اگر انسان به شدت سودجوی امروزی قصد انقراض خود را ندارد، باید جنگل بزاید، نه اینکه جنگل بزداید. چرا که زمین فقط با زایش جنگلهاست که زنده خواهد ماند.
سیاست‌مداران زورمدار بزرگترین تخریب‌کنندگان زمین و عامل فقر و فساد در جهانند. این مافیاها جنگ‌افزار می‌سازند و جنگ‌افروزی می‌کنند. در هر جنگ نیز بی‌شمار خسارت به آب و خاک و درخت و انسان وارد میشود. شاید قرنها طول خواهد کشید تا یک زمین سوخته‌ی حاصل از جنگ‌های ویرانگر، سربلند کند.
اگر سیاست‌مداران (زورمداران)، به جای کارهای مضری که انجام می‌دهند، آن همه هزینه را صرف کاشت درخت و احیاء پوشش گیاهی بکنند، کره زمین از این وضعیتی که در آن قرار گرفته است، نجات پیدا می‌کند و دیگر نیازی نیست هر سال کنگره جهانی بگذارند و برای مردم دنیا قیافه بگیرند و اعلام کنند که زمین چند درجه گرم تر شده است، یخهای قطبی در حال آب شدن است و ...
ما اگر باور کنیم که زمین به دست انسان در حال انقراض است ؛ حتما یک فکری برای نجات آن خواهیم کرد. مشکل ما این است که هنوز باور نکرده ایم که منابع محدود هستند و نباید برای رسیدن به سود از جیب منابع طبیعی خرج کرد.
با یک آزمایش ساده می‌توان فهمید که پوشش گیاهی چه نقش موثری در خنک‌سازی محیط دارد. شما یک کاسه آب را در محیط بدون پوشش گیاهی در آفتاب قرار دهید، دمای اولیه و ثانویه آن را اندازه بگیرید. به همان اندازه آب را در زیر یک درخت یا یک بوته قرار دهید و دمای اولیه و ثانویه آن را هم یادداشت کنید. زمان را هم برای هر دو کاسه یکی در نظر بگیرید. کدام یک خنک‌تر خواهد ماند؟
نتایج به دست آمده در مقیاس بزرگ تر هم کاربرد دارد. یک منطقه جنگلی خنک‌تر است، یا یک منطقه بدون درخت؟ یک قاره سبز دارای آب و هوای متعادل تری هست، یا یک قاره‌ی کویری یا بیابانی؟ در یک منطقه جنگلی باران زیادتری می‌بارد یا در یک منطقه کویری؟ و ...
بین افزایش دمای محیط و کاهش پوشش گیاهی رابطه مستقیم وجود دارد : هر چه پوشش گیاهی کمتر، دمای محیط بالاتر.
در واقع با روند پیش رو می توان گفت که: « انسان امروز قاتل خودش است» .
با افزایش جمعیت و تحولات تکنولوژیکی ، جنگلهای دنیا و دیگر پوشش‌های گیاهی به صورت سرسام‌آوری در دست تخریب است. هر دقیقه در دنیا به اندازه ۲۷ زمین فوتبال جنگل نابود میشود ( سریع‌القلم، تشریح کنفرانس داووس چین/۲۰۰۳)،
حال با هم این میزان تخریب را حساب می‌کنیم: هر روز ۲۴ ساعت است. هر ساعت نیز ۶۰ دقیقه.
24×60'=1440'
تعداد دقایق یک روز
مساحت زمین فوتبال حدودا ۷۵۰۰ متر مربع است. مساحت زمین فوتبال از ۵۰۰۰ متر تا ۱۰۸۰۰ متر متغیر است و در اینجا میانگین را در نظر گرفتم. (۱۰۰×۷۵)
1440'×7500=10,800,000 m²
نابودی سطح جنگلهای جهان در روز
آماری که در بالا آورده‌ام، به نوعی آمار رسمی‌ست. آیا این آمار رسمی، بیان‌گر آمار واقعی است؟ خیر .
سطح تخریب جنگلهای جهان در روز به مراتب بیشتر از آمارهای رسمی است. به عنوان مثال؛ آیا مقدار جنگلی که توسط قاچاقچیان غارت میشود، در آمارهای رسمیِ سازمانی دیده میشود؟ خیر . یا درختانی که توسط صاحبان سکونت گاههای جنگلی به صورت تک‌درخت قطع میشود، در آمار رسمی دیده میشود؟ هرگز!
البته می‌توان میزان تخریب یا افزایش سطح جنگلهای جهان را از طریق ماهواره بدست آورد و آن را تحلیل کرد.
آنچه مسلم است، انسان امروز نسبت به انسان ۳۰۰ سال پیش بیشتر درک می‌کند که اگر جنگل‌ها نابود شوند چه بلایی در انتظارشان است. به همین خاطر است که شاهد آن هستیم که کم‌کم انسان خواب‌آلود دیروز که فقط درخت، آن هم از نوع جنگلی (خودرو) را قطع می‌کرد، حالا سعی می‌کند هر درختی که می‌برد، درختی نیز بکارد. اما آیا با توجه به سطح تخریبی که در بالا حساب کردیم (بدون در نظر گرفتن آمارهای پنهان)، روزانه به همان نسبتی که جنگل‌ها تخریب میشود، نهال کاشته میشود؟ ابدا!
پس همواره سرعت تخریب بالاتر از سرعت کاشت است، ضمن آن که تخریب‌کنندگان جنگل‌ها از درختان چندین میلیون‌ساله تا چندساله را قطع می‌کنند. نهال؛ همان طور که از اسم آن معلوم است، سال‌ها زمان نیاز دارد، تا یک درخت کامل بشود.
پس چه باید کرد؟ باید جنگل زایید ! آن هم نه هر جنگلی. فقط جنگل بومی.
یعنی اگر قرار است که نهالی کاشته شود، تا در آینده جنگلی به دست آید، حتما باید نهال بومی و اصیل کاشت. یعنی نباید در جنگلهای هیرکانی کاج کاشت، همانطور که در کویر گیاهان شیرین‌‌پسند! هر گیاهی خاستگاه خود را دارد و نباید انسان سرخوش امروزی برای ارضای روح سودجویی خود کارهای خودسرانه بکند.
یکی از راههای رسیدن به « توسعه پایدار » یعنی همین نکاتی که در این نوشتار آمده است .
( کانال نویسنده )
صدای معلم :
« اگر تمام حشرات از کره‌ی زمین محو شوند، به ۵۰ سال نمی‌کشد که تمام حیات در کره زمین از بین خواهد رفت. اما اگر تمام انسان‌ها از کره زمین محو شوند، در عرض ۵۰ سال تمام گونه‌های حیات شکوفا می‌شوند » .
( بخش‌هایی از سخنرانی کن رابینسون درباره خلاقیت و مدارس )
صدای معلم، صدای شما
با ارائه نظرات، فرهنگ گفت‌وگو و تفکر نقادی را نهادینه کنیم.