"درد" را از هر طرف بخوانی درد است !
چند روز است دارم به نوشتن مطلبی فکر می کنم که بتواند حرف دل قشری باشد که بیش از سی سال از زندگی خود را وقف خدمت و تلاش صادقانه برای ساختن و آبادی ایران کرده اند. هر وقت هم که دست به قلم برده ام در هزار توی مشکلات این قشر آن چنان غرق شده ام که نمی دانم از کجا و کدام مشکلات باید بنویسم ، شاید همین هم تراژدی تلخ قشری به نام « بازنشستگان در ایران » باشد. بازنشستگانی که این روزها در برابر سیل مشکلات مادی در جامعه به ناچار دارند سر خم می کنند و می شکنند.
آن قدر مشکلات بازنشستگان در جامعه امروز امان از این قشر بریده است که مجبور شده اند برای به دست آوردن حداقل های رفاه در زندگی به هر دری بزنند ؛ این در حالی است که با توجه به سن و سال و موقعیت بسیاری از این افراد که جان و سلامت و جوانی خود را صرف تعلیم و تربیت نسل های مختلف ایران کرده اند هنوز خود از کوچک ترین امکانات مادی بی بهره اند و این روزها بسیاری از آنان را می بینیم که مجبورند برای امرار معاش دست به انجام کارهایی بزنند که هیچ گاه در شان و شخصیت آنان نبوده و نیست.
بازنشستگان فرهنگی در کشورهای دیگر برخلاف ایران از نخستین روزهای بازنشستگی با هیچ کدام از مشکلات همسالان خود در ایران مواجه نبوده و نیستند و این یکی از تاسف بارترین حقایق امروز در جامعه است.
وزارت آموزش و پرورش یکی از قدیمیترین و با سابقهترین وزارتخانههای کشور است که یک میلیون و یکصد هزار نفر شاغل در بخش آموزشی و اداری دارد.بر اساس آمارها 62 درصد از بازنشستگان کشوری در آموزش و پرورش به خدمت مشغول بودهاند که این امر نشان از قدمت و فعالیت آن قشر فرهیخته جامعه را دارد. وزارت آموزش و پرورش 750 هزار بازنشسته دارد و سالانه حدود 30 هزار نفر دیگر هم به این تعداد افزوده میشوند و با توجه به مشکلات اقتصادی و معیشتی توجه به این قشر از جامعه ضروری است.
متاسفانه مشکلات و معضلات بی شماری ازجمله پرداخت مطالبات معوقات بازنشستگان فرهنگی پیش روی این قشر فرهیخته قرار دارد به طوری که پای مجلس شورای اسلامی را این روزها به موضوع مشکلات بازنشستگان باز کرده است و به تازگی بر اساس خبرها مبلغ یک میلیارد و سیصد و پنجاه میلیون تومان به آموزش و پرورش برای پرداخت معوقات آنها تخصیص یافته است که البته به گفته بسیاری از مسوولان این گونه کمک های قطره چکانی نمی تواند گرهی از هزاران گره مشکلات معیشتی بازنشستگان باز کند.
این روزها مساله احکام طرح رتبه بندی و معطل ماندن اجرای آن نیز به یکی از مهمترین دغدغه های بازنشستگان تبدیل شده است که همواره از وجود تبعیض های بسیار بین خود و دیگر بازنشستگان کشوری و لشکری نالیده اند.
این روزها دارد صبر جامعه بازنشستگان سر می آید و بسیاری از آنان از شرایط موجود ناراضی اند هر چند وزارت آموزش و پرورش و صندوق بازنشستگان تامین اجتماعی تاکید کرده اند که مشکلات این قشر به زودی حل شده و آنان نیز همچون معلمان با اجرای طرح رتبه بندی به حقوق حقه خود خواهند رسید اما بدون شک با شعار هیچ چیز حل نخواهد شد و بازنشستگان منتظرند گام های عملی را مشاهده کنند که از سوی دولت برای تقویت و ارتقاء جایگاه معلم و فرهنگیان بازنشسته برداشته می شود زیرا با بهبود وضعیت بازنشستگان معلمان شاغل نیز امیدوار خواهند شد و این مهم سبب می شود این قشر تنها به تربیت فرزندان این مرز وبوم بیندیشند تا در درازمدت تاثیرات بسیار شگرفی در زمینه های مختلف کشور را شاهد باشیم زیرا بخش فرهنگ و آموزش زیربنا و محور توسعه در هر جامعه و کشور است .
به امید روزی که هیچ بازنشسته ای به خاطر مشکلات مالی با حسرت سی سال خدمت صادقانه خود را مرور نکند...
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
نظرات بینندگان
چون دوست دشمن است ...
شکایت به کجا بریم ... !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
مشکلات معیشتی آنقدر توانم را گرفته که حتی قدرت تغکر وحسرت بر ۳۰ سال عمر را بعنوان معلم برباد داده ام را ندارم.خوشبختانه در سومین سال بازنشستگی آلزامیر بهترین پاداشی است که به من داده شده است.