناب رئیس جمهور ؛ در این ماه های پایانی خواهش می کنیم شعارها و وعده های انتخاباتی خود را در حوزه آموزش و پرورش و فرهنگیان را مرور کرده و صادقانه و واقعی چشم در چشم معلمان بدوزید و ادعا کنید که برای معلمان چه کرده ای ؟!
جناب آقای روحانی !
در ماه های پایانی ریاست جمهوری خود به عنوان کسی که روزی حداقل یک رای به شما داده ام آرزو می کنم که یک بار هم که شده نیم نگاهی به آموزش و پرورش بیندازید و درکنار برجام و طرح تحول نظام سلامت ، تحول نظام آموزشی را هم لحاظ فرمایید که صدای طبلی که امروز وزیر خواب آلود حضرتعالی را بیدار نکرد ممکن است فردای دیگر به گوش شما و سایر بزرگان تدبیر و امید آن چنان گوشخراش و دل آزار برسد که شما تنها رئیسی باشید که فقط یک دوره معشوق بی وصال قدرت را در حجله پاستور به آغوش می کشد . باشد که کامروا مدیر ، مدبر و پاسخ گو و منصف باشید .
و العاقبه للمتقین
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
بهترین پاسخ به ظلم روحانی و فانی فقط رای ندادن دوباره به اوست.