اگر انسان اشرف مخلوقات است، چرا از اول عمر خود تاکنون، همواره با یکدیگر جنگیدند، بدون آن که دستاورد مهمی داشته باشند؟ (البته نه همه)
آنها با ایجاد جنگ و صف‌آرایی در برابر هم و دیگران، انسانهای بی‌شماری را کشتند و آنها را درگیر فقر و بیماری و غمناکی کردند.
آنها با ایجاد جنگ‌ها سرزمین‌های زیادی را سوزاندند، یا آنها را تخریب کردند.
آنها برای ایجاد جنگ، در دو قرن گذشته با ایجاد کارخانجات ساخت جنگ‌افزار، میلیونها تن گاز کربنیک و سایر گازهای سمی که برای موجودات زنده از جمله انسان مضر است را وارد هوا کردند و نفس کشیدن را برای موجودات زنده سخت کردند، در حالی‌که می‌توانستند آن همه هزینه‌ای که برای ساخت جنگ‌افزار کرده‌اند را به کاشت درخت، رفع فقر، تولید غذای سالم و ... به کار می‌گرفتند.
با این کارهایی که انسانها می‌کنند، بعید است که اشرف مخلوقات باشند. مگر آنکه دست از کارهای زشت بکشند و به اتفاق به کارهای نیک روی بیاورند. اشرف مخلوقات که دروغ نمی‌گوید. محیط زیست را خراب نمی‌کند. ریا نمی‌کند و ...
به امید روزی که انسانها با انجام کارهای خوب، اثبات کنند که اشرف مخلوقات هستند!
( کانال نویسنده )
نظرات بینندگان
همان بهتر که از محیط زیست بنویسید و رفتار انسان را به اهل فن بسپارید.
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
خور و خواب و خشم و شهوت شغب است و جهل و ظلمت
حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگر نه مرغ باشد
که همین سخن بگوید به زبان آدمیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به مکان آدمیت
اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد
همه عمر زنده باشی به روان آدمیت
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت
طیران مرغ دیدی، تو ز پایبند شهوت
به در آی تا ببینی طیران آدمیت
نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم
هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیت