امامت حسین(ع) در زمان حضرت رسول (ص) ؛ فصاحت حسینی

پیمبر در جمعی بنشسته بودش
که با اصحاب خود خلوت نمودش

فرشته از سما بر روی دستش
چو یک طائر هم او بودش نشستش

سلامی بر نبوت کرد طائر
که اصحابش به حیرت بود ناظر

نشست دست علی او را سلامی
وصی را حرمتی کردش کلامی

دگر باری به دست نور عینان
بر آنان هم سلامی جانشینان

چرا در دست دیگر لا نشستی
به دیگر مردمان هان دل نبستی

به دستی که چهل سالی گناهی
ستمگر بوده بنشینم سلامی

در آنجایی که ظلمی لا نشینم
همان جایی که پاک آنجا نشینم

به معصومین عالم پاکبازان
درودی شد تحیت از سما هان

شنیدم از پیمبر گفت یاران
که ما معصوم دورانیم دوران

علی من نور عینانم و زهرا
که نه تن از حسین پورم که طاها

بری ما از گناهان ابن عباس
که ما پاک ایم پاک ای ایها الناس

که نورعین ام حسین او شد امامی
که اخ أب نور عینانش همانی

نهم قائم ز فرزندان ایشان
هم او شد منتقم مهدی دوران

جوانان بهشتی را شما سر
دو معصوم اید عرشی را برابر

که بعد از من امامانید معصوم
جدا از سر یکی دیگر که مسموم

خدایا دشمنانش دشمنانم
حفاظت کن هم آنان ای خدایم

فصاحت حسینی

کنم شکری به ایزد حمد رحمان
خدایی را ستایم خالق جان

درودش بر رسولش خواجه لولاک
محمد مصطفی محبوب افلاک

که عبدالله ماییم ما که غالب
کتاب الله را ماییم طالب

که ما از آل طاهاییم مردم
مبلغ دین اسلامیم مردم

بدان تفسیر هر آیات ماییم
میان حق باطلی حق را بخواهیم

که ما طالب کتابیم ای خلایق
که از ما پیروی ماییم لایق

که واجب شد اطاعت ای خلایق
مسلمانان شما دور از منافق

اطاعت از خدا تحت امر رهبر
نبی صاحب قرآن سردار حیدر

خدا را فضل و احسانی و رحمت
به ما بخشیده خالق هان چه نعمت

به جز اندک گروهی حزب شیطان
شما را برحذر دوری مسلمان

که شیطان دشمنی شد آشکارا
که هر لحظه فریبد هان شما را

درون را دور دور از نفس شیطان
شما را او بخواهد از محبان

شما را هان پناهی ای مسلمان
نه جانا لا پناهی عقل حیران

که بیزار از شما شد هان فراری
شما را همرهی کردش نه یاری

به شمشیری چه تیغی نیزه داران
چه گرزی آهنین حربی مسلمان

یقین ایمان ندارند این جماعت
که هان از اولیا لا شد اطاعت

ارسال مطلب برای صدای معلم

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید